หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3101

เมื่อเห็นเต่าศักดิ์สิทธิ์ฆ่าสัตว์อสูรและถึงกับนำแก่นอสูรมาให้เขา เฉินผิงก็ดีใจมาก

เขาไม่นึกเลยว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์จะน่าสะพรึงกลัวขนาดนี้เมื่ออยู่ในทะเลโม่ไห่ ตอนแรกที่จับมันมาฝึกฉันไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้!

"คุณเฉิน เต่าศักดิ์สิทธิ์ที่คุณจับมาฝึกนั้นน่าประทับใจมาก ก่อนหน้านี้สัตว์อสูรตัวนั้นดูแข็งแกร่งไม่เบา แต่เต่าศักดิ์สิทธิ์ของคุณก็ฆ่ามันได้ แถมยังยังเอาแก่นอสูรของมันมาให้คุณอีกด้วย” จี้อวิ๋นพูดด้วยความอิจฉาอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น

“ผมเองก็ไม่นึกว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์จะมีพลังมากขนาดนี้!” เฉินผิงหยิบแก่นอสูรออกมาจากปากเต่าอย่างยินดี

จากนั้นเขาก็นำพืชวิญญาณจากแหวนเก็บของออกมาให้เต่าศักดิ์สิทธิ์กิน มันตอบสนองด้วยเสียงคำรามอย่างพึงพอใจ

ต่อจากนั้น เฉินผิงและอีกสองคนก็ขึ้นขี่เต่าศักดิ์สิทธิ์และมุ่งหน้าไปที่เกาะ

ขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ พวกเขาก็สังเกตเห็นเศษซากลอยอยู่ในน้ำรอบๆ เกาะ ดูเหมือนว่าจะมีเรือวิญญาณอีกลำหนึ่งจมลง

ยิ่งไปกว่านั้น ท่ามกลางซากปรักหักพังยังมีศพหลายร่างลอยอยู่ เกิดเป็นภาพชวนสะพรึง

เมื่อเห็นเช่นนั้น จี้อวิ๋นก็หน้าซีด และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า

เขากลัวว่านั่นจะเป็นเรือวิญญาณที่พ่อของเขานั่งมา และหนึ่งในศพที่ลอยอยู่อาจเป็นพ่อของเขา

เมื่อสัมผัสได้ถึงความกังวลของจี้อวิ๋น เฉินผิงจึงปลอบใจ “มีคนจำนวนมากที่ใช้เรือวิญญาณข้ามทะเลโม่ไห่ นอกจากนี้ยังมีเรือวิญญาณหลายลำแล่นผ่านที่นี่ ดังนั้นลำนี้อาจไม่ใช่ของพ่อคุณก็ได้ เราสามารถตรวจสอบศพเหล่านั้นเพื่อดูว่ามีคนของสำนักเฟ่ยเทียนปะปนอยู่บ้างหรือไม่”

เมื่อจี้อวิ๋นพยักหน้าเห็นด้วย เฉินผิงก็ขี่เต่าศักดิ์สิทธิ์ไปทางเศษซากที่ลอยเกลื่อน

หลังจากที่พวกเขาเข้าไปใกล้ศพหนึ่ง จี้อวิ๋นก็เริ่มตรวจสอบ

เนื่องจากศพขึ้นอืดจากการแช่น้ำทะเล การระบุตัวตนจึงไม่ใช่เรื่องง่าย

ด้วยความประหลาดใจระคนยินดี เขาสังเกตเห็นว่าบนเกาะไม่มีแรงโน้มถ่วงประหลาดเหมือนในทะเลโม่ไห่ ทำให้พวกเขาเคลื่อนที่ผ่านอากาศได้อย่างอิสระ

“รอเราอยู่ที่นี่ และอย่าออกไปไหนไกล” เฉินผิงสั่งเต่าศักดิ์สิทธิ์ มันผงกหัวเป็นการรับรู้

“เฉินผิง ดูนั่น!” จู่ๆ เกาฉี่หลานก็ตะโกนขึ้น พร้อมชี้ไปที่บริเวณหนึ่งของชายหาดบนเกาะซึ่งอยู่ไม่ไกล

พวกเขาทั้งหมดรีบไปและเห็นรอยเท้าหลายรอยอยู่บนพื้น แม้ว่าบางรอยจะถูกปกคลุมไปด้วยทราย แต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน

“ดูเหมือนว่ามีคนมาถึงเกาะนี้เมื่อไม่กี่วันก่อน อาจเป็นพ่อของคุณและกลุ่มของเขา!” เฉินผิงตั้งข้อสังเกตหลังจากตรวจดูรอยเท้า

ในที่สุดสีหน้าโล่งใจก็กระจายไปทั่วใบหน้าของจี้อวิ๋น หลังจากที่เขาได้ยินเช่นนั้น