หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3024

เฉินผิงทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อ เพราะเขาไม่คาดคิดว่ามารเฒ่าจะคาดเดาได้อย่างแม่นยำเช่นนี้

ทันใดนั้นหมอกสีดำก็ระเบิด เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นและคลื่นกระแทก

เฉินผิงร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาพุ่งชนเข้ากับตำหนักราวกับอุกกาบาตที่ตกลงมา

แรงกระแทกจากการชนทำให้พื้นพังทลายลงทันที พื้นที่ภายในตำหนักรัศมีหนึ่งร้อยเมตรถูกทำลายไม่เหลือชิ้นดี มีควันพวยพุ่งขึ้นไปในอากาศ

“ฮึ ทำไมคนอ่อนแออย่างแกถึงได้กล้าทำตัวหยิ่งผยองถึงเพียงนี้?” มารเฒ่าหัวเราะเยาะ

เขารู้ว่าเฉินผิงไม่ได้ใช้คาถาลวงตาตอนที่ซัดฝ่ามือออกไป เพราะเขาสัมผัสได้ถึงร่างกายที่แท้จริงของเฉินผิงเมื่อถูกกระแทก

ถ้าเป็นคาถาลวงตา การโจมตีของฉันก็คงจะทะลุผ่านไป

"คุณเฉิน..."

เมื่อจี้อวิ๋น เกาฉีเซิ่งและคนอื่นๆ เห็นเฉินผิงร่วงลงกระแทกพื้นจากการถูกโจมตี ทุกคนต่างก็อ้าปากค้าง

ในเวลาเดียวกัน เหล่าซุน หนิงไฉ่เฉินและคนอื่นๆ ก็เริ่มใช้วิชาของตนและเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้แม้จะมีสีหน้าตกใจก็ตาม

หากเฉินผิงไม่สามารถเอาชนะมารเฒ่าได้ พวกเขาก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสู้กับเขา

อย่างน้อยที่สุดพวกเขาจะตายอย่างรวดเร็วในสนามรบ ซึ่งก็ยังดีกว่าการถูกทรมานเป็นเวลานานถ้าเกิดว่าโดนจับตัวได้

เมื่อมารเฒ่าเห็นฝุ่นลอยขึ้นมาจากการกระแทก รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา

ขณะที่เขากำลังจะลงไปดูใกล้ๆ ทันใดนั้นเฉินผิงก็บินออกมาจากม่านฝุ่นและปล่อยหมัดไปที่อีกฝ่ายอีกครั้ง

“หมัดเซิ่งกวง”

เป็นอีกครั้งที่แสงสีทองส่องสว่างไปทั่วพื้นที่รอบตัวพวกเขา

ภาพของเฉินผิงที่ไม่ได้รับบาดเจ็บทำให้ทุกคนประหลาดใจ เกิดสีหน้าโล่งใจบนใบหน้าของจี้อวิ๋น เกาฉีเซิ่งและคนอื่นๆ

"น่าทึ่งมาก ฉันนึกไม่ออกเลยว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งแค่ไหน” หนิงไฉ่เฉินกล่าวด้วยความตกตะลึง

เราถูกลิขิตให้ต้องตายแม้ว่าเราจะยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างงั้นหรือ?