หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2992

ทุกคนเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง

ไม่กี่วินาทีต่อมา พวกเขาก็หลุดจากภวังค์และเริ่มเก็บเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งใส่กระเป๋า

เนื่องจากมีจำนวนมาก พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องสู้กันเองเพื่อแย่งชิงเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งด้วยซ้ำ ที่พวกเขาต้องทำก็แค่ก้มลงแล้วหยิบขึ้นมาจากพื้น

เพียงเท่านั้น เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่กำลังจะกระโจนเข้าสู่การต่อสู่เมื่อครู่นี้ต่างก็พากันเก็บเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง

เฉินผิงก้มลงไปหยิบเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งที่มีขนาดประมาณนิ้วหัวแม่มือของเขาขึ้นมาแล้วมองใกล้ๆ

เขาพยายามอัดพลังวิญญาณเข้าไปในเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง แต่แล้วก็รู้สึกว่ารัศมีที่เขาได้รับจากมันมีบางอย่างผิดปกติ

ฮะ? รัศมีนี้ให้ความรู้สึกที่ต่างไปจากรัศมีฉันที่ได้รับเมื่อดูดกลืนเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งจากภายนอก แต่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันผิดปกติยังไง...

เฉินผิงพยายามดูดกลืนเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งชิ้นหนึ่ง แล้วก็พบว่าร่างกายของเขาไม่สามารถย่อยสลายมันได้หลังจากที่เขาดูดกลืนมัน

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ดูเหมือนจิตตวิสุทธิของเขาจะปฏิเสธพลังนี้ เขาจึงไม่สามารถนำพลังมาใช้เองได้

เฉินผิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย เพราะเขาไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน

จิตตวิสุทธิสามารถกลั่นได้ทุกสิ่ง! ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มีบางอย่างผิดปกติกับเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเหล่านี้และชายชราคนนั้น!

“เสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเหล่านี้เป็นรางวัลของฉันสำหรับทุกๆ คน แต่พวกแกสามารถดูดกลืนมันได้เมื่ออยู่ที่นี่เท่านั้น จะเอาออกไปข้างนอกไม่ได้” ชายชราพูดเมื่อเขาเห็นทุกคนเอาเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งใส่กระเป๋า

ทุกคนตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะนั่งลงและดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง

เฉินผิงก็นั่งลงกับพวกเขาเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเหมือนพวกเขา

ชายชรายิ้มและค่อยๆ หายตัวไปหลังจากเห็นทุกคนบำเพ็ญเพียร

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น คุณเฉิน?” จี้อวิ๋นถามด้วยความสับสน

“มีบางอย่างผิดปกติกับเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเหล่านี้ นี่อาจเป็นกับดัก เราต้องหยุดดูดกลืนของพวกนี้ได้แล้ว” เฉินผิงกระซิบ

"กับดัก?" ทุกคนมองเฉินผิงด้วยความงุนงง เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไร

“ผมไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร แต่มันมีบางอย่างทะแม่งๆ รีบหยุดดูดกลืนเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งซะ” เฉินผิงตอบ

แม้ว่าพวกเขาจะหลุดจากสถานะบำเพ็ญเพียรแล้ว แต่พวกเขายังคงใช้วิชาของพวกเขาและดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งอยู่

เหล่าซุนและคนอื่นๆ รีบหยุดดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง แต่แล้วก็พบว่าพวกเขาไม่สามารถหยุดได้เลย

ราวกับว่ามันมีจิตใจเป็นของตัวเอง พลังจากเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งยังคงเข้าสู่ร่างของพวกเขา แม้ว่าจะหยุดใช้วิชาของพวกเขาแล้วก็ตาม