หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2988

ในขณะนั้นทั้งสองฝ่ายยังคงประจันหน้ากันและไม่กล้าเคลื่อนไหว เมื่อดูจากสถานการณ์ในปัจจุบัน เป็นไปได้สูงที่ต่างฝ่ายจะประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่หากต้องต่อสู้

หลังจากผ่านไปชั่วระยะหนึ่ง พื้นที่รอบๆ พวกเขาก็เริ่มพร่ามัว แต่กลับไม่มีใครสังเกตเห็น

ในไม่ช้ารัศมีก็แผ่กระจายไปในอากาศ และการมองเห็นของทุกคนก็พร่าเลือน เมื่อพวกเขารู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองอยู่ตรงกลางแท่นบูชาขนาดมหึมา

มีเสาขนาดใหญ่และหนาจำนวนนับไม่ถ้วนตั้งอยู่ท่ามกลางพวกเขา ไม่เพียงแต่รอบข้างจะมืดมากๆ เท่านั้น แต่ยังให้ความรู้สึกน่าขนลุกอีกด้วย

นอกจากนั้น ก็มีผู้คนเริ่มปรากฏขึ้นรอบเฉินผิงและคนอื่นๆ

พวกที่หายตัวไปตั้งแต่แรกกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง

แต่แล้วก็มีหลายคนที่แผลเต็มตัว และใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความอ่อนล้า

"คุณเฉิน!"

ในตอนนั้นเอง เกาฉีเซิ่งก็มองเห็นเฉินผิงและรีบเข้ามาหาพร้อมกับคนตระกูลเกา

เฉินผิงสังเกตว่าชายคนนั้นก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน ที่แย่กว่านั้นคือผู้บำเพ็ญเพียรสองคนในไม่กี่คนของตระกูลเกาที่มากับเขาหายไปแล้ว

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เกาฉีเซิ่ง?” เขาถามพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ผมเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณเฉิน หลังจากผ่านประตูแสงผมก็มาถึงป่าแห่งหนึ่ง มีหญ้าเซียนและสัตว์อสูรมากมายอยู่ที่นั่น และเราขัดแย้งกับผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ระหว่างที่เก็บหญ้าเซียนและแก่นอสูร คนของเราสองคนถูกฆ่าตาย” เกาฉีเซิ่งตอบอย่างสลด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็กวาดสายตาไปรอบๆ แล้วก็เห็นว่าเหลือผู้บำเพ็ญเพียรไม่ถึงครึ่งร้อย

โดยเฉพาะผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่ตกอยู่ในสภาพย่ำแย่ แม้ว่าพวกเขาจะรอดชีวิต แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส

เป็นตัวอย่างของการเอาชีวิตเข้าแลกกับความมั่งคั่ง

เพียงเพื่อให้ได้สมบัติมา ทุกคนไม่ลังเลใจที่จะยอมเสี่ยงชีวิต

อีกอย่าง เฉินผิงยังตระหนักว่ามีจำนวนผู้บำเพ็ญเพียรอยู่ฝ่ายพวกเขามากที่สุด เขาคาดการณ์ว่าอาจเป็นเพราะความสามารถของพวกเขาทัดเทียมกัน ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าต่อต้านพวกเขา

หากเขาไม่ได้ร่วมมือกับผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรตั้งแต่แรก พวกเขาคงจะถูกฆ่าตายอย่างช้าๆ จนเหลือเพียงไม่กี่คน

หั่วซย่าไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย

คนอื่นๆ ก็ไม่เชื่อเช่นกัน เนื่องจากพลังของพวกเขาห่างชั้นกันเกินไป

หากคนๆ นั้นเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับแปดที่มีฝีมือเยี่ยม ก็มีความเป็นไปได้ที่จะต่อสู้กับคนที่อยู่ในระดับสูงกว่าและเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับเก้าได้

อย่างไรก็ตาม มันช่างไม่สมเหตุผลที่เฉินผิงผู้เป็นกึ่งเซียนระดับสี่จะเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรกึ่งเซียนระดับเก้าขั้นสูงสุด

"ฉันไม่ได้ล้อเล่น ไฟของเขามีพลังมากกว่าของนายด้วยซ้ำ ก็อย่างที่นายรู้ ฉันกลัวไฟเป็นที่สุด ความสามารถของฉันถูกลดลงเมื่ออยู่ในดินแดนไฟแห่งนี้” จินซากล่าว

“แม้ว่าเขาจะเล่นกับไฟได้ แต่เขาก็อยู่ที่ขั้นกึ่งเซียนระดับสี่ เขาจะมีพลังมากขนาดไหนกัน? ฉันว่านายกำลังตบตาเรา ฉันไม่เชื่อนายหรอก!”

ถึงกระนั้น หั่วซย่าก็ยังคงกังขา

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเชื่อเขา จินซาจึงพูดว่า "ฉันจะพานายไปหาเขาตอนนี้เลยและให้นายได้เห็นความสามารถที่แท้จริงของเขา ฉันสงสัยว่าเขาปกปิดพลังบางส่วนไว้”