“เกาฉี่หลาน ที่คุณตามพวกเรามาเนี่ยเพราะทนไม่ไหวที่ต้องแยกจากนายท่านใช่มั้ย? ฉันบอกคุณแล้วว่าให้มากับพวกเรา นายท่านเป็นคนที่ใจดีจริงๆ อย่าไปใส่ใจกับจำนวนผู้หญิงที่เขามีเลย ต่อให้พวกเรารวมตัวกัน เราก็ยังไม่สามารถทำให้เขาพึงพอใจได้อยู่ดี แต่คุณสามารถช่วยแบ่งเบาภาระพวกเราได้นะ” หัวเฟิ่งพูดต่อหน้าทุกคนอย่างไม่สะทกสะท้าน ทำให้เกาฉี่หลานรู้สึกเขินอายอย่างมาก
ยังไงเสียอีกฝ่ายก็ยังคงเป็นหญิงสาวที่ยังไม่ได้ออกเรือน
เฉินผิงหัวเราะขมขื่นเมื่อได้ยินคำพูดของหัวเฟิ่ง
ทั้งหลิ่วหรูเยี่ยนและอวี๋เจียเมิ่งต่างก็หน้าแดงและก้มหน้าลงทันที โดยรู้ดีว่าคำพูดของหัวเฟิ่งนั้นเป็นความจริงอย่างที่สุด เฉินผิงช่างน่าเหลือเชื่อ!
“หัวเฟิ่ง แล้วเลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้วน่า!” เฉินผิงจ้องมองเธอ
เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จี้อวิ๋นที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็แทบจะเอาหัวโขกกำแพงด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ฉันก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่ทำไมฉันถึงไม่โชคดีเหมือนคุณเฉินผิงบ้างนะ?
“ให้ตายสิ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกจะยังทำเจ้าชู้ได้อีกทั้งๆ ที่ความตายรออยู่ตรงหน้า ต่อให้กำลังเสริมของแกจะมาถึง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น!” หั่วซย่ารู้สึกโกรธเมื่อเห็นผู้หญิงสวยหลายคนเต็มใจเข้าหาเฉินผิง
“คุณเองก็ไม่ใช่คนบ้าระห่ำอะไร? แต่นี่คือดินแดนอุดรวิทูร ดินแดนของตระกูลเกา! คุณก็ยังกล้ามาทำท่าวางกล้ามที่นี่อย่างนั้นเหรอ?” เกาฉี่หลานถามหั่วซย่าอย่างเย็นชา
“ฉันเข้าใจแล้ว แกมาจากตระกูลเกานี่เอง บางทีแกอาจจะลืมอะไรไป สถานที่แห่งนี้อยู่บนชายแดนของดินแดนอุดรวิทูร อิทธิพลของตระกูลเกาแผ่ขยายมาจนถึงบริเวณนี้งั้นรึ? นอกจากนี้ แม้ว่าเราจะอยู่ในดินแดนอุดรวิทูร แต่เราซึ่งเป็นสมาพันธ์ผนึกมารก็ไม่กลัวตระกูลเกาหรอกนะ หากแกรู้ว่าอะไรดีกับตัวเอง ก็จงไปให้พ้นซะเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นฉันก็จะกำจัดแกด้วยเหมือนกัน!” แม้จะรู้ถึงตัวตนของเกาฉี่หลานแล้วก็ตาม แต่หั่วซย่าก็หาได้สะทกสะท้านไม่ เราอยู่ถึงชายแดนของดินแดนอุดรวิทูร ดังนั้นไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องกลัว อีกทั้งพวกเราสมาพันธ์ผนึกมารไม่ได้ใกล้ชิดสนทิสนมกับตระกูลเกา! เราไม่ลังเลเลยที่จะจัดการกับเกาฉีเซิ่งก่อนหน้านี้
“ถ้าแกอยากตายนัก ฉันก็จะจัดให้ ฉันจะแสดงให้แกได้เห็นถึงพลังของตระกูลเกาแห่งดินแดนอุดรวิทูรเอง!” เกาฉี่หลานพูดอย่างเย็นชา
จากนั้นเธอก็โบกมือและถือดาบสองเล่มที่ก่อตัวขึ้นจากน้ำแข็งในทันใด
"คุณหนูเกา ผู้ชายคนนี้มีพลังเหนือกว่าคุณมากนะ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาหรอก!” เฉินผิงรีบเตือนเกาฉี่หลาน
เมื่อได้ยินคำว่า "สินสอด" เฉินผิงก็ผงะไปชั่วขณะ เพราะเขาไม่แน่ใจว่าจะเสนอสิ่งใดเป็นการตอบแทนเกาฉี่หลาน แต่งงานงั้นรึ? ฉันไม่คิดว่าฉันจะสามารถจัดงานแต่งงานที่เหมาะสมให้เธอได้ แล้วฉันจะรับสินสอดอันมีค่าแบบนี้ได้ยังไงกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...