หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3106

หลังจากนั้น โจวไท่ คนของเขาและผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็ขึ้นฝั่งเช่นกัน

ผู้บำเพ็ญเพียรบางคนเลือกที่จะอยู่บนชายหาด ขณะที่คนอื่นๆ เริ่มเดินเข้าไปในป่าทึบ

คนกลุ่มนี้หวังว่าตัวเองจะมีโชคในการตามหาของวิเศษ

เนื่องจากพวกเขาส่วนใหญ่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรที่ไม่ได้สังกัดฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง พวกเขาที่มีกันอยู่สองสามกลุ่มจึงเข้าไปในส่วนลึกของเกาะ

แม้ว่าพวกเขาบางคนจะเริ่มหายตัวไปอย่างไร้คำอธิบาย แต่ก็ไม่มีใครตื่นตระหนกกับเหตุการณ์นี้ เพราะพวกเขาแทบไม่รู้จักกันเลย

ที่จริงแล้ว พวกเขายังสงสัยด้วยว่ามีใครบางคนกำลังสร้างความปั่นป่วนเพื่อทำให้พวกเขาหวาดกลัวแล้วมาฉกเอาของวิเศษบนเกาะไปเป็นของตัวเองคนเดียว

ขณะเดียวกัน เฉินผิงและพรรคพวกของเขาเดินลึกเข้าไปในเกาะ ซึ่งเป็นสถานที่มืดๆ เนื่องจากมีต้นไม้สูงตระหง่านบังแสงแดด

"คุณเฉิน ดูนั่น!” จี้อวิ๋นตะโกนอย่างกะทันหัน

เฉินผิงและคนอื่นๆ หยุดฝีเท้า จ้องมองไปตามนิ้วของจี้อวิ๋น พวกเขาพบกับภาพของแท่นบูชาที่สร้างขึ้นจากก้อนหินกองรวมกัน

“ทำไมถึงมีแท่นบูชาอยู่ที่นี่? ดูจากสภาพที่ทรุดโทรม น่าจะมีคนมาที่นี่เมื่อนานมาแล้ว” จี้เหลียนจ้านแสดงความเห็นขณะจ้องมองไปที่แท่นบูชา

“มาเถอะ เราจะเข้าไปดูใกล้ๆ ระวังตัวด้วยนะทุกคน!”

เฉินผิงเดินนำพวกเขาไปยังแท่นบูชา ซึ่งสูงไม่กี่เมตรและมีพุ่มไม้ปกคลุม

เนื่องจากมันถูกสร้างโดยการเอาหินกองรวมกัน มันจึงดูเรียบง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ

รอบๆ แท่นบูชาเป็นเส้นทางที่พาไปสู่ด้านบน

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงและพรรคพวกสามารถกระโดดขึ้นไปได้ เนื่องจากมันมีความสูงเพียงไม่กี่เมตร

ขณะที่จี้อวิ๋นกำลังจะทำเช่นนั้น เฉินผิงก็ห้ามเขา

“อย่าประมาท เราจะขึ้นบันไดกันก่อน”

อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้ว่าในที่สุดเขาจะขึ้นไปถึงด้านบนแท่นบูชาแล้ว

“บนนั้นมีอะไรอยู่บ้าง?” จี้เหลียนจ้านถามลูกศิษย์

อย่างไรก็ตาม ศิษย์คนนั้นได้แต่จ้องมองไปที่ตรงกลางแท่นบูชาอย่างว่างเปล่า ราวกับว่าเขาอึ้งเพราะเห็นภาพที่น่าตกใจ

เฉินผิงวิ่งขึ้นบันไดโดยไม่ลังเล ในขณะที่จี้เหลียนจ้านและจี้อวิ๋นเดินตามหลังศิษย์คนอื่นไปติดๆ

ทันที่เฉินผิงก็เหยียบลงบนแท่นบูชา เขาก็รู้สึกถึงรัศมีที่ปรากฏอยู่รอบตัวเขา ป่าที่เมื่อครู่ยังว่างเปล่าไร้ซึ่งชีวิต จู่ๆ ก็เต็มไปด้วยรัศมีของสัตว์อสูร

เหตุการณ์ที่พลิกผันทำเอาเฉินผิงงุนงง เพราะเขาไม่รู้ว่ารัศมีมาจากไหน ไม่มีสัตว์อสูรอยู่ในบริเวณนั้นเลยนี่

เมื่อทุกคนมาถึงด้านบน พวกเขาก็ชะงักเช่นกัน

ใบหน้าของแต่ละคนแข็งค้าง ในขณะที่พวกเขาจ้องมองไปยังตรงกลางแท่นบูชา พวกเขาไม่นึกไม่ฝันเลยว่าจะพบกับของพรรค์นั้น