หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3012

เมื่อได้ยินเสียงร้อง เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็รีบออกจากกระท่อม

เมื่อพวกเขาออกมาก็พบว่าหยวนเป่ายืนที่อยู่ตรงนั้นดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด ตรงหน้าเขามีชายชราคนหนึ่งยืนอยู่ ซึ่งดูเหมือนกับตาเฒ่าชั่วร้ายที่พวกเขาเผชิญก่อนหน้านี้ อีกฝ่ายจ้องมองมาที่เขา

หยวนเป่าตะโกนเพราะเขาเข้าใจผิดว่าชายชราคนนี้คือมารเฒ่า เขานึกว่าอีกฝ่ายตามพวกเขามาทัน

อย่างไรก็ตาม รัศมีของชายชราคนนี้แตกต่างจากชายชราอีกคน เขาไม่ได้แผ่รังสีคุกคามหรือพลังอันเหนือชั้น

เป็นเหตุผลที่หยวนเป่าสงบสติอารมณ์ได้ในทันใด

เมื่อคนอื่นๆ เห็นชายชรา พวกเขาก็ผงะเช่นกัน

เฉินผิงเป็นคนเดียวที่รู้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นชายชราคนนั้น เขาจึงรีบเข้าไปหาฝ่ายหลัง

“ท่านครับ ผมดีใจมากที่ได้เจอท่าน!” ดวงตาของเฉินผิงเต็มไปด้วยความยินดีขณะที่เขาเดินเข้าไปหาชายชรา

ชายชราจ้องมองเฉินผิงด้วยสีหน้าเคร่งขรึมแล้วถามว่า “ฉันแนะนำคุณว่าอย่าโลภมากและอย่าไปต่อไม่ใช่หรือ?”

“ผม...” เฉินผิงบอกความจริงกับเขาด้วยความละอายใจ “ผมต้องการยาวิญญาณน้ำแข็งเพื่อช่วยชีวิตคนๆหนึ่ง ผมก็เลยไม่มีทางเลือกอื่น”