หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3021

เมื่อมารสวรรค์เบญจธาตุกำลังจะตายภายใต้แรงกดดันมหาศาล เสียงที่ทั้งทุ้มและแหลมก็ดังขึ้น

“พี่ชาย พี่ยังชอบรังแกศิษย์น้องอยู่เหมือนเคยสินะ?”

ขณะที่ความว่างเปล่าเริ่มสั่นไหว วังวนสีดำสนิทก็ก่อตัวขึ้น มารเฒ่าค่อยๆ ปรากฏออกมาจากวังวนนั้น!

ทันทีที่มารเฒ่าปรากฏตัว แรงกดดันมหาศาลก่อนหน้านี้ก็หายไปทันที!

“พี่ชาย ไม่ได้พบกันเสียนาน...”

มารเฒ่ายิ้มจางๆ ให้เฉินผิง

มารสวรรค์เบญจธาตุจ้องมองมารเฒ่าด้วยความตกใจ ทำไมมารเฒ่าถึงได้เรียกเฉินผิงว่า "พี่ชาย"?

พวกเขายิ่งงงขึ้นไปอีกเมื่อจู่ๆ พลังของเฉินผิงก็ทรงพลังมากขึ้นถึงขนาดนี้!

“ ผ่านมาเกินกว่าพันปีแล้ว และนายยังดึงดันที่จะฟื้นฟูกายหยาบของนายและทำชั่วต่อไปอยู่อีกหรือ? ตราบใดที่ฉันยังอยู่ที่นี่ นายจะไม่มีวันทำสำเร็จ…”

เสียงของผู้อาวุโสของผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาลดังมาจากปากของเฉินผิง!

เมื่อได้ยินเสียงของเฉินผิง มารสวรรค์เบญจธาตุก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ฮ่าๆ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่จะยังกล้าปากดีอยู่อีก เจ้าเด็กนี่อาจจะยอมให้พี่รวมร่างกับร่างของเขาก็จริง แต่สุดท้ายร่างของเขาก็เป็นแค่ของไร้ประโยชน์ ต่อให้พี่หลอมรวมกับเขา แต่พี่ก็สู้ฉันไม่ได้อยู่ดี วันนี้ฉันจะทำให้พี่หายไปอย่างสมบูรณ์ ในที่สุดเหล่าผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาลก็จะก้มหัวให้ฉัน!” มารเฒ่าหัวเราะดังลั่น

จากนั้น ร่างกายของเขาก็ถูกหมอกสีดำห่อหุ้มอย่างรวดเร็ว ความมืดปกคลุมทั่วทั้งห้องโถงในทันใด!

หลังจากนั้น มารเฒ่าก็กระโจนเข้าหาเฉินผิง

ดวงตาของเฉินผิงหรี่ลงเล็กน้อยขณะที่เขาเหินขึ้นไปบนท้องฟ้า ทันใดนั้นทั้งสองก็ปะทะกัน!

ชั่วขณะนั้น สารพัดวิชาเข้าห้ำหั่น และคลื่นกระแทกที่ตกค้างก็โหมกระหน่ำออกไปทุกทิศทาง!

แม้ว่าพวกเขาทั้งสองจะกลายเป็นเสี้ยววิญญาณ แต่พลังทำลายล้างที่เกิดจากการต่อสู้ของพวกเขานั้นเกินกว่าที่ผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปจะทำได้!

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงไม่ใช้แส้ปราบมาร เพราะเขาจะเก็บไพ่ตายไว้ใช้ในตอนสุดท้าย

เมื่อเขาเอาแส้ปราบมารออกมา มันจะสามารถกำราบมารเฒ่าได้ทันที!

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ถึงเวลาเหมาะสมที่จะใช้แส้ปราบมาร ถึงยังไงมารเฒ่าก็ไม่ใช่คนโง่ เขาระมัดระวังมาโดยตลอด

เฉินผิงมีแต่ต้องใช้แส้ปราบมารจู่โจมมารเฒ่าอย่างไม่ให้ตั้งตัว เมื่อฝ่ายหลังกำลังประมาทและคิดว่าเขาจะชนะได้อย่างง่ายดาย

ดังนั้น เฉินผิงจึงรอโอกาสเหมาะๆ ที่จะโจมตี

“พี่ชาย นี่มันชักจะน่าเบื่อแล้ว ฉันจะไม่ออมมืออีกต่อไป...”

หลังจากที่มารเฒ่าพูด หมอกสีดำรอบๆ ตัวเขาก็เริ่มปั่นป่วน

คลื่นหมอกสีดำเหล่านั้นก่อตัวเป็นใบมีดแหลมคมในทันที พอมารเฒ่าโบกมือ ใบมีดนับพันเล่มก็พุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับห่าฝน!