เมื่อเปลวเพลิงโจมตีเข้าใส่จินซา ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวจนกลายเป็นสีหน้าเจ็บปวดในทันใด เขากระเด็นออกไปก่อนที่จะล้มลงกับพื้นอย่างรุนแรง
ทุกคนเห็นเหตุการณ์นั้น และพวกเขาต่างก็นิ่งงัน
ท้ายที่สุดแล้ว จินซาอยู่ที่ขั้นสูงสุดของกึ่งเซียนระดับเก้า ช่างน่าขันเขาที่ถูกซัดกระเด็นด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
หนิงไฉ่เฉินอ้าปากค้างใส่เฉินผิง ดวงตาของเขาเปี่ยมด้วยความตะลึง
เขาไม่คาดคิดว่าเหตุการณ์จะพลิกผันแบบนี้
แม้ว่าเฉินผิงจะปกปิดความสามารถของเขาไว้ แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะซัดจินซาจนกระเด็นได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาเป็นผู้บำเพ็ญเพียรกึ่งเซียนระดับเก้าขั้นสูงสุดนะ!
ความจริงแล้ว เป็นเพราะจินซาไม่อาจใช้ความสามารถได้อย่างเต็มที่ และเพลิงปีศาจของเฉินผิงยังทำลายวิชาโลหะของเขาอีก จนทำให้เขากระเด็นไปในการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ถ้าเป็นหนิงไฉ่เฉิน เฉินผิงคงไม่มีทางซัดเขาปลิวได้อย่างสบายๆ ด้วยการโจมตีครั้งเดียว
การโจมตีนั้นถูกที่ถูกเวลา ยิ่งไปกว่านั้น อาการหวาดกลัวไฟของจินซามีส่วนทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น
ทันใดนั้นเอง เลือดก็ไหลออกมาจากมุมปากของจินซา เขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากทะเลทรายช้าๆ ด้วยความโกรธที่ลุกโชนในดวงตาของเขา
เขาไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อน
เฉินผิงพุ่งเข้าหาจินซาอีกครั้งพร้อมด้วยเจตจำนงสังหารในดวงตา เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นได้รับบาดเจ็บ
เขาคิดว่าเป็นการฉลาดที่จะใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของจินซาเพื่อเอาชีวิตอีกฝ่าย และเขาตั้งใจว่าคราวนี้จะไม่พลาดโอกาสนั้นอีก
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาพุ่งเข้าใส่จินซา ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนในตระกูลหนิงก็รีบรุดไปข้างหน้าและโจมตีเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
พวกเขาตั้งใจจะช่วยจินซา เนื่องจากชายคนนี้เป็นพันธมิตรชั่วคราวกับตระกูลหนิง หนิงไฉ่เฉินจึงไม่อาจนิ่งเฉยและไม่ทำอะไรเลยในขณะที่เขาถูกเฉินผิงสังหาร
ถ้าหากจินซาตาย คนตระกูลหนิงจะเป็นรายต่อไป
อย่างไรก็ตาม หนิงไฉ่เฉินไม่ขยับเขยื้อนเพราะเขาต้องการข่มขู่ผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรอย่างเหล่าซุนและจั่วชิง
ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนหนึ่งของตระกูลหนิงเข้ามาขวางทางเฉินผิง ทำให้ชายคนนั้นขมวดคิ้ว เพลิงปีศาจที่อยู่รอบตัวเขาสาดซัดออกไปทุกทิศทางราวกับคลื่นยักษ์โดยมีเขาเป็นจุดศูนย์กลาง
เมื่อสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผดเผา ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนหนึ่งของตระกูลหนิงจึงพากันถอย เพราะพวกเขาไม่อาจทนต่อความรุนแรงของเพลิงปีศาจได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...