หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3030

เฉินผิงก็ตกใจไม่แพ้กัน เขานึกไม่ถึงว่าผู้อาวุโสจะสามารถปลดปล่อยพลังสูงสุดของกระบี่เก้าเงาได้

“น่าทึ่งมากเลยครับ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าท่านจะสามารถใช้ท่าไม้ตายของกระบี่เก้าเงาได้!” เฉินผิงอุทานด้วยความประหลาดใจ

อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสถอนหายใจและตอบว่า “ฉันยังไม่เชี่ยวชาญกระบวนท่าขั้นสูงสุดของวิชาดาบนี้ ซึ่งสืบทอดกันมานับพันปี เมื่อถึงขีดจำกัดแล้ว กระบี่เก้าเงาจะไม่ส่งผลให้เกิดร่างเงาใดๆ เลย”

เฉินผิงรู้สึกงุนงงกับคำพูดของผู้อาวุโส จึงถามว่า “ท่านครับ ท่านหมายความว่ายังไง?”

“ทุกสิ่งกลับคืนสู่หนึ่งเดียว ถ้าสามารถฝึกกระบี่เก้าเงาได้ถึงขั้นสูงสุด การใช้วิชานี้จะไม่ส่งผลให้มีร่างเงาเก้าร่าง แต่จะได้รับเก้าชีวิตแทน…” ผู้อาวุโสอธิบายช้าๆ

ชิ้ง...

เฉินผิงตกใจมากเมื่อได้ยินสิ่งที่ผู้อาวุโสบอกและพูดอะไรไม่ออก

เขาไม่นึกเลยว่าด้วยการฝึกกระบี่เก้าเงาจนชำนาญจะทำให้ผู้ใช้มีเก้าชีวิต!

ฟังดูดีเกินกว่าจะเป็นจริง!

เขาไม่รอให้เฉินผิงตอบ ผู้อาวุโสชูกระบี่พิฆาตมังกรในมือขึ้น

ฟุ่บ! ฟุ่บ! ฟุ่บ!

เฉินผิงอีกเก้าคนทำตาม พากันชี้กระบี่ไปที่มารเฒ่า

“คิดว่าเราเป็นเพียงภาพลวงตาจริงๆ หรือ?” เฉินผิงถามคู่ต่อสู้ของเขา

ความตกใจแผ่ไปทั่วใบหน้าของมารเฒ่า ด้วยความเหลือเชื่อ เขารู้สึกถึงรัศมีที่ปล่อยออกมาจากกระบี่ที่พุ่งเข้ามาหาเขาได้ชัดเจน!

"เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

มารเฒ่ารู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะเสียสติ!

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉินผิง ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสี่ถึงได้มีวิชาดาบโบราณแบบนี้ในครอบครอง

ไอ้หนุ่มนี่มันไปเรียนวิชาพวกนี้มาจากไหน?

ลำแสงจากกระบี่ทั้งสิบเล่มส่งความรู้สึกเสียวแปลบไปทั่วร่างของมารเฒ่า เพราะอยู่ในสภาพอ่อนแอ จึงเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะรับมือการโจมตีที่พุ่งเข้ามา!

ในขณะนั้น เขารู้สึกเสียดายเหลือเกินที่ไม่ได้เอาจริงกับเฉินผิงตั้งแต่แรก เขาคิดว่าถึงแม้จะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสี่ก็ไม่น่าจะทำอะไรเขาได้

ฉึก! ฉึก! ฉึก!

ดวงตาของมารเฒ่าเบิกกว้าง ขณะที่แสงทั้งสิบดวงทะลุผ่านร่างของเขา

เขาไม่นึกเลยว่าตัวเองจะพ่ายแพ้ต่อผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสี่

อันที่จริง แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับเก้าอย่างจินซาก็เป็นเพียงมดปลวกในสายตาเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฉินผิงที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับล่าง

แต่แล้วเขากลับต้องมาแพ้คนที่เขามองว่าต่ำต้อย!

มารเฒ่าถูกสับเป็นหลายๆ ชิ้นด้วยลำแสงกระบี่ทั้งสิบ และทุกส่วนในร่างของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล

แทนที่จะได้สร้างกายเนื้อขึ้นมาใหม่ ตอนนี้มารเฒ่ากลับกลายเป็นเศษเนื้อ!

อักขระที่พันธนาการมารเฒ่าเริ่มหายไป

ในขณะเดียวกัน หมอกดำมืดโดยรอบก็สลายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

แม้จะไม่มีใครพูด แต่ใบหน้าของทุกคนก็เจือด้วยความตื่นเต้น