หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3059

"ท่านใต้เท้าเยี่ยน คุณมาทำอะไรที่นี่”

เฉินผิงค่อนข้างแปลกใจที่เห็นใต้เท้าเยี่ยน โดยปกติแล้ว คนระดับใต้เท้าเยี่ยนไม่ควรมาประจำอยู่ที่ประตูเมืองเช่นนี้

“ผมมาที่นี่ก็เพื่อรอคุณโดยเฉพาะ พ่อหนุ่ม คุณได้ทำการรุกรานสมาพันธ์ผนึกมาร ถ้าคนจากสมาพันธ์ผนึกมารฆ่าคุณขึ้นมา พวกเราไม่ต้องเสียยาวิญญาณน้ำแข็งไปหรอกรึ?” ใต้เท้าเยี่ยนยิ้มจางๆ

เฉินผิงมองใต้เท้าเยี่ยนด้วยความงุนงง เขาไม่เข้าใจว่าใต้เท้าเยี่ยนที่อยู่แต่ในเมืองเจียหลิงล่วงรู้ถึงความขัดแย้งระหว่างเขากับสมาพันธ์ผนึกมารได้อย่างไร

"คุณเฉิน เมืองเจียหลิงรับรู้ได้ทุกการเคลื่อนไหวของคุณในดินแดนอุดรวิทูร หากพวกเขาไม่รู้ว่าคุณได้ยาวิญญาณน้ำแข็งมาแล้ว พวกเขาคงไม่ยอมให้ผมออกจากเมืองเจียหลิงหรอก!” ยี่เหออธิบายเมื่อเห็นท่าทีที่สับสนของเฉินผิง

แม้ยี่เหอจะไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดท่านหญิงแห่งเจียหลิงถึงได้รับรู้ทุกการเคลื่อนไหวของเฉินผิง แต่เขาก็รู้ดีว่าไม่มีทางที่จะปกปิดเรื่องต่างๆ จากเธอได้

เฉินผิงรู้สึกสั่นสะท้านไปถึงกระดูกสันหลัง เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดท่านหญิงถึงให้ความสนใจในการกระทำของเขานัก นับเป็นโชคดีที่เขาไม่มีความคิดที่จะเก็บยาวิญญาณน้ำแข็งไว้เพื่อตัวเอง มิฉะนั้นแล้ว อาจทำให้ยี่เหอตกอยู่ในอันตรายได้

"ท่านใต้เท้าเยี่ยน โปรดนำทางด้วยครับ” เฉินผิงพูดหลังจากหายใจเข้าลึกๆ

เขาไม่ต้องการรับรู้ว่าท่านหญิงคอยติดตามรับรู้เรื่องราวของเขาอย่างไร บางครั้งการได้รู้มากเท่าไรก็ยิ่งเป็นภัยมากขึ้นเท่านั้น

เขาเพียงแค่ต้องการออกจากเมืองเจียหลิงโดยไวเท่านั้น และช่วยยี่เหอยึดนครแห่งจักรวรรดิอสูรคืนมา

ใต้เท้าเยี่ยนเดินนำกลุ่มของเฉินผิงตรงไปยังอาคารสองชั้นเล็กๆ ที่ท่านหญิงพักอาศัยอยู่

เมื่อพวกเขามาถึงด้านหน้าอาคารดังกล่าว ใต้เท้าเยี่ยนไม่ได้ประกาศว่าพวกเขามาถึง เขาเพียงแค่ผลักประตูให้เปิดออกเท่านั้น

แม้เฉินผิงจะประหลาดใจแต่เขาก็เดินเข้าไป ขณะที่คนอื่นๆ รออยู่ข้างนอก

เมื่อเข้าไปด้านในแล้ว เฉินผิงก็ต้องประหลาดใจเมื่อเขาได้พบหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งมีปิ่นปักผมรูปวิหคเพลิงบนศีรษะพร้อมด้วยเสื้อคลุมสีแดงกำลังนั่งอยู่บนที่นั่งของท่านหญิง

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่หญิงสาวแล้ว แต่ผิวพรรณของเธอก็เรียบเนียนและดูดี

แต่อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าร่างวิญญาณที่ไม่มีร่างกาย

แม้ว่าเฉินผิงจะไม่เคยเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของท่านหญิงมาก่อน แต่เขารู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้คือท่านหญิงอย่างแน่นอน

นี่ไม่เป็นการตีตนเสมอท่านเกินไปสักหน่อยเหรอ?

น่าแปลกที่หลัวเทียนจินดูไม่โกรธเคืองเลยแม้แต่น้อย เธอหยิบยาวิญญาณน้ำแข็งจากมือของใต้เท้าเยี่ยนและมองดูเขาด้วยความรู้สึกเสียใจ “ใต้เท้าเยี่ยน ขอบคุณที่คอยดูแลฉันมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันขอโทษ..."

น้ำตาก็ไหลอาบแก้มขณะที่เธอพูด

“คุณพูดอะไรออกมา? ผมทำทุกอย่างนี้ด้วยความเต็มใจ หลังจากนี้ไปคุณจะต้องสัญญากับผมนะว่าจะไม่ทำอะไรโง่ๆ อีก คุณคงไม่โชคดีแบบนี้ไปทุกครั้งหรอกนะ!” ใต้เท้าเยี่ยนพูดออกมาด้วยความรักและเป็นห่วงอย่างสุดซึ้ง

“ตกลง!” หลัวเทียนจินพยักหน้าโดยพลัน

จากนั้นเธอก็ค่อยๆ อ้าปากแล้วกลืนยาวิญญาณน้ำแข็งลงไป

ทันใดนั้น ร่างกายของหลัวเทียนจินก็เริ่มเปล่งแสงสีขาวบริสุทธิ์ ร่างของเธอก็ค่อยๆ ลอยขึ้นจากที่นั่ง

แสงสีขาวนั้นทำให้ร่างกายของหลัวเทียนจินดูโปร่งใสอย่างยิ่ง ในฐานะร่างวิญญาณตั้งแต่ต้น ตอนนี้ร่างของเธอค่อยๆ หายไปในแสงที่เปล่งประกาย

ในที่สุด ร่างของหลัวเทียนจินก็หายไปจนสิ้น ไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยการมีอยู่ของเธอ