"ไม่นะ! พลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งไหลเข้าร่างกายของฉันไม่หยุดเลย!”
"ทางนี้ก็เหมือนกัน! ฉันหยุดใช้วิชาของฉันไม่ได้เลย!”
"ฉันก็ด้วย! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?"
คนอื่นๆ เริ่มตื่นตระหนกเมื่อตระหนักว่าพวกเขาไม่สามารถควบคุมการบำเพ็ญเพียรของพวกเขาได้อีกต่อไป
หากพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งยังคงเข้าสู่ร่างกายของเรา สุดท้ายเราก็จะระเบิด!
แม้แต่เฉินผิงก็ไม่คาดคิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ "ใจเย็นๆ ผมจะลองหาทางออกดู!” เขาพูดขณะที่เขาพยายามดูดกลืนพลังบางส่วนของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง
เนื่องจากเขาไม่ได้ดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเลย มันจึงไม่ส่งผลกระทบต่อเขาแม้แต่น้อย
เฉินผิงแผ่ปราณสัมผัสปกคลุมจี้อวิ๋นกับคนอื่นๆ และรู้สึกถึงเส้นทางที่พลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งใช้เข้าสู่ร่างกายของพวกเขา
จากนั้นเขาก็พยายามหลายครั้งที่จะตัดเส้นทางนั้น แต่ก็ไม่เป็นผล
หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที เฉินผิงก็ตัดสินใจเด็ดขาด
ช่างหัวมัน! ฉันจะส่งพลังทั้งหมดนั้นเข้าสู่ร่างกายของฉันแทน! บางทีฉันอาจจะสามารถปลดปล่อยคนพวกนี้จากพลังนั้นได้!
เฉินผิงเริ่มดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งจากตัวจี้อวิ๋น
เข้าใช้วิชาจิตตวิสุทธิของเขา จากนั้นก็ดูดพลังออกจากร่างกายของจี้อวิ๋นอย่างรุนแรง
ราวกับยกภูเขาออกจากบ่า จี้อวิ๋นถอนหายใจด้วยความโล่งอก หากเฉินผิงไม่ทำอย่างนั้น เขาคงจะระเบิดและตายอย่างแน่นอน
เฉินผิงยังคงดูดกลืนพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งจากเหล่าซุน เกาฉีเซิ่ง และคนอื่นๆ เข้าสู่ร่างกายของเขาต่อไป
เนื่องจากหมอกสีดำบดบังทุกสิ่งรอบตัว จึงไม่มีใครเห็นว่าพลังทั้งหมดไหลเข้าสู่ร่างกายของเฉินผิง
พลังนี้จะไม่เป็นปัญหาถ้ามันไหลไปที่จุติภูมิอันกว้างใหญ่ของฉัน! ถึงกระนั้น ฉันก็ยังไม่เข้าใจพลังนี้มากพอที่จะรู้ว่าฉันจะสามารถส่งมันไปยังจุติภูมิได้หรือเปล่า...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...