หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2981

เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรรู้ว่าเหล่าซุน จั่วชิงและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ข้างๆ เฉินผิงล้วนแล้วแต่เป็นผู้บำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นแปดที่มีขีดความสามารถน่าเหลือเชื่อ พวกเขาก็ผงกศีรษะและยินดีจะติดตามเฉินผิง

เมื่อมีผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรเข้าร่วมด้วย เฉินผิงก็ไม่หวาดกลัวตระกูลหนิงอีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงพาคนทั้งกลุ่มเข้าไปในเขตแดนที่ตระกูลหนิงทำเครื่องหมายเอาไว้

เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนของตระกูลหนิงที่ล้อมรอบเขตแดนเห็นเฉินผิงและผู้ติดตามของเขาใกล้เข้ามาทุกทีพร้อมด้วยรัศมีพลังคุกคาม พวกเขาก็ตัวแข็งทื่อ

“แกคิดจะทำอะไรกันแน่?” ผู้บำเพ็ญเพียรจากตระกูลหนิงถามเสียงดัง

“พวกเราคิดอยากจะทำอะไรก็ทำ สถานที่แห่งนี้เป็นของตระกูลหนิงหรือไงกัน?” เหล่าซุนก้าวเข้ามาพลางพูดโพล่งออกมา

“ตระกูลหนิงยึดครองไว้หมดแล้ว—”

ก่อนที่ผู้บำเพ็ญเพียรจะทันได้พูดจบก็โดนเหล่าซุนตบหน้า

พลังตบรุนแรงมากเสียจนทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรตระกูลหนิงกระเด็นออกไปทันที

เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรเห็นภาพเหตุการณ์ฉากนี้เข้า พวกเขาก็รู้สึกยกย่องนับถือจนต้องปรบมือโห่ร้องเพื่อแสดงความพอใจของตนเอง

ผู้บำเพ็ญเพียรสองสามคนของตระกูลหนิงไม่กล้าพูดอะไร เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายมีจำนวนเหนือกว่าและไม่ใช่คู่ประมือของเฉินผิงและคนของเขา

พวกเขารู้ว่าตนเองต้องรอคอยหนิงไฉ่เฉิน อีกไม่นานเขาก็จะมาถึงพร้อมคนของตัวเอง

เมื่อหนิงไฉ่เฉินเห็นเฉินผิงและกลุ่มผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่เปล่งรัศมีพลังครอบงำ เขาก็พลันเข้าใจสถานการณ์ขึ้นมาทันที

เมื่อผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่เคยถูกขับไล่เมื่อก่อนหน้านี้เห็นหนิงไฉ่เฉิน พวกเขาก็เริ่มโหวกเหวกโวยวาย

“สถานที่แห่งนี้เป็นของตระกูลหนิงรึไง? ทำไมแกถึงต้องขับไล่พวกเราไปด้วย?”

“สัตว์อสูรตนนี้เป็นของแกงั้นเหรอ? ทำไมพวกเราจะล่าบ้างไม่ได้?”

“พวกแกมันรังแกถึงขนาดนั้น! พวกเราขอยืนกรานว่าจะล่าสัตว์อสูรที่นี่แล้วแกจะทำอะไรได้?”