เฉินผิงเล่าทุกอย่างให้เกาฉี่หลาน หัวเฟิ่งและคนอื่นๆ ฟังสั้นๆ จากนั้นพวกเขาก็ได้ตระหนักถึงเรื่องราวความวุ่นวายและยุ่งเหยิงระหว่างตระกูลเกาและผู้ฝึกบำเพ็ญกายาบรรพกาล
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองใต้เท้าเยี่ยนด้วยความรู้สึกเห็นอกเห็นใจ
ใต้เท้าเยี่ยนได้ใช้ความพยายามอย่างมาก โดยใช้ทรัพยากรมากมายเพื่อรักษาจิตวิญญาณของหลัวเทียนจินเอาไว้ แม้กระทั่งยอมให้เธอกลายเป็นท่านหญิงแห่งเจียหลิง ในขณะที่เขามัวแต่ยุ่งอยู่กับเรื่องอื่นๆ ทั้งหมด
ท้ายที่สุดแล้ว ความพยายามของเขากลับสร้างประโยชน์ให้กับอีกฝ่ายหนึ่งเท่านั้น ความเสียสละและความทุ่มเทดังกล่าวเกินกว่าที่คนทั่วไปจะสามารถทำได้อย่างแท้จริง
ใต้เท้าเยี่ยนและหลัวหลงเหมินนั่งเก้าอี้หลัก ขณะที่หลัวเทียนจินและเกาฉี่เฉียงยืนจับมือกันอยู่ตรงหน้าพวกเขา การสมรสนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความรักของพวกเขาในที่สุด
แม้ว่างานแต่งงานจะดูเรียบง่าย แต่คนทั้งคู่ก็เต็มไปด้วยความสุข
เฉินผิงและคนอื่นๆ ต่างเข้าร่วมเป็นสักขีพยาน ทั้งสองคุกเข่าลงโค้งคำนับหลัวหลงเหมินและใต้เท้าเยี่ยนอย่างสุดซึ้ง
ในขณะนั้น เกาฉี่เฉียงยอมรับใต้เท้าเยี่ยนอย่างแท้จริง พวกเขาเคยเป็นศัตรูคู่แข่งกันในเรื่องความรัก แต่ตอนนี้ เขาเต็มใจคำนับอีกฝ่ายด้วยความเคารพ
ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของใต้เท้าเยี่ยนไม่ใช่สิ่งที่ผู้ชายทั่วไปจะแสดงออกมา
หลังจากพิธีที่เรียบง่าย เกาฉี่เฉียงและหลัวเทียนจินก็วางแผนที่จะไปจากที่แห่งนี้ นับจากนี้ต่อไป หลัวเทียนจินจะไม่อยู่ที่เมืองเจียงหลิงอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...