หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3130

ดวงตาของเหยี่ยวขนเงินเบิกกว้างขึ้นทันที ลำแสงเจิดจ้างสองดวงพุ่งออกมาจากดวงตาของมัน

เปรี๊ยะ...เปรี๊ยะ...เปรี๊ยะ...

เมื่อรลำแสงสัมผัสกับเปลือกไข่ ความเร็วของมันก็เพิ่มขึ้นเพื่อที่เปลือกไข่จะได้แตกเร็วขึ้น

ในระหว่างนั้น เฉินผิงกำลังถือกระบี่พิฆาตมังกรอยู่ข้างใน รอที่จะพุ่งออกมาและต่อสู้กับเหยี่ยวขนเงิน

เปรี้ยง...

ในที่สุด เมื่อไข่แตกเป็นชิ้นๆ เฉินผิงก็ชิงทะยานออกไปก่อน ร่างเกราะทองคำปกคลุมร่างกายของเขาด้วยแสงสีทองวูบไหว เขาฟาดกระบี่พิฆาตมังกรลงบนตัวเหยี่ยวขนเงิน

ฉับ!

การอยู่ในน้ำไม่ได้ทำให้ความเร็วของเฉินผิงลดลงเลย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเหยี่ยวขนเงินเห็นว่าเฉินผิงเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้าที่ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก ดวงตาของมันก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

แม้ว่าร่างที่แท้จริงของมันจะหายไปนานแล้ว และความแข็งแกร่งของมันก็ด้อยลงอย่างมาก แต่มันก็ยังแกร่งพอที่จะเอาชนะคนที่อยู่ในระดับนั้นได้อย่างง่ายดาย

แม้แต่โจวไท่ซึ่งเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับสูงสุดก็ยังได้แต่หนีเมื่อเผชิญหน้ากับมัน

ด้วยเหตุนี้ เหยี่ยวขนเงินจึงไม่สนใจที่จะหลบการโจมตี แต่ใช้จะงอยปากของมันรับกระบี่พิฆาตมังกรแทน

เมื่อเห็นความเย่อหยิ่งของเหยี่ยวขนเงิน เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี เขาจึงปลดปล่อยพลังมังกรทันทีที่กระบี่พิฆาตมังกรสัมผัสอีกฝ่าย ทำให้แก่นมังกรที่อยู่ด้านหน้าอกของเขาเปล่งแสงเรืองรองออกมา

ตูม!

พลังมังกรที่กักเก็บไว้ในแก่นมังกรระเบิดอย่างกะทันหัน ยกระดับพลังมังกรของเฉินผิงขึ้นไปอย่างมาก ในขณะที่กระบี่พิฆาตมังกรโจมตีจะงอยปากของเหยี่ยวขนเงิน

พลังมหาศาลที่ปลดปล่อยออกมาทำให้เหยี่ยวขนเงินกระเด็นกลับไปทันที

เพราะคิดว่าเฉินผิงเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขั้นกึ่งเซียนระดับห้า เหยี่ยวขนเงินจึงประมาท ทำให้เฉินผิงสบโอกาสโจมตีมันได้อย่างรุนแรง

หลังจากที่เหยี่ยวขนเงินถูกโจมตีสวนกลับ เฉินผิงก็กระโดดขึ้นไปและพยายามทะยานออกจากบ่อน้ำพุวิญญาณ

เขารู้ว่าเหยี่ยวขนเงินเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าเกรงขาม แม้มันจะได้รับบาดเจ็บจากความประมาทก็ตาม

แม้เขาจะพูดอย่างนั้น เฉินผิงก็อยู่ไกลเกินจะได้ยิน ขณะที่เขาทะยานสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า

ตรงกันข้ามกับผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน เย่เฟิงชิงและโจวไท่ต่างก็เผยรอยยิ้มเยาะ

“ฮ่าๆๆ! สัตว์อสูรตัวนั้นมันไล่ตามฉันก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้มันหันไปล่าไอ้สารเลวนั่น…”

โจวไท่สะใจจนหัวเราะอย่างเบิกบาน

อย่างไรก็ตาม พอพูดไม่ทันขาดคำ จู่ๆ เขาก็รู้สึกหนาวสั่น

ทันใดนั้นโจวไท่ก็รู้สึกตัวว่าจี้อวิ๋นและผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานกำลังจ้องเขาเขม็งเขา

แววตาของพวกนั้นทำเอาเขาขนลุก โจวไท่เงียบปากในทันที

เขาไม่กล้าที่จะต่อสู้อีกครั้ง เนื่องจากพลังของเขาลดลง

ยิ่งไปกว่านั้น ฝีมือของผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานนั้นไม่อาจมองข้ามได้ ต่อให้ตัวเขา คนของเขา และเย่เฟิงชิงร่วมมือกัน พวกเขาก็ยังเทียบไม่ได้กับจี้อวิ๋น จี้เหลียนจ้านและผู้อาวุโสปีศาจโหมวซาน