หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3050

“ดูเหมือนว่าคราวนี้ฉันคงจะต้องเอาจริงแล้วสินะ ถ้าพวกแกทั้งหมดตายเมื่อไหร่ ฉันก็จะร่ำรวยล้นฟ้า!” ทันใดนั้น ร่างของหั่วซย่าถูกปกคลุมได้ด้วยเปลวไฟลุกโชน ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าหาเกาฉี่หลาน

เกาฉี่หลานหรี่ตาลงโดยไม่แสดงอาการตื่นตระหนกใดๆ เธอทะยานขึ้นไปบนอากาศพร้อมด้วยดาบคู่ของเธอ

หั่วซย่าใช้วิชาเดียวกันอีกครั้ง เขาปรบมือตนเองเพื่อเปลี่ยนเปลวเพลิงของเขาให้กลายร่างเป็นสัตว์อสูรสองตัว

เกาฉี่หลานเหวี่ยงดาบน้ำแข็งทั้งสองของเธอออกไปอย่างต่อเนื่องโดยไม่ลังเล เธอปล่อยคลื่นพลังน้ำแข็งเข้าโจมตีและแช่แข็งสัตว์อสูรเพลิงทั้งสองตัวในทันที

ด้วยการเสริมพลังจากศิลาผลึกน้ำแข็ง วิชาน้ำแข็งของเธอก็ยิ่งมีพลังและประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเกาฉี่เฉียงถึงได้ยืนกรานให้เกาฉี่หลานพกศิลาผลึกน้ำแข็งติดตัวไปด้วย เพราะเขากลัวว่าเธออาจต้องเผชิญกับอันตรายระหว่างการเดินทาง

เมื่อถูกควบคุมด้วยพลังน้ำแข็ง หั่วซย่าก็โกรธจัด

เฉินผิงใช้โอกาสนี้ดูดซับพลังจากเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งทันทีเพื่อฟื้นฟูพลังของตน

จี้อวิ๋น หัวเฟิ่ง และอวี๋เจียเมิ่งต่างเข้าปกป้องเฉินผิงทันที เนื่องจากเฉินผิงไม่สามารถเผชิญกับการใจมตีใดๆ ได้ในระหว่างนี้

ณ กลางอากาศ ทั้งเกาฉี่หลานและหั่วซย่าต่างปลดปล่อยวิชาของของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่คนทั้งสองกำลังต่อสู้ ทั่วทั้งท้องฟ้าก็ส่งเสียงร้องคำรามดังกึกก้อง สภาพอากาศโดยรอบแปรเปลี่ยนและอุณหภูมิในบริเวณนั้นก็เกิดความปั่นป่วนอย่างรุนแรง

ท้องฟ้าครึ่งหนึ่งเป็นสีแดงฉาน ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งเป็นสีขาวที่เย็นยะเยือก

พลังทั้งสองเข้าปะทะกันและห้ำหั่นกันอย่างต่อเนื่อง หากไม่มีศิลาผลึกน้ำแข็ง เกาฉี่หลานเองคงถูกกลืนกินไปจนสิ้น

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น หั่วซย่าก็ตระหนักว่าเขาได้ใช้พลังของตนไปอย่างมากมาย และเฉินผิงก็อาจจะฟื้นพลังกลับมาได้ในไม่ช้า ด้วยแววตาเย็นเยือกที่ส่องผ่านดวงตาของเขา เขาจึงใช้เปลวไฟปกคลุมร่างกายเพื่อเพิ่มความรุนแรงยิ่งขึ้น

วินาทีต่อมา ปรากฏเงาดำเงาหนึ่งออกมาจากเปลวไฟและพุ่งเข้าใส่เกาฉี่หลาน

เกาฉี่หลานปล่อยพลังฝ่ามือของเธอออกมาโดยไม่ลังเล พลังฝ่ามือของเธอตรงเข้าแช่แข็งร่างนั้นในทันที

เกาฉี่หลานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เนื่องจากเธอไม่คิดว่าหั่วซย่าจะถูกเธอแช่แข็งได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

ขณะที่เธอกำลังชื่นชมยินดีกับชัยชนะของเธอ หัวเฟิ่งก็ตะโกนขึ้น "เกาฉี่หลาน ระวัง!"

เกาฉี่หลานรู้สึกได้ถึงพลังลมอันรุนแรงจากด้านหลังของเธอทันที

เธอพยายามที่จะหลบแต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว หั่วซย่าได้วนมาอยู่ด้านหลังเกาฉี่หลาน ก่อนที่เขาจะปล่อยพลังฝ่ามือโจมตีไปที่แผ่นหลังของเธอ

“หึ!”

หั่วซย่าส่งเสียงในลำคออย่างเย้ยหยัน ด้วยการโบกมือเพียงเล็กน้อยของเขา ก็ปรากฏดาบยาวที่ลุกเป็นไฟตรงเข้ากวัดแกว่งโจมตี บาดแผลสองแห่งปรากฏบนร่างของเกาฉี่หลาน ส่งผลให้เสื้อคลุมสีขาวของเธอเปรอะเปื้อนด้วยเลือดสีแดง

เมื่อเห็นดังนั้น จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ก็พุ่งตัวออกไปทันที โดยไม่สนใจว่าจะสามารถต่อสู้กับหั่วซย่าได้หรือไม่

พวกเขาต้องปกป้องเฉินผิง เพราะเขาเป็นผู้ที่อ่อนแอที่สุดในตอนนี้

ไม่นาน จี้อวิ๋น หลิ่วหรูเยี่ยนและหัวเฟิ่งก็ถูกหั่วซย่าโจมตีจนกระเด็นออกมาเช่นกัน

หั่วซย่ายิ้มเย้ยให้เฉินผิงที่อยู่ตรงหน้า เฉินผิงกำลังหลับตาลงโดยมุ่งความสนใจไปที่การดูดซับพลังของเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งเพียงอย่างเดียว

"ตายซะเถอะ!" หั่วซย่ายกดาบเพลิงในมือของเขาขึ้น

อวี๋เจียเมิ่งรีบพุ่งตัวไปที่เฉินผิงทันที แม้ว่าเธอจะรู้ว่ามันไร้ประโยชน์ แต่ที่เธอทำเช่นนั้นเพราะเธออยากจะตายไปพร้อมกับเขา