เฉินผิงตกตะลึงกับภาพที่เห็น เขาไม่เข้าใจว่า เหตุใดจู่ๆ หลัวเทียนจินจึงหายตัวไป
แต่ดูเหมือนใต้เท้าเยี่ยนจะไม่รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย
ขณะที่เฉินผิงเต็มไปด้วยความรู้สึกประหลาดใจ แสงสีขาวก็ส่องสว่างแวววาวขึ้นตรงหน้าเขา และเพียงไม่นาน ร่างของหลัวเทียนจินก็กลับมาปรากฏขึ้นอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม คราวนี้เธอไม่ใช่ร่างวิญญาณแต่เป็นร่างคนที่มีชีวิตและมีลมหายใจ
รูปร่างหน้าตาของเธอยังคงไม่เปลี่ยนแปลง แม้แต่เสื้อผ้าของเธอก็เช่นกัน
ใบหน้าของหลัวเทียนจินเต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ไม่อาจอธิบายได้
“ใต้เท้าเยี่ยน ฉันได้ร่างของฉันคืนมาแล้ว ฉันได้มันคืนมาแล้วจริงๆ...” หลัวเทียนจินตื่นเต้นมาก จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าเขา “ใต้เท้าเยี่ยน ถ้าไม่ได้รับการดูแลจากคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันเกรงว่าฉันคงจะต้องสูญเสียจิตวิญญาณไปนานแล้ว ฉันรู้สึกซาบซึ้งเหลือเกิน...” ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
เมื่อเห็นหลัวเทียนจินคุกเข่าต่อหน้าใต้เท้าเยี่ยน เฉินผิงก็ยิ่งพูดไม่ออก
“หลัวเทียนจิน ถ้าคุณยังขืนทำแบบนี้อีกผมจะโกรธคุณแล้วนะ...”
ใต้เท้าเยี่ยนรีบเข้าไปประคองให้หลัวเทียนจินลุกขึ้นทันที
หลัวเทียนจินมองไปที่เฉินผิงและยิ้มให้เล็กน้อย “คุณสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของฉันใช่หรือเปล่า? คุณคงอยากรู้ว่าจริงๆ แล้วฉันเป็นใคร ใช่มั้ย?”
เฉินผิงพยักหน้าทันที เขาได้เคยถามหลัวหลงเหมินและเกาฉี่เฉียงแล้ว แต่ก็ไม่มีใครสามารถให้คำตอบที่ชัดเจนกับเขาได้
เฉินผิงอยากรู้ตัวตนที่แท้จริงของหลัวเทียนจิน เหตุใดเธอจึงมีความรู้เกี่ยวกับยาวิญญาณน้ำแข็งในขุมสมบัติและผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาล และเหตุใดเธอถึงได้มีตราผนึกเทวราชาอีกครึ่งหนึ่ง?
เมื่อเห็นเฉินผิงกระตือรือร้นที่จะรู้ตัวตนของเธอ เธอจึงพูดต่อว่า “จริงๆ แล้ว ฉันไม่ใช่ท่านหญิงตัวจริงของเมือเจียหลิง เจ้าเมืองที่แท้จริงคือใต้เท้าเยี่ยน... ฉันเป็นเพียงหนึ่งในสมาชิกของตระกูลกายาบรรพกาลเท่านั้น ใต้เท้าเยี่ยนเป็นคนที่คอยปกป้องฉัน...” จากนั้นเธอก็ตะโกนขึ้นไปทางชั้นบน “หลัวหลงเหมินพี่ชายที่รัก เกาฉี่เฉียง ลงมาได้แล้วล่ะ…”
ไม่นาน หลัวหลงเหมินผู้นำของตระกูลกายาบรรพกาล และเกาฉี่เฉียงผู้นำตระกูลเกาก็ลงมาจากชั้นบน ทั้งสองมองดูเฉินผิงพร้อมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
พวกเขาคือคนที่ส่งฉันออกจากบ้านตระกูลเกาแล้วตอนนี้พวกเขามาปรากฏตัวที่เมืองเจียหลิงได้ยังไง? เอ๊ะ และหลัวเทียนจินก็เรียกหลัวหลงเหมินว่าเป็นพี่ชายของเธอ! นั่นแปลว่าผู้นำของตระกูลกายาบรรพกาลคือพี่ชายของท่านหญิงอย่างนั้นเหรอ? แต่เดี๋ยวนะ ใต้เท้าเยี่ยนคือเจ้าเมือง! แล้วความสัมพันธ์ระหว่างเกาฉี่เฉียงกับหลัวเทียนจินคืออะไรกันแน่?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...