หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3017

จู่ๆ เฉินผิงก็รู้สึกราวกับว่าเขาถูกพลังลึกลับดึงตัวออกไป พริบตาหลังจากนั้น ภาพทั้งหมดตรงหน้าเขาก็เปลี่ยนไป และเขาพบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในทะเลจิตสำนึกของเขาเอง

เมื่อมองดูเงาสะท้อนของเขา เฉินผิงก็เห็นว่ารูปร่างหน้าตาของเขาไม่เปลี่ยนแปลง

ผู้อาวุโสปรากฏตัวขึ้นในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“ไม่นึกเลยว่าประสบการณ์ชีวิตของคุณจะกว้างใหญ่และหลากหลายขนาดนี้ ดูเหมือนว่าในชีวิตคุณจะผ่านผู้หญิงมาไม่น้อยเลยนะ” ผู้อาวุโสพูดหยอกล้อ

เฉินผิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยในทันใด ท้ายที่สุดแล้ว เนื่องจากความทรงจำของพวกเขาหลอมรวมเข้าด้วยกัน ทุกสิ่งทุกอย่างจากอดีตของเขาจึงถูกเผยให้ผู้อาวุโสเห็น

ความทรงจำในช่วงเวลาที่เขาใช้ร่วมกับจี้หรูเสว่ กู่หลิงเอ๋อร์ และเก๋อหยู่หานบนเตียงขนาดใหญ่ ปลุกเร้าความตื่นเต้นในตัวเขา

“แล้วทำไมคุณถึงฝันกลางวันเอาตอนนี้ล่ะ?” ผู้อาวุโสผงะเล็กน้อย

“ขอโทษครับท่าน” ใบหน้าของเฉินผิงแดงก่ำจากความเขินอาย

เมื่อมองดูทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง ผู้อาวุโสก็ออกความเห็นว่า “คุณครอบครองสมบัติอยู่หลายชิ้น” หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็จ้องมองไปที่ต้าหลัวจินเตี้ยนและเงียบไปสักพัก

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะถามผู้อาวุโสว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับต้าหลัวจินเตี้ยนหรือไม่ ฝ่ายหลังก็โบกมือกะทันหันและคว้าเสี้ยววิญญาณของเจ่อเยี่ยนเอาไว้

“น่าประหลาดใจที่มีเสี้ยววิญญาณของมารซ่อนอยู่ในทะเลจิตสำนึกของคุณ ฉันจะกำจัดเขาให้คุณก็แล้วกัน” เขากล่าว เตรียมที่จะลบตัวตนของเจ่อเยี่ยน

“ช่วยผมด้วย คุณเฉิน!” เจ่อเยี่ยนร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว

ในขณะที่ผู้อาวุโสของผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาลก็เป็นเสี้ยววิญญาณ กระนั้นก็ไม่ใช่ว่าเสี้ยววิญญาณทั้งหมดจะมีพลังเท่ากัน ด้วยการเคลื่อนไหวอันแผ่วเบา ผู้อาวุโสสามารถลบตัวตนของเจ่อเยี่ยนให้หายไปได้ตลอดกาล

“อย่าครับท่าน! เขาอยู่ฝ่ายผม” เฉินผิงรีบเข้ามาแทรก

หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ผู้อาวุโสก็คลายมือออก จากนั้นเจ่อเยี่ยนซึ่งเต็มไปด้วยความกลัวก็รีบถอยออกห่างเพื่อให้พ้นอันตราย

ผู้อาวุโสตรวจสอบระฆังมังกรและกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง ก่อนที่จะจับกระบี่พร้อมกวัดแกว่ง

“เป็นกระบี่ที่งดงามมาก มีแต่ชายแก่คนนั้นจากสำนักหลอมเซียนที่สามารถสร้างอะไรแบบนี้ได้” เขารำพึง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็ตระหนักได้ทันทีว่าชายแก่ที่ผู้อาวุโสพูดถึงนั้นไม่ใช่ใครอื่น นอกจากผู้อาวุโสกระบี่ของสำนักหลอมเซียน

“น่าเศร้าที่วิญญาณดาบของกระบี่ที่งดงามเช่นนี้ได้รับความเสียหายรุนแรง ช่างน่าเสียดายจริงๆ” ผู้อาวุโสกล่าวต่อ

“ท่านครับ ท่านช่วยผมรักษาวิญญาณดาบของกระบี่พิฆาตมังกรได้หรือเปล่า?” เฉินผิงถามอย่างกระตือรือร้น

เฉินผิงไม่ได้เห็นวิญญาณดาบจงหลี่มาสักพักแล้วเนื่องจากอาการบาดเจ็บของเธอ จงหลี่จึงได้แต่อยู่ในกระบี่พิฆาตมังกรเท่านั้นและไม่สามารถออกมาได้ตามต้องการ

“ฉันไม่ใช่ช่างตีดาบ และฉันก็ไม่มีความรู้เรื่องการตีดาบ แล้วฉันจะช่วยรักษาวิญญาณดาบได้ยังไง? อย่างไรก็ตาม ฉันสัมผัสถึงความเข้ากันได้ที่แข็งแกร่งระหว่างคุณกับกระบี่เล่มนี้ วิญญาณดาบนี่คงเป็นผู้หญิงสินะ? คุณมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธองั้นหรือ? ความเข้ากันได้ในระดับสูงเช่นนี้มักเกิดขึ้นจากการมีปฏิสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด” ผู้อาวุโสบอกเฉินผิง