หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3081

แม้ว่าจะเป็นที่รู้โดยทั่วกันว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่สัตว์ที่มีนิสัยดุร้าย แต่มันก็เป็นความพยายามที่ยากลำบากที่จะฝึกมันให้เชื่องได้

ทว่ากลับมีชายคนหนึ่งใจร้อนจนต้องพุ่งตัวลงไปในน้ำ

น้ำในทะเลโม่ไห่นั้นมีสีดำทะมึนจนราวกับการดำดิ่งลงไปในขวดน้ำหมึกก็ไม่ปาน

อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนนั้นไม่ได้ลงไปในน้ำ หากแต่เป็นบนหลังของเจ้าเต่าศักดิ์สิทธิ์แทน

เต่าศักดิ์สิทธิ์ไม่เหมือนกับสัตว์อสูรชนิดอื่น พวกมันไม่ตอบโต้ใดๆ

เมื่อมีผู้ฝึกบำเพ็ญฌานอยู่บนหลัง มันก็เริ่มว่ายออกไปในทะเลโม่ไห่ทันที

เจ้าเต่าศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นดูตื่นเต้น บนกระดองที่มีรูปแบบคล้ายกระดานหมากรุกของมันได้เรืองแสงออกมาจางๆ

เต่าศักดิ์สิทธิ์ว่ายผ่านน้ำทะเลไปมาอย่างรวดเร็ว ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานถูกเหวี่ยงไปมาราวกับว่าเขาติดอยู่ในความโกรธเกรี้ยวของคลื่นยักษ์

เขาตอบโต้มันโดยการหยิบดาบยาวที่ดูธรรมดาเล่มหนึ่งขึ้นมา เขาชูมันขึ้นเหนือศีรษะก่อนจะแทงมันลงไปที่กระดองของเจ้าเต่าอย่างดุร้าย

เขาตั้งใจแทงดาบเสียบไว้บนกระดองเต่าเพื่อที่เขาจะได้มีบางอย่างที่จับยึดไว้ได้

เมื่อผู้คนบนเรือวิญญาณเห็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานพยายามเจาะที่กระดองของเต่า พวกเขาจึงเริ่มตะโกนออกมา “หยุดนะ!” พวกเขาตะโกน “อย่าใช้กำลังกับเต่าศักดิ์สิทธิ์ ไม่อย่างนั้นจะเกิดปัญหา!”

ทว่าคำเตือนนั้นมันได้สายเกินไปเสียแล้ว ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนนั้นได้แทงดาบของเขาทะลุกระดองเต่าเรียบร้อย

ชายคนนั้นเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานในระดับกึ่งเซียนขั้นที่เจ็ด และพลังความแข็งแกร่งที่เขาใช้แทงดาบลงไปนั้นเทียบเท่ากับแรงกดอันมหาศาลหลายพันปอนด์

เต่าศักดิ์สิทธิ์ส่งเสียงกรีดร้องจนเสียดหู แสงจากกระดองของมันพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าจนสว่างไสว ราวกับดวงอาทิตย์ที่กำลังระเบิดออก

มันจะเป็นการยากยิ่งกว่าที่จะทำให้เต่าพวกนี้เชื่องได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง

“หึ! สหายผู้โง่เขลา ถ้าเราสามารถใช้กำลังได้ เหล่ายอดฝีมือคนอื่นๆ คงจะสามารถเลี้ยงสัตว์อสูรพวกนี้ไปหมดแล้ว และทุกคนก็คงใช้มันเป็นสัตว์พาหนะไปแล้ว จริงมั้ย? สัตว์ศักดิ์สิทธิ์พวกนี้เต็มใจที่จะยอมรับเจ้านาย แต่มันก็เป็นไปได้ยากมาก ฉันได้ยินมาว่าไม่เพียงแต่ต้องพิชิตพวกมันเท่านั้น แต่ยังต้องได้รับการยินยอมทางวิญญาณอีกด้วย”

โจวไท่ พ่นลมออกจมูกขณะที่เขามองดูผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่เสียชีวิตอย่างเจ็บปวด

การตายของผู้ฝึกบำเพ็ญฌานเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับคนอื่นๆ

ยังไงเสีย การต่อสู้ที่เกิดขึ้นในอาณาจักรนิรันดร์อยู่บ่อยครั้งได้ส่งผลให้มีผู้ฝึกบำเพ็ญฌานจำนวนมากเสียชีวิตทุกวัน

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาอยู่บนเรือวิญญาณ พวกเขาคงต่อสู้เพียงเพราะเรื่องเล็กน้อยอยู่แล้ว

อย่างไรก็ตาม เรือลำนี้ไม่สามารถทนต่อแรงของการต่อสู้ได้ หากมีผู้ใดฝ่าฝืน ผู้โดยสารทุกคนที่เหลือคงต้องถึงคราวพินาศเป็นแน่