“ถ้าสิ่งนี้ถูกใช้เป็นวัตถุดิบในการหลอมอาวุธ มันจะต้องกลายเป็นอาวุธระดับสูงสุดแน่ ฉันไม่เคยเห็นหินแบบนี้มาก่อน” ใครสักคนพูดขึ้น
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเห็นได้ชัดว่าหินปิดผนึกมีกลไกป้องกัน จึงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้มัน
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงและพวกของเขาซึ่งซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆ ดูกังวลอยู่ไม่น้อย
“พวกโง่นี่! นั่นมันหินปิดผนึก ถ้าขืนไปยุ่งกับมันอย่างไม่ระมัดระวัง ตัวตนที่ถูกผนึกไว้ข้างในก็จะถูกปล่อยออกมา ถ้าเป็นแบบนั้นเราเดือดร้อนแน่” เฉินผิงพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
"คุณเฉิน เราหยุดพวกเขาดีไหม?” จี้เหลียนจ้านถามเฉินผิง
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เฉินผิงก็พยักหน้า "ใช่ เราควรจะบอกพวกโง่นั่นว่าอย่าไปยุ่งกับหินก้อนนั้น”
เพราะแบบนั้น เฉินผิงจึงพาจี้เหลียนจ้านและคนอื่นๆ เดินออกไป
ขณะที่โจวไท่และคนของเขากำลังขบคิดว่าจะขนหินไปด้วยวิธีไหน การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเฉินผิงและพรรคพวกของเขาก็ทำให้พวกเขาประหลาดใจ
"คุณเองเหรอ? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?" โจวไท่รู้ว่าเฉินผิงและพรรคพวกได้ออกเดินทางไปพร้อมกับเต่าศักดิ์สิทธิ์แล้ว แต่ก็ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะมาที่เกาะนี้เช่นกัน
“โจวไท่ นั่นคือหินปิดผนึก รอยสลักบนหินเรียงตัวเป็นวงแหวนอาคมปิดผนึก ไม่ควรจะไปยุ่งกับมัน เพราะเราไม่รู้ว่ามีอะไรถูกปิดผนึกอยู่ข้างใต้ หากสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวถูกปล่อยออกมา ทุกคนที่นี่อาจตายกันหมด” เฉินผิงเตือน
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนก็ถอยห่างจากหินปิดผนึก
โจวไท่รีบพูดว่า “พวกคุณทุกคนไม่ควรจะฟังเรื่องไร้สาระของเขา เขาแค่พยายามขัดขวางเรา เพราะอยากฮุบหินนั้นเป็นของพวกตน คิดว่าทำไมพวกเขาถึงซ่อนตัวอยู่ที่นี่ล่ะ? หินปิดผนึกบ้าบออะไรกัน! แค่เรื่องที่เขากุขึ้นมาเพื่อทำให้พวกเรากลัว พวกคุณเชื่อเรื่องที่เขาพูดจริงๆ เหรอ?”
หลังจากที่โจวไท่พูดจบ แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรที่เชื่อเฉินผิงในตอนแรกก็เริ่มสงสัยในเจตนาของเขา
“โจวไท่ ที่ผมเตือนคุณก็เพื่อประโยชน์ของตัวคุณเอง ถ้าคุณยังยืนกรานที่จะยุ่งเกี่ยวกับหินปิดผนึกก็แล้วแต่ ยังไงก็ตาม เมื่อสัตว์อสูรถูกปลดปล่อย คุณก็เตรียมพบกับหายนะได้เลย” เฉินผิงกล่าว จากนั้นก็รีบถอยกลับไปที่อีกด้าน โดยไม่มีท่าทีว่าจะหยุดโจวไท่
เมื่อถึงตอนนั้น แม้แต่โจวไท่ก็เริ่มไม่แน่ใจ
ถึงกระนั้น เขาก็อดใจไม่ไหวเมื่อเห็นหินที่ส่องแสงจางๆ ตรงหน้าเขา
โจวไท่มองฝูงชนแล้วประกาศ “ผมไม่เชื่อเรื่องเหลวไหลของคุณหรอก ยังไงวันนี้ผมก็จะเอาหินก้อนนี้ไปให้ได้ ใครก็ตามที่อยากได้ส่วนแบ่งก็ควรเข้าร่วมกับผม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...