หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3116

เฉินผิงมองดูสมุนตระกูลโจวที่ตะเกียกตะกายเอาตัวรอดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

สุดท้ายชายคนนั้นก็ถูกแผดเผาเป็นเถ้าถ่าน แม้แต่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็สลายกลับกลายเป็นว่างเปล่า

เฉินผิงในยามนี้สามารถปลิดชีพคนได้โดยไม่รู้สึกรู้สา

ในอาณาจักรนิรันดร์ไม่มีสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิด ไม่มีดีหรือชั่ว

มีเพียงความตายที่พร้อมจะมอบแด่ใครก็ตามที่ขวางทางผู้อื่น

เขามองไปยังคนอื่นๆ ที่ยังคงต่อสู้กับวิญญาณร้าย จากนั้นก็ค่อย ๆ เดินไปยังหลุมมืดไร้ก้นบึ้ง

เขายืนอยู่ที่ปากหลุมแล้วจ้องลงไป จากนั้นก็เห็นหมอกสีดำม้วนตัวอยู่ภายใน คลื่นพลังแห่งเจตจำนงสังหารที่รุนแรงไหลวนก่อตัวเป็นลมหมุนหัวกุดที่พัดออกมาไม่สิ้นสุด

อีกทั้งอากาศรอบๆ ก็ยังหนาวเหน็บ จนหลุมนั้นให้ความรู้สึกเหมือนถ้ำน้ำแข็ง

วิญญาณร้ายยังคงทะลักออกมาไม่จบไม่สิ้น ลมหัวกุดที่พวกมันสร้างขึ้นทำให้อากาศโดยรอบสั่นสะเทือน

เฉินผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรเมื่อกระโดดลงหลุม

อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าโอกาสมักจะมาพร้อมกับอันตรายเสมอ

ถ้าเขาไม่กระโดดลงไป เขาก็อาจอยู่รอดปลอดภัย แต่เขาจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่าอะไรที่ถูกผนึกอยู่ข้างใต้

และเขาคงไม่อาจได้เจอกับวิญญาณร้ายที่แข็งแกร่งกว่านี้ เพื่อที่จะช่วยให้จงหลี่ฟื้นตัวได้

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็กัดฟันและกระโดดลงไปในหลุมไร้ก้นบึ้ง

ร่างกายของเขาถูกห่อหุ้มด้วยพลังวิญญาณและดิ่งลงไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะนั้น วิญญาณร้ายจำนวนมากก็พุ่งขึ้นมาไม่หยุด พวกมันปะทะกับเขาจนเกิดความวุ่นวาย

พวกมันไม่นึกว่าจะมีคนกระโดดลงมา เพราะการทำแบบนั้นเท่ากับรนหาที่ตาย

อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงเฉินผิงจะมีพลังวิญญาณคอยปกป้องเขา แต่เขายังใช้ร่างเกราะทองคำด้วย พวกมันจึงไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย

เสียงแปลกๆ เริ่มเล็ดลอดออกมาจากภายในถ้ำ เมื่อวิญญาณร้ายที่อยู่ข้างนอกได้ยิน พวกมันก็หยุดต่อสู้และรีบกลับเข้าไปทันที

การหายตัวไปอย่างกะทันหันของวิญญาณร้ายทำให้คนที่กำลังสู้กับพวกมันมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ไม่มีใครเห็นเฉินผิงที่กระโดดลงไปในหลุม

“ก่อนหน้านี้มีวิญญาณร้ายจำนวนมากปรากฏตัวที่นี่ คุณเย่ อาวุธเก่าๆ ที่อยู่บนพื้นเหล่านี้เป็นอาวุธโบราณของวิญญาณร้ายที่ถูกสังหาร!” โจวไท่ตอบอย่างประจบสอพลอและรีบวิ่งเข้าไปหา

แม้ว่าตระกูลโจวจะมีความสามารถอยู่พอตัว แต่ก็เทียบไม่ได้กับสมาพันธ์ผนึกมารอยู่ดี

“วิญญาณร้าย?” เย่เฟิงชิงผงะไปชั่วขณะ “พวกคุณกวาดล้างวิญญาณร้ายจนหมดแล้วหรือ?”

“เปล่า พวกมันกลับเข้าไปในหลุม” โจวไท่ชี้ไปที่หลุมไร้ก้นบึ้ง ก่อนที่เขาจะเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้จนหมดเปลือก

“สิ่งที่ถูกผนึกไว้ที่นี่จะต้องล้ำค่าแน่ สงสัยจริงๆ ว่ามันคืออะไร”

เย่เฟิงชิงชะโงกหัวและมองเข้าไปในหลุมไร้ก้น เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีอันหนาวเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากภายใน เขาชักอยากรู้อยากเห็น แต่เขาก็ไม่กล้าทะเล่อทะล่าเข้าไป

“คุณเฉินอยู่ที่ไหน?” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานถามเมื่อเดินไปหาจี้อวิ๋น

“เมื่อครู่เขายังอยู่ที่นี่ แต่เขาตัวหายไปตอนที่เราต่อสู้กับวิญญาณร้าย” จี้อวิ๋นตอบ

"หายตัวไป?" คิ้วของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานขมวด หลังจากนั้น รัศมีอันเป็นเอกลักษณ์ก็แผ่ออกมาจากตัวเขา

เมื่อรัศมีกระจายออกไป ดวงตาของเขาก็หันไปทางหลุมลึกไร้ก้นบึ้ง