จี้อวิ๋นรู้สึกอิจฉาเฉินผิงเป็นอย่างมาก เมื่อเขาได้เห็นหญิงสาวที่พร้อมเข้าปกป้องเฉินผิงอย่างเต็มใจ
เขาอดไม่ได้ที่จะปรารถนาผู้หญิงสักคนที่พร้อมเต็มใจเสียสละเพื่อเขา
หั่วซย่าที่กำลังกวัดแกว่งดาบเพลิงก็ประหลาดใจไม่ต่างกัน เมื่อได้เห็นอวี๋เจียเมิ่งที่เป็นเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้จำแลงยืนปกป้องเฉินผิงจากการถูกโจมตี
“พ่อหนุ่ม ที่แกช่วยปกป้องจักรวาลในอดีตชาติก็เพื่อให้หญิงสาวมากมายต้องเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องแกอย่างนั้นเหรอ? ยิ่งได้เห็นพวกหล่อนทำแบบนี้ ฉันก็ยิ่งอยากเห็นพวกแกทุกคนต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้น!” ความอิจฉาริษยาของหั่วซย่าทำให้เขาคลุ้มคลั่ง
ขณะที่คมดาบกำลังจะโจมตีเป้าหมาย เกาฉี่หลานก็ร้องคำรามและทุบศิลาผลึกน้ำแข็งของเธอลงกับพื้น
ศิลาผลึกน้ำแข็งติดฝังแน่นลงบนพื้นที่เต็มไปด้วยหิมะ และทันใดนั้น ก็เกิดคลื่นพลังน้ำแข็งพุ่งตรงเข้าใส่หั่วซย่าอย่างรวดเร็ว
ไม่ทันที่เขาจะได้ตอบโต้ ร่างกายของเขาก็ค่อยๆ ถูกน้ำแข็งเกาะกินตั้งแต่เท้าขึ้นขึ้นมา จนกระทั่งทั่วทั้งตัวของเขาก็กลายร่างเป็นรูปปั้นน้ำแข็งในที่สุด
ภายหลังจากปล่อยพลังดังกล่าวออกมา ศิลาผลึกน้ำแข็งก็สลายกลายเป็นฝุ่น
ศิลาผลึกน้ำแข็งอาจสลายหายไป แต่หั่วซย่าก็ไม่สามารถทำร้ายพวกเขาได้อีก เมื่อเห็นดังนั้น เกาฉี่หลานจึงถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
“ในที่สุดเราก็ปลอดภัย”
อวี๋เจียเมิ่งเองก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน เธอมองไปที่เฉินผิงซึ่งยังคงดูดซับพลังงานจากเสี้ยววิญญาณน้ำแข็ง
ทันใดนั้น ก็มีเสียงแตกเบาๆ ดังลอยมาตามอากาศ
แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก...
ดูเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างกำลังแตกออก และเสียงนั่นก็ค่อยๆ ดังขึ้น
เกาฉี่หลาน หันกลับไปทันทีและสังเกตเห็นว่าน้ำแข็งที่ปกคลุมร่างของหั่วซย่าอยู่กำลังแตกออกจากกันอย่างรวดเร็ว
เสียงหัวเราะและเย้ยหยันของเขาดังขึ้น “ฮ่า! แกเชื่อจริงๆ เหรอว่าของแบบนี้จะกักขังฉันไว้ได้?”
ทันใดนั้น น้ำแข็งบนร่างของเขาแตกกระจายออก เศษของน้ำแข็งลอยกระเด็นไปทุกทิศทุกทาง
ใบหน้าของเกาฉี่หลาน หัวเฟิ่งและคนอื่นๆ ต่างเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
การใช้ศิลาผลึกน้ำแข็งเพื่อกักขังร่างของหั่วซย่านั้นไม่ได้ผล และพวกเขาก็ไร้ซึ่งหนทางอื่นอีกแล้ว
หมับ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...