หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3114

วิญญาณร้ายอีกสองสามตัวพุ่งเข้าใส่เฉินผิง ในขณะที่เขาตกอยู่ในภวังค์

เขาสังหารวิญญาณที่พุ่งเข้ามาด้วยกระบี่พิฆาตมังกรต่อไป อาวุธโบราณของพวกมันมีแต่ขยะทั้งนั้น ซึ่งเฉินผิงไม่สนใจ

หลังจากสังหารวิญญาณร้ายหลายตัวติดต่อกัน เขารู้สึกว่าพวกมันไม่ได้ทรงพลังมากนักและพลังของพวกมันก็ลดถอยลง นี่ฉันต้องฆ่าวิญญาณร้ายที่มีความสามารถระดับนี้อีกกี่ตัวเพื่อฟื้นพลังให้จงหลี่?

เฉินผิงเบนสายตาไปที่หลุมอันมืดมิด ในเมื่อวิญญาณร้ายเหล่านี้มาจากหลุมนั้น จึงต้องมีสิ่งอื่นอยู่ในนั้นด้วย ท้ายที่สุดแล้ว มันดูไม่สมเหตุสมผลเลยที่หินปิดผนึกขนาดมหึมาจะผนึกวิญญาณร้ายอ่อนแอที่มีจำนวนเพียงเท่านี้

ตอนที่เขาคิดจะกระโดดลงไปสำรวจในหลุมนั้นเอง ลำแสงรัศมีก็ยิงมาที่เขาทันที

ฟุ่บ!

เขารู้สึกถึงกระแสพลังวิญญาณที่เฉียดแผ่นหลังของเขาด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

โชคดีที่เฉินผิงมีปฏิกิริยาตอบสนองรวดเร็ว ด้วยการเคลื่อนไหวที่ฉับไว เขาจึงหลบเลี่ยงการโจมตีได้ทัน

เมื่อเขาหันกลับไปมอง ก็เห็นเพียงวิญญาณร้ายเพียงไม่กี่ตัวที่อยู่รอบตัวเขา คนอื่นๆ ดูเหมือนจะง่วนอยู่กับการต่อสู้กับวิญญาณร้าย ราวกับว่าไม่มีใครโจมตีเขาเลย

เฉินผิงกวาดตามองหา เขาไม่พบผู้โจมตี แต่ที่แน่ๆ คือเขารู้ว่ามีใครบางคนจู่โจมเขาอย่างลับๆ อย่างไรก็ตาม การลอบโจมตีล้มเหลว ผู้โจมตีจึงซ่อนตัวอยู่

พอรู้อย่างนั้น เฉินผิงจึงหันหลังกลับและก้าวไปที่หลุม

ฟุ่บ!

จังหวะที่เขาหันหลัง พลังวิญญาณอีกสายก็พุ่งเข้ามาหาเขา เขาหันกลับไปอย่างรวดเร็วและยิงพลังวิญญาณออกจากนิ้วของเขา มันปะทะกับการโจมตีที่พุ่งเข้ามา

ในที่สุดเขาก็เห็นแล้วว่าเป็นฝีมือใคร

คนทำคือคนของโจวไท่ เฉินผิงเคยเห็นเขาตอนที่ขึ้นเรือวิญญาณก่อนหน้านี้ ชายคนนี้เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับเจ็ด