หยวนเป่าใจเต้นรัว เมื่อเขาเห็นอสูรกิ้งก่าก็ถึงกับดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ ถ้าก่อนหน้านี้เฉินผิงไม่รีบช่วยเขาไว้เสียก่อนล่ะก็ เขาคงได้กลายเป็นอาหารประทังความหิวโหยของสิ่งมีชีวิตตนนี้ไปแล้ว
“ขอบคุณครับ พี่เฉิน” หยวนเป่าเอ่ยพลางปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก
“คุณเฉิน ถ้าสถานที่แห่งนี้คืออาณาจักรลวงตา ทำไมถึงมีสัตว์อสูรอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?”
จี้อวิ๋นรู้สึกสับสน ถ้าหากพวกเขาอยู่ในอาณาจักรลวงตา เจ้าสิ่งนี้ก็น่าจะเป็นของปลอม แต่สัตว์อสูรที่อยู่ตรงหน้าพวกเขากลับดูเหมือนจริงยิ่งนัก
อสูรกิ้งก่ามีสีน้ำตาลอมแดง มิหนำซ้ำยังสามารถแลบลิ้นออกมาได้กว่าเมตร
มันจับจ้องมาที่กลุ่มของเฉินผิง
จากนั้นชั่วครู่ต่อมา เจ้าสิ่งมีชีวิตตนนั้นก็อ้าปากแล้วพ่นไฟออกมา
เปลวเพลิงพุ่งไปทางกลุ่มของเฉินผิงพลางบีบให้พวกเขาต้องล่าถอย
“นี่คือสัตว์อสูรธาตุไฟ!” เหล่าซุนร้องบอก
เฉินผิงจ้องมองไปที่สัตว์อสูร ถ้าเขาสามารถสังหารอสูรกิ้งก่าตนนั้นได้ เขาย่อมต้องได้แก่นอสูรธาตุไฟที่อยู่ในนั้น
แก่นอสูรดังกล่าวจะช่วยให้เฉินผิงเข้าใจถึงจุติเพลิงโดยไม่ต้องสงสัย หากเขาได้ครอบครองทั้งศิลาเพลิงและแก่นอสูรของกิ้งก่าอัคคีก็คงวิเศษไปเลย
เมื่อเห็นกลุ่มของเฉินผิงถอยร่นและหลบหลีกการโจมตีของมัน กิ้งก่าอัคคีก็คลานมาข้างหน้าสองก้าวแล้วพ่นเปลวเพลิงออกมาจากปากของมัน
เฉินผิงหรี่ตามองพลางซัดเปลวเพลิงออกจากฝ่ามือของตัวเอง เมื่อเปลวเพลิงทั้งสองแหล่งปะทะกันก็ส่งเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว
เฉินผิงเริ่มต่อสู้กับกิ้งก่าอัคคี ดูเหมือนว่ากิ้งก่าอัคคีตัวอื่นๆ ก็ปรากฏกายขึ้นที่อื่นเช่นเดียวกัน ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนจึงไม่สามารถหลบหลีกพลังโจมตีของพวกมันได้ทันเวลา ทำให้ถูกเปลวเพลิงของกิ้งก่าแผดเผาจนตาย
จินซาออกจะน่าสังเวชไปสักหน่อย เคล็ดวิชาที่เขาฝึกเกี่ยวข้องกับธาตุโลหะ ฉะนั้นทะเลทรายร้อนแผดเผากับเปลวเพลิงที่กิ้งก่าอัคคีพ่นออกมารังแต่จะทำให้สถานการณ์ของเขาแย่ลงเท่านั้น
อย่างไรเสีย ธาตุไฟก็ทำให้ธาตุเหล็กอ่อนแอลง
“จี้อวิ๋น เหล่าซุน ช่วยเหลือคนอื่นๆ ด้วย” เมื่อเฉินผิงเห็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรถูกกิ้งก่าอัคคีตามไล่ล่า เขาก็สั่งการออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...