หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3018

“ขอโทษนะครับ แต่ผมไม่เข้าใจว่าท่านหมายความว่ายังไง” เฉินผิงตอบ เขารู้สึกค่อนข้างอึดอัด

“ฮ่าๆๆ!” ผู้อาวุโสหัวเราะลั่นและไม่ถามอะไรต่อ

หลังจากนั้น เขายังคงสำรวจทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงต่อไปและทันใดนั้นก็พบเข้ากับจุติภูมิ

ผู้อาวุโสประหลาดใจที่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนอย่างเฉินผิงครอบครองจุติภูมิ เขาอดไม่ได้ที่จะกล่าวชม “ทั้งที่อายุยังน้อยและระดับการบำเพ็ญเพียรอยู่ในขั้นปานกลาง แต่คุณก็ใช้จุติภูมิได้แล้ว คุณนี่ช่างอัจฉริยะโดยแท้ ฉันจะขอวัดขอบเขตจุติภูมิของคุณสักหน่อย”

ว่าแล้วเขาก็เข้าสู่จุติภูมิของเฉินผิง

ทันทีที่เข้าไปข้างใน เขาก็ประหลาดใจอย่างยิ่ง

“นี่คือจุติภูมิของคุณงั้นเหรอ? หมู่ดาวท่ามกลางจักรวาล? น่าทึ่งมาก! ล้ำเลิศเหนือจินตนาการ!” เขาเอ่ยด้วยความอัศจรรย์ใจ

เมื่อได้เห็นดวงดาวแห่งจุติมายาทอแสง ผู้อาวุโสก็ไม่อาจซ่อนความประหลาดใจของเขาได้ “จุติมายา? นี่คุณฝึกจุติมายาได้สำเร็จจริงๆ หรือ?” เขาอุทาน

เฉินผิงเล่าให้ฟังสั้นๆ ว่าเขาเข้าใจจุติมายาได้ยังไง

“คุณคืออัจฉริยะตัวจริง! อย่างไรก็ตาม จุติมายาของคุณยังไม่สมบูรณ์ ฉันจะช่วยทำให้มันสมบูรณ์เองเมื่อเวลานั้นมาถึง” ผู้อาวุโสกล่าว

“ขอบคุณครับท่าน!” เฉินผิงรู้สึกซาบซึ้งใจ

ไม่นานร่างของเฉินผิงก็เริ่มหลุดจากการควบคุมของเขา ตอนนี้ผู้อาวุโสมีอำนาจเหนือร่างกายของเฉินผิง เหลือเพียงส่วนเล็กๆ ของจิตสำนึกของเฉินผิงที่ยังคงอยู่ ทำให้เขาสามารถพูดได้ แต่ไม่อาจควบคุมร่างกายของตัวเองได้อีกต่อไป

ขณะที่พวกเขาออกจากห้องโถงใหญ่ ฝูงชนก็เห็นเฉินผิงโผล่ออกมา แต่ไม่เห็นผู้อาวุโสของผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาล ทำให้ทุกคนตื่นตระหนก

"คุณเฉิน เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นข้างในนั้น? ชายชราคนนั้นอยู่ที่ไหน?” จี้อวิ๋นถามเฉินผิง

เหล่าซุนรีบเข้ามาถาม “ทำไมถึงเหลือคุณคนเดียว? ผู้อาวุโสของผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาล หนีไปแล้วเหรอ?”