หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3052

พวกเขาอยู่ในดินแดนอุดรวิทูรและในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเกา เกาฉี่หลานรู้ว่าเธอต้องระมัดระวังตัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับบุคคลที่มีพลังมหาศาลเช่นนี้

“นี่คือคุณยี่เหอ เขาเป็นเพื่อนของเฉินผิง” หลิ่วหรูเยี่ยนรีบอธิบายทันทีด้วยเกรงว่าเกาฉี่หลานจะเข้าใจผิด

แต่เธอก็เลือกที่จะไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของยี่เหอ จะเป็นการดีกว่าถ้ามีคนรู้ว่าเขาเป็นใครน้อยที่สุด

หลังจากรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนของเฉินผิง เกาฉี่หลาน จี้อวิ๋น และคนอื่นๆ ก็เบาใจ

ทันใดนั้น หัวเฟิ่งก็เดินเข้ามาหาเขาและพูดอย่างกล้าหาญว่า “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าท่านราชายี่เหอจะเป็นเพื่อนกับนายท่านของฉัน ยอดมากๆ เลย!”

ยี่เหอถึงกับผงะเมื่อหัวเฟิ่งจำเขาได้ เขามองดูเธออย่างละเอียดก่อนจะถามออกไปว่า “คุณผู้หญิง เราเคยเจอกันมาก่อนหรือเปล่า? คุณรู้จักตัวตนของผมได้ยังไง?”

เขารู้สึกงุนงงเพราะเขาไม่ได้ปล่อยรัศมีแห่งเผ่าพันธุ์อสูรใดๆ ออกมา เขาสงสัยว่าหัวเฟิ่งรู้ได้อย่างไรว่าเขาคือราชาแห่งเผ่าพันธุ์อสูร

หัวเฟิ่งยิ้มและตอบว่า “แน่นอน เราเคยเจอกัน อันที่จริงเราเคยรู้จักกันมาก่อนแล้ว”

ยี่เหอยิ่งรู้สึกสับสนมากขึ้นกับการเปิดเผยนี้ เขายังคงมองตรวจสอบหัวเฟิ่งต่อไปแต่เขาก็ยังจำเธอไม่ได้ เขายิ้มอย่างเคอะเขินและกว่ายอมรับไปว่า “คุณผู้หญิง ผมต้องขอโทษจริงๆ แต่ผมจำไม่ได้เลยว่าเราเคยพบกันมาก่อน”

“อ้า ฉันพอเข้าใจที่ท่านจำฉันไม่ได้ แต่ท่านจะต้องจำฉันได้อย่างแน่นอนตอนที่ฉันเปลี่ยนร่าง” หัวเฟิ่งกล่าวก่อนที่จะแปลงร่างเป็นวิหคเพลิงอันวิจิตรงดงามพร้อมกับปีกที่มีเปลวไฟลุกโชน

ยี่เหออุทานออกมาด้วยความประหลาดใจทันที “หัวเฟิ่ง นั่นเจ้าเองเหรอ?”

หัวเฟิ่งแปลงร่างกลับเป็นมนุษย์และยิ้ม “ตอนนี้ท่านจำฉันได้แล้วหรือยังล่ะ?”

"ใช่ ข้าจำได้แล้ว" ยี่เหอพยักหน้า "หัวเฟิ่ง ทำไมเจ้าถึงอยู่ในสภาพนี้ล่ะ? เจ้าไม่สามารถเอาชนะผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนได้เลยเหรอ?”

เขารู้สึกงุนงงกับความอ่อนแอที่เห็นได้ชัดของหัวเฟิ่ง เมื่อพิจารณาถึงสถานะของเธอในฐานะเทพอสูร

“คือเรื่องมันยาวน่ะ ไว้มีโอกาสฉันจะเล่าทุกอย่างให้ท่านฟังเอง ว่าแต่ท่านมารู้จักกับนายท่านของฉันได้ยังไง?” หัวเฟิ่งถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เฉินผิงเป็นเพียงแค่คนธรรมดาในอาณาจักรนิรันดร์ ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขารู้จักคนอย่างยี่เหอได้

“บัดซบ! แกคิดจะหนีหลังจากที่ทำร้ายคุณเฉินอย่างนั้นเหรอ?”

ฟันของหั่วซย่าร่วงกระทบพื้นแรงตบทันที แต่เขาก็ยังไม่ได้รับอันตรายถึงชีวิต

ยี่เหอจงใจไว้ชีวิตเขาเพื่อที่จะให้เฉินผิงได้สั่งสอนบทเรียนเขาด้วยตัวเอง

หลังจากที่ยี่เหอคุมตัวหั่วซย่าไว้ได้ หัวเฟิ่งก็เดินเข้าตบหน้าของหั่วซย่าอย่างรุนแรง ความเย่อหยิ่งที่เขามีก่อนหน้านี้ทำให้เธอรู้สึกโกรธ เธอจึงตั้งใจที่จะสอนบทเรียนให้แก่เขา

หลิ่วหรูเยี่ยน เกาฉี่หลาน และอวี๋เจียเมิ่งต่างก็เดินเข้ามาทำร้ายหั่วซย่าด้วยเช่นกัน เขาลงเอยด้วยการต้องทนทุกข์และร้องคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเห็นด้านที่โหดร้ายของพวกสาวๆ แล้ว จี้อวิ๋นก็ไม่อิจฉาเฉินผิงอีกต่อไป

ถ้าเฉินผิงทำให้พวกเธอไม่พอใจ พวกเธอจะทำแบบนี้ด้วยหรือเปล่านะ?