ในยามนี้ต่อให้เย่เฟิงชิงรู้สึกไม่พอใจเฉินผิง เขาก็ไม่กล้าเล่นงานฝ่ายหลังตามอำเภอใจ
อย่างไรเสียเฉินผิงก็แข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด
ทันใดนั้นก็มีผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่งร้องตะโกนขึ้นมาว่า “รีบดูเร็วเข้า! เกิดอะไรขึ้นกับน้ำงั้นเหรอ?”
ทุกคนหันไปทางบ่อน้ำพุวิญญาณและรู้สึกว่ามีความมืดมิดบางอย่างกำลังแพร่กระจายอยู่ใต้น้ำสีแดงอ่อนจาง
เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนั้นก็โบกมือเพื่อสร้างลูกไฟวิญญาณที่อัดแน่นแล้วขว้างมันลงไปในน้ำ
ตู้ม!
ลูกไฟวิญญาณที่ระเบิดออกพลันให้ความสว่างแก่น้ำ
ทันใดนั้นทุกคนก็สังเกตเห็นบางอย่างที่มีสีแดงกำลังแพร่กระจายอยู่ในน้ำ ไม่นานน้ำสีแดงอ่อนจางก็เปลี่ยนเป็นสีแดงฉานและถึงขนาดส่งกลิ่นคาวโลหิตออกมา
ทุกคนต่างรู้สึกสะดุ้งผวากับภาพที่เห็น ไม่มีใครรู้ว่าโลหิตมาจากที่ไหนกันแน่
ขณะที่พวกเขาจ้องมองน้ำสีแดงฉานอยู่นั้น ความรู้สึกหวาดผวาก็คืบคลานเข้ามาในใจ
เดิมทีพวกเขาอยากจะลงไปในน้ำเพื่อหาทางออก ทว่าตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าขยับตัวสักนิ้วเดียว
เมื่อทุกคนเห็นน้ำสีแดงฉานก็ให้รู้สึกกระดูกสันหลังเย็นวาบ กลิ่นคาวโลหิตรังแต่จะทำให้พวกเขาร้อนรนกระวนกระวายใจมากขึ้นเท่านั้น
ขณะที่ทุกคนกำลังจ้องมองบ่อน้ำพุด้วยสายตาเป็นกังวล จู่ๆ น้ำก็บังเกิดพรายฟองขึ้นมา ทันใดนั้นก็มีเงาร่างที่ชุ่มโชกไปด้วยโลหิตทั้งสองสายโผล่ขึ้นมาจากน้ำ จากนั้นก็เหาะเหินขึ้นกลางอากาศก่อนจะร่อนลงสู่พื้นดิน
ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างรู้สึกเคร่งเครียดกับภาพของที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้น และพวกเขาก็กุมอาวุธของตนเองเอาไว้แน่น
เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเงาร่างทั้งสองสายเป็นสัตว์ประหลาด ทุกคนก็ตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้
ในขณะเดียวกัน ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานก็โบกมือหมายจะลงมือก่อนที่เงาร่างทั้งสองสายจะร่อนลงสู่พื้น
“ผู้อาวุโส ช้าก่อน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...