หลังจากนั้นไม่นาน อสุนีบาตระลอกที่สองก็เริ่มต้นขึ้นพลางส่งเสียงคำรามแล้วพุ่งเป้าจู่โจมใส่ตำแหน่งของเฉินผิง
บางครั้งเมฆอสุนีบาตก็คลุ้มคลั่ง เพราะอสุนีบาตในรอบนี้อันตรายกว่ารอบที่แล้วยิ่งนัก
เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็รีบตรงเข้าหาอสุนีบาต
เหยี่ยวขนเงินเฝ้ามองดูเฉินผิวถูกอสุนีบาตผ่าฟาดอีกครั้งด้วยความตกตะลึง
แต่คราวนี้เฉินผิงกลับแบมือแล้วปล่อยให้อสุนีบาตแล่นผ่านฝ่ามือเข้าสู่ร่างของตนเอง
ประกายไฟสีน้ำเงินวับวาบอยู่รอบตัวเขา
เมื่ออสุนีบาตสีแดงจัดจ้าแล่นผ่านร่างของเฉินผิง มันก็กลายเป็นสีทอง
ในจุติภูมิของเฉินผิง กลุ่มดาวจุติอสนีก็จรัสแสงขึ้นมา
สีหน้าของเฉินผิงฉายแววพึงพอใจ เมื่อเขาดีดนิ้วไปทางเหยี่ยวขนเงิน อสุนีบาตสีทองก็พุ่งเข้ามาหามัน
อสุนีบาตสีทองก็แล่นผ่านความว่างเปล่าจนมาถึงเหยี่ยวขนเงินในชั่วพริบตาเดียว เมื่อปะทะเข้ากับเจ้าเหยี่ยวก็บังเกิดการระเบิดขึ้นมา
เหยี่ยวขนเงินร่วงดิ่งลงมา มันใช้เวลาสักพักกว่าจะทรงตัวได้
เหยี่ยวขนเงินจ้องมองเฉินผิงด้วยความไม่อยากเชื่อ มันไม่คิดว่าเฉินผิงจะสามารถควบคุมพลังอสนีได้
ในทางกลับกัน หลังจากเฉินผิงโจมตีออกไปแล้วก็ให้รู้สึกลิงโลด ตอนนี้เขาไม่เพียงสามารถต้านทานอสุนีบาตได้ แต่เขาถึงขนาดควบคุมพวกมันได้อีกต่างหาก
ดูเหมือนจุติอสนีจะมีประโยชน์จริงๆ เสียด้วย
เฉินผิงชักจะเริ่มเข้าใจในเรื่องของพลังอสนีมากขึ้นเรื่อยๆ
เขามีความสามารถในการเข้าใจถึงแก่นแท้ของพลังอสนีแต่ละแบบ รวมทั้งอสุนีบาตและประกายไฟที่อยู่ข้างในนั้นทุกสาย
ขณะที่เฉินผิงกำลังรู้สึกมีความสุขเพราะความตระหนักรู้ เหยี่ยวขนเงินก็พุ่งเข้ามาหาเขา
ในเมื่อตอนนี้เฉินผิงสามารถควบคุมอสนีบาตได้ ระหว่างที่อสุนีบาตกำลังรวมตัวกันอีกครั้ง มันก็จะสังหารเฉินผิงทิ้งเสีย
แต่ขณะที่เหยี่ยวขนเงินพุ่งเข้าใส่เฉินผิง อสุนีบาตอีกสายหนึ่งก็เคลื่อนลงมาอีกครั้ง
จะเป็นเช่นนี้อยู่อีกสักกี่ครั้ง?มันยังไม่จบสิ้นอีกงั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...