ฝูงชนเริ่มตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติหลังจากที่เรือวิญญาณหยุดลง เมื่อพวกเขามองลงไปที่ทะเลโม่ไห่ พวกเขาก็เห็นเต่าขนาดใหญ่จำนวนหลายสิบตัวกำลังควบคุมเรือวิญญาณ
“เต่าศักดิ์สิทธิ์! พวกมันคือเต่าศักดิ์สิทธิ์!”
“ฉันได้ยินมาว่าการเลี้ยงเต่าศักดิ์สิทธิ์จะช่วยทำให้ผู้เลี้ยงมันสามารถเดินทางข้ามทะเลโม่ไห่ได้อย่างอิสระ!”
“แล้วทำไมจู่ๆ ถึงได้มีเต่าศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากปรากฏตัวขึ้นได้ล่ะ? ดูเหมือนว่าพวกมันกำลังพยายามหยุดเรือวิญญาณไม่ให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้า!”
ฝูงชนต่างพูดคุยถกเถียงกันถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อเฉินผิงเห็นสิ่งมีชีวิตขนาดมหึมานี้ เขาคิดว่าพวกมันเป็นเพียงแค่เต่าธรรมดาๆ เท่านั้น ฉันรู้ว่าเต่าพวกนี้ตัวใหญ่มาก แต่ทำไมคนพวกนี้ถึงเรียกพวกมันว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ล่ะ?
ทันใดนั้นโจวไท่ก็พูดขึ้น “เต่าตัวใหญ่พวกนี้เป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์และมีค่ามากกว่าสัตว์อสูรทั่วไปมาก สัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ล้วนมีสติปัญญาและว่านอนสอนง่าย มันคงเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากหากคุณสามารถเลี้ยงมันให้เชื่องได้ แม้ว่าพวกมันจะว่านอนสอนง่ายแต่การจะเลี้ยงพวกมันให้เชื่องได้ก็เป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะพวกมันค่อยข้างจะเอาแต่ใจตัวเอง พวกมันไม่เต็มใจที่จะยอมจำนนต่อมนุษย์ บางตัวถึงกับยอมตายเสียดีกว่าที่จะต้องถูกเลี้ยงให้เชื่อง”
เมื่อได้ยินคำอธิบายของโจวไท่ เฉินผิงก็เข้าใจได้ทันทีว่าทำไมเต่าพวกนี้ถึงถูกมองว่าเป็นเต่าศักดิ์สิทธิ์
“สำนักประตูเมฆาได้เลี้ยงเต่าศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ไว้บ้างหรือเปล่า? หรือว่านั่นคือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงสามารถเดินทางข้ามทะเลโม่ไห่ได้อย่างอิสระ?” จี้อวิ๋นขมวดคิ้วแน่น
ก่อนหน้านี้ลูกศิษย์ของจี้อวิ๋นได้เข้ามาบอกเขาว่า สมาชิกของสำนักประตูเมฆานั้นได้ขี่เต่าวิญญาณในตอนที่พวกเขาออกสำรวจทะเลโม่ไห่ ดังนั้น เขาจึงอดคิดไม่ได้ว่าพวกมันคือสิ่งมีชีวิตแบบเดียวกับเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ตรงหน้าเขา
“ถูกต้อง! ผมเองก็เคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าสำนักประตูเมฆาจัดการเต่าศักดิ์สิทธิ์ได้ยังไง พวกเขาใช้เจ้าเต้าพวกนี้เพื่อสำรวจทะเลโม่ไห่และซุ่มโจมตีเรือเหาะของสำนักเฟ่ยเทียน อันที่จริงฉันคิดว่าเป็นเพราะเรือบินของสำนักเฟ่ยเทียนบางส่วนถูกขโมยไป จึงทำให้สำนักเฟ่ยเทียนประสบกับปัญหาอย่างหนัก นอกจากนั้น ผมยังได้ยินมาว่าเจ้าเหนือหัวแห่งสำนักเฟ่ยเทียนได้ขึ้นเรือวิญญาณเพื่อไล่ตามพวกสำนักประตูเมฆา เขานี่ช่างโง่ชะมัด! คนพวกนั้นใช้เต่าวิญญาณเชียวนะ! อะไรทำให้เขาคิดว่าเรือวิญญาณจะสามารถไล่ตามคนพวกนั้นทันได้? ฉันได้ยินมาว่าเรือวิญญาณลำนั้นได้จมลงและเขาก็เสียชีวิตในที่สุด ฉันเดาว่าสำนักเฟ่ยเทียนคงถึงคราวจบสิ้นแล้วล่ะ!” โจวไท่ไม่รู้ว่าจี้อวิ๋นเป็นทายาทของสำนักเฟ่ยเทียน เขาจึงพูดออกมาโดยไม่ทันยั้งคิด
คำพูดเหล่านั้นทำให้จี้อวิ๋นโกรธเคือง ด้วยความกลัวว่าจี้อวิ๋นอาจตอบโต้ เฉินผิงจึงรีบรั้งเขาไว้เพื่อให้เขาสงบสติลง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...