หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3089

“คุณกล่าวชมผมเกินไปแล้วครับ คุณเองก็เป็นคนที่ทำให้เต่าศักดิ์สิทธิ์เชื่อง นั่นเป็นสาเหตุที่มันไม่เคลื่อนไหวจนทำให้ผมมีโอกาสได้ช่วยคุณ” เฉินผิงตอบไปอย่างถ่อมตน

“ผมไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับกึ่งเซียนขั้นที่ห้าจะสามารถฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ขนาดมหึมาให้เชื่องได้ คุณทำให้ผมต้องอับอายอย่างแท้จริง”

ไม่นานผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็กระโดดขึ้นเรือและตบเบาๆ ที่ศีรษะของเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่เขาฝึกจนเชื่อง “ตอนนี้แกเป็นอิสระแล้ว ไปจากที่นี่ซะเถอะ”

ท้ายที่สุด ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็ได้ปล่อยเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่เขาฝึกจนเชื่องให้เป็นอิสระ

เนื่องจากผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่มีพลังด้อยกว่าอย่างเฉินผิงสามารถฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ขนาดยักษ์ให้เชื่องได้ การฝึกฝนเต่าศักดิ์สิทธิ์ธรรมดาของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานจึงดูไม่ดีนัก และไม่มีประโยชน์อันใดที่เขาจะเก็บมันเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานหลายคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดายกับการที่เขาทำเช่นนั้น

ยังไงเสีย มีเพียงคนส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถฝึกเต่าศักดิ์สิทธิ์ธรรมดาให้เชื่องได้ ดังนั้นทุกคนจึงอยากให้เขามอบมันให้กับพวกเขาแทน

ทันใดนั้น ใบหน้าของเย่เฟิงชิงก็ดูเศร้าหมองอย่างเห็นได้ชัด

การได้เห็นผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานปล่อยเต่าศักดิ์สิทธิ์ไปทำให้เขารู้สึกเสียใจ

ท่านผู้อาวุโสโหมวสัญญาว่าจะมอบมันให้ฉัน แต่ฉันกลับปฏิเสธข้อเสนอนั้นไป และตอนนี้เขาก็ปล่อยมันให้เป็นอิสระแล้ว! แถมฉันยังล้มเหลวในการฝึกเจ้าเต่าศักดิ์สิทธิ์ยักษ์นั้น แม้ว่าฉันจะเป็นถึงผู้นำสาขาของสมาพันธ์ผนึกมารแต่ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานมีพลังด้อยกว่ากลับสามารถทำมันได้ นั่นทำให้ฉันรู้สึกอับอายเหลือเกิน! ความจริงที่ฉันประกาศไปต่อหน้าทุกคนว่าเฉินผิงจะถูกโยนลงทะเลภายในยี่สิบวินาทีมันยิ่งทำให้แย่ลงไปอีก!

หลังจากนั้น เฉินผิงและจิ้นตงก็กระโดดกลับขึ้นไปบนเรือวิญญาณ ตอนนั้นเองที่เพื่อนสาวของจิ้นตงรีบวิ่งเข้ามาหา

“จิ้นตง คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย? คุณทำให้ฉันตกใจกลัวแทบแย่” เธอพูดอย่างกังวล

“ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมไม่เป็นไร หลัวซี” จิ้นตงยิ้มเล็กน้อยก่อนชี้ไปที่เฉินผิง “นี่คือเฉินผิง ผมแน่ใจว่าคุณคงเห็นสิ่งที่เขาทำด้วยตัวเองแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ผมก็คงยังต้องดิ้นรนอยู่ตรงนั้น”

“ฉันหลัวซีค่ะ ต้องขอบคุณคุณมากๆ เลยนะคะ คุณเฉิน”

หลังจากที่พาหลัวซีกระโดดขึ้นไปบนหลังเต่าศักดิ์สิทธิ์แล้ว จิ้นตงก็พูดกับเฉินผิง ว่า “เฉินผิง เส้นทางของเราคงได้มาบรรจบกันอีกครั้งหากโชคชะตานำพา แต่ผมอยากจะขอแนะนำอะไรคุณสักอย่าง คุณเองก็ควรออกจากเรือลำนี้โดยเร็วที่สุดเหมือนกัน ไม่เช่นนั้นแล้ว ชีวิตของคุณจะตกอยู่ในอันตราย”

เมื่อเขาพูดจบ จิ้นตงก็กระโดดขึ้นไปบนเต่าศักดิ์สิทธิ์และโบกมือลาเฉินผิง จากนั้นทั้งสองก็ออกเดินทางไปพร้อมกับเต่าศักดิ์สิทธิ์

เฉินผิงมองดูร่างของคนทั้งสองที่ค่อยๆ จากไป เขารู้ดีถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของจิ้นตง พวกเขาคงเข้าใจผิดคิดว่าเฉินผิงเป็นผู้ฝึกวิชามารเช่นเดียวกับเขา

เพราะเขาเองก็มีรัศมีของมารอยู่ภายในตัวด้วยเช่นกัน

“เฉินผิง คุณสุดยอดมากๆ เลย!”

ทันใดนั้น เกาฉี่หลาน จี้อวิ๋นและคนอื่นๆ ก็เดินเข้ามาหาเฉินผิง

เกาฉี่หลานโผตัวเข้ากอดในอ้อมแขนของเฉินผิงและถึงขนาดจูบไปที่แก้มของเขา ซึ่งนั่นเป็นภาพที่ทำให้โจวไท่รู้สึกอิจฉาอย่างมาก