หนิงไฉ่เฉินจ้องไปที่เฉินผิงด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนที่จะพยักหน้าตอบอย่างหนักแน่น
เขารู้ว่าการรวมพลังกันเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะมีโอกาสชนะมารสวรรค์เบญจธาตุแห่งสมาพันธ์ผนึกมาร
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหนิงไฉ่เฉินและเฉินผิงต่างมีความแค้นต่อมารสวรรค์เบญจธาตุ
จี้อวิ๋น เหล่าซุนและคนอื่นๆ สับสนว่าเหตุใดเฉินผิงจึงอยากเป็นพันธมิตรกับหนิงไฉ่เฉิน แต่พวกเขาก็ตกลงที่จะสนับสนุนการตัดสินใจของเขา ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม
ในเมื่อเกาฉีเซิ่งเคียดแค้นมารสวรรค์เบญจธาตุ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะยอมทำตามการตัดสินใจของเฉินผิง ตราบเท่าที่เขาจะได้สู้กับพวกเขา
จินซาใช้ผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรเป็นหนูทดลองเพื่อทดสอบผลกระทบของกระแสวังวนรัศมี พวกเขาทุกคนก็เลยเข้าพวกกับเฉินผิงเช่นกัน
เมื่อเป็นเช่นนั้น ผู้บำเพ็ญเพียรที่เหลืออยู่สิบกว่าคนจึงถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่าย
จินซาและคนอื่นๆ มีสีหน้าเคร่งเครียดเมื่อตระหนักว่าพวกเขากำลังรับมือกับคนเป็นสิบ
ไม่มีใครคาดคิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้
เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูจำนวนมาก ความมั่นใจและความเย่อหยิ่งที่พวกเขามีก็หายไปในทันที
ด้วยความปรารถนาที่จะสังหารมารสวรรค์เบญจธาตุ ผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรบางคนจึงตะโกน “ฆ่าพวกมันซะ! ฆ่าพวกมันให้หมด!"
ยิ่งทำให้มารสวรรค์เบญจธาตุหวาดกลัวมากกว่าเดิม
การจะออกไปจากที่นี่คงไม่ง่ายแล้วถ้าพวกมันโจมตีเรา! ไอ้พวกเวรนี่จ้องจะเอาชีวิตเรา!
หนิงไฉ่เฉินกัดฟันขณะที่ดวงตาของเขาเปี่ยมเจตจำนงสังหาร ด้วยความมั่นใจใหม่เอี่ยม เขาพูดด้วยสีหน้าชั่วร้ายว่า “ตาต่อตาฟันต่อฟัน นั่นคือกฎเกณฑ์ที่ใช้กันมาตั้งแต่สมัยโบราณ พวกแกจะต้องชดใช้ความผิดด้วยชีวิตของตัวเอง!”
ตราบใดที่หนิงไฉ่เฉินไม่เข้าพวกกับเฉินผิง เราก็ไม่มีอะไรให้กังวล! ไม่แน่นะฉันอาจจะได้แก้แค้นเฉินผิงที่ตบฉันก่อนหน้านี้ก็ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...