หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2966

“คุณเป็นใครกัน?” เฉินผิงถามขึ้น

“ข้าคือผู้อาวุโสของชนเผ่ากายาบรรพกาล ไอ้หนูอย่างเจ้ามาทำอะไรในวังของข้า? แกมาขโมยเคล็ดวิชาและสมบัติของข้าใช่ไหม?” ผู้เฒ่าซักไซ้เฉินผิง

“ผู้อาวุโส ผมมาอยู่ที่นี่ด้วยความบังเอิญแล้วผมก็ไม่มีเจตนาจะขโมยเคล็ดวิชาและสมบัติของคุณด้วย ทุกอย่างล้วนเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงซะผมก็จะจากไปอยู่แล้ว...” เฉินผิงกล่าวแล้วเตรียมจะหันหลังจากไป

“ช้าก่อน! ข้าเห็นว่าเจ้ามีความสามารถเป็นพิเศษก็เลยอยากจะมอบโอกาสให้เจ้าได้เป็นศิษย์ของข้า ถ้าเจ้ายอมรับข้าเป็นอาจารย์ ข้าก็จะมอบเคล็ดวิชา คัมภีร์ลับและสมบัติทั้งหมดนี้ให้แก่เจ้า ยิ่งไปกว่านั้น ข้าก็จะมอบมรดกทั้งหมดของตนเองให้เจ้าอีกด้วย เจ้าจะว่ายังไงล่ะ?” ผู้เฒ่าขวางเฉินผิงที่เตรียมจะจากไปแล้วแสดงความต้องการที่จะรับชายหนุ่มเป็นศิษย์

“ต้องขออภัยด้วย แต่ยามนี้ผมยังไม่คิดจะยอมรับใครเป็นอาจารย์...” เฉินผิงตอบพลางมุ่งหน้าไปยังทางออก

“เจ้าดูถูกข้างั้นรึ?” ผู้อาวุโสถามอย่างโกรธเกรี้ยว

เฉินผิงยิ้มจางๆ พลางกล่าวว่า “อันที่จริงผมมีข้อสงสัยบางประการ เมื่อพิจารณาถึงพลังของคุณในตอนนี้แล้ว ผมก็ไม่คิดว่าคุณจะสั่งสอนอะไรผมได้มากนักหรอก”

“เจ้าเด็กอวดดี! เจ้ากล้าดียังไงถึงได้สงสัยในความสามารถของข้า?” ผู้เฒ่าส่งเสียงดังกังวานขู่คำราม

“ผู้อาวุโส ผมไม่สงสัยในตัวคุณหรอก ผมออกจะนับถือคุณเสียด้วยซ้ำไป...” เฉินผิงตอบแล้วทันใดนั้นกระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฎขึ้นในมือของเขา

คมกระบี่อันเยียบเย็นชี้ตรงไปที่ผู้เฒ่า

เมื่อผู้เฒ่าเห็นเช่นนี้ก็ขมวดคิ้วพลางถามว่า “เจ้ายังมีอาวุธได้ยังไงกัน?”

เฉินผิงจึงเยาะเย้ยว่า “ทำไมผมจะมีอาวุธไม่ได้เล่า?”

“ไอ้หนุ่มอย่างเจ้าช่างไม่เคารพผู้อาวุโสแถมยังศีลธรรมเสื่อมทราม เจ้าไม่ตรงตามมาตรฐานของข้าเอาเสียเลย งั้นก็จงไปเสียเถอะ ไปได้แล้ว...” ผู้อาวุโสหลีกทางแล้วเอ่ยเร่งเฉินผิงให้รีบจากไป

แต่เฉินผิงกลับยิ้มบางๆ และไม่มีทีท่าว่าจะจากไปแต่อย่างใด

“ผู้อาวุโส ผมเปลี่ยนใจแล้วล่ะ ผมไม่อยากจากไปแล้ว ผมอยากจะประมือกับคุณ” เขาเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเฉยเมย

เมื่อเห็นเฉินผิงหายไปแล้ว ผู้เฒ่าก็แค่นเสียงพลางกล่าวว่า “ข้าต้องยอมรับว่าเจ้าค่อนข้างน่าทึ่งนักที่สามารถเข้าใจอาณาจักรลวงตาของข้าได้อย่างทะลุปรุโปร่ง น่าเสียดายที่ระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานของเจ้าต่ำเตี้ยเกินไป”

แต่ทันทีที่ผู้เฒ่าพูดจบ เฉินผิงที่ก่อนหน้านี้หายตัวไปก็ปรากฎตัวขึ้นอีกครั้ง

“ผู้อาวุโส คุณคิดว่าระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานของผมต่ำเตี้ยเกินไปจริงๆ เหรอ?” เฉินผิงยิ้มยียวน “ผมต้องบอกเลยว่าวงแหวนอาคมของคุณยังค่อนข้างอ่อนด้อย ผมแค่ปรับแก้นิดๆ หน่อยๆ ตอนนี้อาคมลวงตาก็ทำงานในแบบที่ผมต้องการแล้ว”

“จะ เจ้ารู้เรื่องวงแหวนอาคมด้วยงั้นรึ?” ผู้เฒ่ารู้สึกประหลาดใจโดยแท้

“โอ้ ผมรู้มากกว่าเรื่องวงแหวนอาคมเสียอีก...” เฉินผิงตอบแล้วเปิดฉากจู่โจมใส่ผู้เฒ่าอีกครั้งหนึ่ง

“โอหัง!” ผู้เฒ่าแผดเสียงร้อง พลังวิญญาณของเขาปะทุขึ้นมาแล้วคลื่นพลังวิญญาณอันถาโถมโหมกระหน่ำก็ตลบม้วนใส่เฉินผิงราวกับทะเลคลั่ง

เฉินผิงหรี่ตาแล้วกระบี่พิฆาตมังกรก็เปล่งแสงช่วงโชติ