หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3031

ณ ขณะนั้น มีเพียงซากปรักหักพังเท่านั้นที่เหลืออยู่ ร่างของมารเฒ่าก็เลือนหายไปทันทีด้วยการสัมผัสเพียงแผ่วเบา

ขณะที่เฉินผิงชี้กระบี่ไปที่มารเฒ่า ร่างเงาทั้งเก้าของเขาก็หายไปเช่นกัน

เฉินผิงไม่เหลือพลังมากพอที่จะรักษาร่างเงาเหล่านั้นได้อีกต่อไป

แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างกำลังจะจบลงในไม่ช้า

“คุณสุดยอดมากเลย คุณเฉิน!”

“เฉินผิงชนะแล้ว! เขาชนะแล้ว!"

จี้อวิ๋นและเหล่าซุนตะโกนร้องออกมาด้วยความดีใจ ด้วยชัยชนะของเฉินผิง นั่นหมายความว่าพวกเขาสามารถรอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้

เหล่ามารสวรรค์เบญจธาตุได้แต่สิ้นหวังเมื่อเห็นภาพที่ปรากฏตรงหน้า มารเฒ่าได้พบกับจุดจบแล้ว และพวกเราเองก็คงไม่ต่างกัน! เมื่อเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสมาพันธ์ผนึกมารได้ถูกแพร่ออกไป พวกเราและสมาพันธ์ผนึกมารคงจะต้องถูกตามล่าและขับไล่อย่างแน่นอน!

“พวกเราควรหนีไปตั้งแต่ตอนที่เจ้ามารเฒ่านั่นยังมีชีวิตอยู่ จังหวะนี้แหละ พวกเขาอาจจะไม่ทันสังเกตเห็นว่าเรากำลังหลบหนีก็เป็นได้นะ” หั่วซย่าพูดกับจินซา

"ถูกต้อง เรารีบหนีกันเถอะ ถ้ามารเฒ่าตายแล้ว พวกเราจะต้องเป็นรายต่อไปอย่างแน่นอน!” มู่ซย่ากล่าวอย่างหวาดวิตก เขาต้องการที่จะหลบหนี

น่าแปลกสำหรับจินซาที่เอาแต่หวาดกลัวตกตะลึง กลับยิ้มออกมาด้วยสายตาที่เย็นชา

“ทำไมพวกเราต้องหนีด้วยล่ะ? พวกนายคิดว่าฉันจะถูกฆ่าได้ง่ายขนาดนั้นเหรอ?” จินซาพูดอย่างใจเย็น

“จินซา นายยังจะพยายามอวดเก่งในเวลาแบบนี้อยู่อีกเหรอ? ขนาดเจ้ามารเฒ่านั่นยังพ่ายแพ้ อะไรทำให้นายคิดว่าพวกเราจะชนะได้? หากนายอยากจะอยู่ต่อก็เชิญอยู่คนเดียวไปเลย ฉันยังไม่อยากตายไปพร้อมกับนายหรอกนะ!” หั่วซย่าเริ่มรู้สึกวิตกกังวล เขาเป็นอะไรของเขา? ทำไมจู่ๆ เขาถึงกล้าทำท่าอวดดีในเวลาแบบนี้นะ?

ขณะที่หั่วซย่ากำลังจะหันหลัง ทันใดนั้นจินซาก็คว้าเข้าที่คอเสื้อของเขา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าฉันไม่ไปก็ไม่มีใครไปไหนได้ทั้งนั้น!”

หั่วซย่าตกตะลึง เขาควรจะแข็งแกร่งพอๆ กับฉันเท่านั้น แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?