“ดูเหมือนว่าคราวนี้ฉันคงจะต้องเอาจริงแล้วสินะ ถ้าพวกแกทั้งหมดตายเมื่อไหร่ ฉันก็จะร่ำรวยล้นฟ้า!” ทันใดนั้น ร่างของหั่วซย่าถูกปกคลุมได้ด้วยเปลวไฟลุกโชน ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้าหาเกาฉี่หลาน
เกาฉี่หลานหรี่ตาลงโดยไม่แสดงอาการตื่นตระหนกใดๆ เธอทะยานขึ้นไปบนอากาศพร้อมด้วยดาบคู่ของเธอ
หั่วซย่าใช้วิชาเดียวกันอีกครั้ง เขาปรบมือตนเองเพื่อเปลี่ยนเปลวเพลิงของเขาให้กลายร่างเป็นสัตว์อสูรสองตัว
เกาฉี่หลานเหวี่ยงดาบน้ำแข็งทั้งสองของเธอออกไปอย่างต่อเนื่องโดยไม่ลังเล เธอปล่อยคลื่นพลังน้ำแข็งเข้าโจมตีและแช่แข็งสัตว์อสูรเพลิงทั้งสองตัวในทันที
ด้วยการเสริมพลังจากศิลาผลึกน้ำแข็ง วิชาน้ำแข็งของเธอก็ยิ่งมีพลังและประสิทธิภาพมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเกาฉี่เฉียงถึงได้ยืนกรานให้เกาฉี่หลานพกศิลาผลึกน้ำแข็งติดตัวไปด้วย เพราะเขากลัวว่าเธออาจต้องเผชิญกับอันตรายระหว่างการเดินทาง
เมื่อถูกควบคุมด้วยพลังน้ำแข็ง หั่วซย่าก็โกรธจัด
เฉินผิงใช้โอกาสนี้ดูดซับพลังจากเสี้ยววิญญาณน้ำแข็งทันทีเพื่อฟื้นฟูพลังของตน
จี้อวิ๋น หัวเฟิ่ง และอวี๋เจียเมิ่งต่างเข้าปกป้องเฉินผิงทันที เนื่องจากเฉินผิงไม่สามารถเผชิญกับการใจมตีใดๆ ได้ในระหว่างนี้
ณ กลางอากาศ ทั้งเกาฉี่หลานและหั่วซย่าต่างปลดปล่อยวิชาของของพวกเขาอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่คนทั้งสองกำลังต่อสู้ ทั่วทั้งท้องฟ้าก็ส่งเสียงร้องคำรามดังกึกก้อง สภาพอากาศโดยรอบแปรเปลี่ยนและอุณหภูมิในบริเวณนั้นก็เกิดความปั่นป่วนอย่างรุนแรง
ท้องฟ้าครึ่งหนึ่งเป็นสีแดงฉาน ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งเป็นสีขาวที่เย็นยะเยือก
พลังทั้งสองเข้าปะทะกันและห้ำหั่นกันอย่างต่อเนื่อง หากไม่มีศิลาผลึกน้ำแข็ง เกาฉี่หลานเองคงถูกกลืนกินไปจนสิ้น
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น หั่วซย่าก็ตระหนักว่าเขาได้ใช้พลังของตนไปอย่างมากมาย และเฉินผิงก็อาจจะฟื้นพลังกลับมาได้ในไม่ช้า ด้วยแววตาเย็นเยือกที่ส่องผ่านดวงตาของเขา เขาจึงใช้เปลวไฟปกคลุมร่างกายเพื่อเพิ่มความรุนแรงยิ่งขึ้น
วินาทีต่อมา ปรากฏเงาดำเงาหนึ่งออกมาจากเปลวไฟและพุ่งเข้าใส่เกาฉี่หลาน
เกาฉี่หลานปล่อยพลังฝ่ามือของเธอออกมาโดยไม่ลังเล พลังฝ่ามือของเธอตรงเข้าแช่แข็งร่างนั้นในทันที
เกาฉี่หลานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เนื่องจากเธอไม่คิดว่าหั่วซย่าจะถูกเธอแช่แข็งได้อย่างง่ายดายเช่นนี้
ขณะที่เธอกำลังชื่นชมยินดีกับชัยชนะของเธอ หัวเฟิ่งก็ตะโกนขึ้น "เกาฉี่หลาน ระวัง!"
เกาฉี่หลานรู้สึกได้ถึงพลังลมอันรุนแรงจากด้านหลังของเธอทันที
เธอพยายามที่จะหลบแต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว หั่วซย่าได้วนมาอยู่ด้านหลังเกาฉี่หลาน ก่อนที่เขาจะปล่อยพลังฝ่ามือโจมตีไปที่แผ่นหลังของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...