หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3053

ครืน!

ทันใดนั้นเอง ฟ้าก็ร้องเสียงดังกึกก้อง ก่อนจะปรากกฏสายฟ้าผ่าลงมาจากท้องฟ้า

สายฟ้าผ่าลงตรงที่ร่างของเฉินผิง และตอนนี้เขาก็ได้บรรลุเข้าสู่พลังระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้าแล้ว

เฉินผิงลืมตาขึ้นช้าๆ ประกายอันเฉียบคมแวววาวขึ้นในดวงตาของเขาทั้งสองข้าง

รัศมีของเขาเปลี่ยนไป บ่งบอกได้ถึงก้าวสำคัญอีกก้าวของการเติบโตของเขา การเพิ่มระดับพลังในแต่ละขั้นถือเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญของเฉินผิง

“เฉินผิง!”

สาวๆ พากันเข้ามารุมล้อมเขาด้วยความยินดีทันที

ยี่เหอเดินเข้ามาหาเขาและทักทายอย่างสุภาพ “คุณฟื้นแล้ว คุณเฉิน”

เฉินผิงตกตะลึงเมื่อเห็นยี่เหอปรากฏตัว “ยี่เหอ ทำไมคุณถึงมาอยู่นี่ได้? พิษนั่น..."

ตอนนั้นเองที่เฉินผิงสัมผัสได้ว่ารัศมีของยี่เหอไม่ได้ถูกปิดกั้น เขาฟื้นตัวเต็มที่แล้ว

“ผมหายดีแล้ว ท่านหญิงแห่งเจียหลิงเป็นคนรักษาผมเอง” ยี่เหอกล่าวทันที

“ผมยังไม่ได้มอบยาวิญญาณน้ำแข็งให้เธอเลย แต่เธอรักษาคุณแล้วเหรอ?” เฉินผิงสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“ท่านหญิงบอกว่าเธอเชื่อใจคุณ เธอจึงถอนพิษให้ผมหลังจากที่คุณจากไป” ยี่เหอตอบ

เฉินผิงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ถ้าฉันกินยาวิญญาณน้ำแข็งเข้าไป ฉันจะอธิบายเรื่องต่างๆ ให้เธอฟังได้ยังไง? ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้ ไม่อย่างนั้น ความผิดนี้คงติดตัวฉันไปตลอด

"คุณเฉิน แล้วเราจะจัดการกับหั่วซย่ายังไงดีครับ?” จี้อวิ๋นเอ่ยถาม

เฉินผิงมองร่ายที่ฟกช้ำดำเขียวของหั่วซย่าที่นอนกองอยู่บนพื้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บจนอันตรายถึงชีวิต แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก

“ใครเป็นคนทำเขา?” เฉินผิงสับสนเมื่อเห็นหั่วซย่าถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ

เฉินผิงสังหรณ์ว่าผู้ที่ลงโทษเขาไม่ใช่ยี่เหอ เนื่องจากยี่เหอไม่ใช่คนประเภทที่จะทำพฤติกรรมเช่นนั้น

“เราทำเอง เขาอวดดีนัก พวกเราก็เลยสั่งสอนเรียนให้เขาซักหน่อย!” สาวๆ ต่างพูดขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

ถึงกระนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ฉันอยู่ในกลุ่มสมาพันธ์ผนึกมาร ถ้าแกฆ่าฉันละก็ แกจะต้องเจอกับผลที่ตามมาอย่างร้ายแรง”

สีหน้าของเฉินผิงดูเย็นชา

เพี๊ยะ!

เขาตบไปที่หน้าของหั่วซย่าอย่างไม่บอกไม่กล่าว

“ผลที่ตามมาอย่างร้ายแรงงั้นรึ?”

เพี๊ยะ!

เขาตบหน้าหั่วซย่าอีกครั้ง

หั่วซย่าโกรธจัดหลังจากถูกเฉินผิงตบไปถึงสองครั้ง แต่เขาก็ไม่กล้าตอบโต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมียี่เหอจับตาดูพวกเขาอย่างใกล้ชิด

หั่วซย่ากัดฟันแน่นและพูดว่า “เฉินผิง ที่แกอวดดีได้เป็นเพราะแกมีคนคอยหนุนหลังอยู่เท่านั้นแหละ ถ้าแกอยู่ตัวคนเดียวเมื่อไหร่ เมื่อนั้นฉันจะให้แกคุกเข่าเลียแทบเท้าของฉัน!”