เมื่อเห็นอย่างนั้น สีหน้าของทุกคนก็เริ่มตึงเครียด ในที่สุดพวกเขาก็เชื่อว่าหินนั้นเป็นหินปิดผนึกจริงๆ และมีบางอย่างถูกผนึกอยู่ข้างใต้
ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนขยายปราณสัมผัสของตน พยายามค้นหาว่ามีอะไรอยู่ในหลุม
ทันใดนั้นหมอกสีดำก็พุ่งออกมาจากหลุม หลังจากนั้นในทันใด หมอกก็กระจายตัวและโจมตีผู้บำเพ็ญเพียรที่อยู่รอบๆ แท่นบูชาอย่างไม่เลือกหน้า
โจวไท่และคนอื่นๆ ทำได้เพียงปกป้องตนเองจากหมอกสีดำที่พวยพุ่ง
"นั่นมันอะไรกัน?" เฉินผิงถาม หมอกดำมาไม่ถึงพวกเขา เนื่องจากพวกเขาอยู่ห่างพอสมควร
“วิญญาณร้าย พวกนี้มันวิญญาณร้าย” จี้เหลียนจ้านขมวดคิ้ว
“วิญญาณร้าย?” เฉินผิงผงะ
"ใช่แล้ว พวกมันคือวิญญาณร้าย เกิดขึ้นจากอาวุธโบราณที่มีจิตวิญญาณแห่งอาวุธ เมื่ออาวุธเหล่านี้ได้รับความเสียหายในการต่อสู้หรือผู้ใช้อาวุธเสียชีวิต จิตวิญญาณแห่งอาวุธเหล่านี้ก็เลยติดอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน เมื่อบวกกับผลกระทบของทะเลโม่ไห่ จิตวิญญาณแห่งอาวุธเหล่านี้จึงสะสมความอาฆาตเมื่อเวลาผ่านไปและกลายเป็นวิญญาณร้าย การได้รับอาวุธที่มีวิญญาณร้ายสิงอยู่นั้นไม่ใช่เรื่องดี วิญญาณร้ายอาจเข้าสิงผู้ใช้และอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต” จี้เหลียนจ้านอธิบายกับเฉินผิง
ทันใดนั้นเฉินผิงก็นึกถึงจงหลี่ วิญญาณดาบที่อยู่ในกระบี่พิฆาตมังกรของเขา ถ้าจงหลี่ถูกทิ้งอยู่ที่นี่เป็นเวลาหลายพันปี เธอจะเกิดความอาฆาตและกลายเป็นวิญญาณร้ายหรือเปล่า?
“ทำไมวิญญาณร้ายเหล่านี้จึงดูบ้าคลั่งนัก? ราวกับว่าพวกมันเสียสติไปแล้ว” เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะพูด ขณะที่เขามองดูโจวไท่และคนอื่นๆ ต่อสู้กับวิญญาณร้าย
"อย่างที่บอก วิญญาณร้ายเหล่านี้ส่วนใหญ่แตกสลายและกระจัดกระจาย ไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ จิตวิญญาณแห่งอาวุธของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ได้รับความเสียหายจะไม่มีวันกลายสภาพเป็นวิญญาณร้าย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม ในทางกลับกัน พวกเขาจะยิ่งคมกล้าขึ้นกว่าเดิม มีเพียงจิตวิญญาณแห่งอาวุธที่เสียหายเท่านั้นที่จะกลายเป็นวิญญาณร้ายไร้จิตใจและกระหายเลือด พวกมันไม่กลัวความตาย เพราะเรื่องทำนองนั้นไม่มีจริงสำหรับพวกมัน” จี้เหลียนจ้านตอบ
เฉินผิงคิดว่าคำพูดของเขาฟังดูสมเหตุสมผล วิญญาณร้ายเหล่านี้เป็นจิตวิญญาณแห่งอาวุธมาตั้งแต่ต้น พวกมันไม่มีทั้งกายหยาบหรือชีวิต ไม่แปลกที่พวกมันจะไม่กลัวความตาย การที่พวกมันไร้สติมีแต่จะทำให้พวกมันไม่รู้จักเกรงกลัวยิ่งกว่าเดิม
“วิญญาณร้ายเหล่านี้ตึงมือไม่เบา แต่จะมีแค่พวกมันที่ถูกหินปิดผนึกสะกดไว้งั้นหรือ? ตามหลักเหตุผลแล้วมันไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น วิญญาณร้ายพวกนี้มีมากมาย แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น” เฉินผิงรู้สึกสับสน หินปิดผนึกนั้นมีไว้แค่เพื่อสะกดวิญญาณร้ายเหล่านี้จริงเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...