เพียงแค่ชั่วอึดใจ ร่างของสัตว์อสูรสองตัวที่สว่างไสวด้วยเปลวไฟก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า สิ่งมีชีวิตทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟ คลื่นความร้อนที่แผ่ออกมาทำให้อุณหภูมิโดยรอบเพิ่มสูงขึ้นจนถึงจุดเดือด
สัตว์อสูรทั้งสองจ้องมองเฉินผิงและคนอื่นๆ เมื่อได้ยินคำสั่งจากหั่วซย่า พวกมันก็พุ่งเข้าใส่เฉินผิงในทันที
หากเขาจัดการเฉินผิงได้สำเร็จ เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับคนที่เหลือ
ต่อให้เขายืนอยู่เฉยๆ และไม่ต้องทำอะไร คนพวกนี้ก็ไม่มีทางทำร้ายเขาได้เลยแม้แต่น้อย
"นายท่าน..."
หัวเฟิ่งสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา เธอจึงทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและกลายร่างเป็นวิหคเพลิงพร้อมด้วยปีกที่มีเปลวไฟลุกโชน
“วิหคเพลิง? เทพอสูรในร่างมนุษย์งั้นเหรอ? โอ้ วันนี้ฉันถูกรางวัลที่หนึ่งเข้าให้แล้ว!” หั่วซย่าร้องด้วยความดีใจเมื่อเห็นการกลายร่างของหัวเฟิ่ง
“หัวเฟิ่ง ถอยกลับมา!” เฉินผิงออกคำสั่งทันที
เขารู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหั่วซย่า ความแข็งแกร่งของพวกเขาต่างกันราวกับฟ้ากับเหว
"นายท่าน..."
หัวเฟิ่งชะงักเล็กน้อย เธอเต็มใจที่จะสละชีวิตตนเองเพื่อความปลอดภัยของเฉินผิง
"ถอยก่อน!" เสียงของเฉินผิงดังราวกับฟ้าร้องก่อนที่เขาดึงกระบี่พิฆาตมังกรออกมา
เมื่อไม่มีทางเลือก หัวเฟิ่งจึงบินกลับออกมา
เฉินผิงมองดูสัตว์อสูรสองตัวที่กำลังใกล้เข้ามาอย่างเงียบๆ คลื่นความร้อนอันรุนแรงของพวกมันสามารถมองเห็นได้ชัดเจนแม้จะอยู่ห่างออกไปหลายไมล์ก็ตาม
เขาไม่มีทางจะต่อกรกับหั่วซย่าได้เลย
แต่เขาก็ไม่อาจทนเห็นผู้หญิงของเขาตกไปอยู่ในน้ำมือของชายอื่นได้เช่นกัน
แม้ว่ามันจะหมายถึงการจบชีวิตตนเอง แต่เขาก็พร้อมที่จะขัดขวางแผนชั่วของหั่วซย่า
แกร๊ก! แกร๊ก! แกร๊ก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...