เมื่อเฉินผิงพูดว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา เกาฉี่หลานก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นมาทันที ดูเหมือนว่าในที่สุดเขาก็ยอมรับเธอแล้ว การที่เธอยืนกรานว่าจะติดตามเขามาจากดินแดนอุดรวิทูรนับว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว
“งั้นเจ้าก็มาจากเผ่ามังกรทองนี่เอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าจะยโสโอหังถึงเพียงนั้น เมื่อหลายพันปีก่อนข้าสังหารบรรพชนของเจ้าโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัว เช่นนั้นอะไรทำให้เจ้าคิดว่าข้าจะจัดการกับเด็กอย่างเจ้าไม่ได้เล่า? วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้าแล้วดื่มเลือดกินเนื้อของเจ้าเสียเลย โลหิตและกระดูกของเจ้าเหนือชั้นกว่าของคนอื่นๆ มากมายนักล่ะ!” หลังจากกู่หยาพูดจบก็ตัวสั่นเล็กน้อย
ตู้ม!
ทันใดนั้นปรากฎการณ์แปลกประหลาดก็เริ่มสำแดงขึ้นเบื้องหลังของกู่หยา อาณาบริเวณว่างเปล่าแตกเป็นเสี่ยงๆ และบังเกิดเสียงดังก้องไปทั่วทั้งนภา
ทางด้านหลังของเขามีหอกฉิงเทียนราวกับหยกขาวทั้งแปดสิบเอ็ดเล่มปรากฏขึ้นมา โดยที่หอกพวกนี้ถูกหลอมสร้างขึ้นมาจากกระดูกขาของอสูรพยัคฆ์บรรพกาล
อักขระโบราณบนหอกฉิงเทียนที่ค่อยๆ เปล่งแสงก็ฉายส่องไปยังท้องนภา เมื่อมีหอกฉิงเทียนพวกนี้อยู่ข้างหลังตนเอง กู่หยาก็ดูราวกับเทพเซียนที่เสด็จลงมาจากสรวงสวรรค์ก็ไม่ปาน
หอกฉิงเทียนทั้งแปดสิบเอ็ดเล่มส่งเสียงคำรามคล้ายกับพยัคฆ์ ราวกับว่าสัตว์อสูรในตำนานถูกปลุกขึ้นมาเพื่อปลดปล่อยพลังอันไร้ที่สิ้นสุดของพวกมัน!
เมื่อทุกคนสัมผัสได้ถึงพลังจากศัตรูของตนเองที่จู่ๆ ก็ปะทุขึ้นมา พวกเขากลับมีสีหน้าเคร่งเครียด
จี้อวิ๋น จิ้นตงและคนอื่นๆ ต่างล่าถอย ขณะที่จี้เหลียนจ้านกับผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานยืนหยัดอยู่เคียงข้างเฉินผิง
พวกเขาทั้งสองคนเริ่มปลุกระดมพลังของตน เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่เฉินผิง
ครืน!
ทันใดนั้นอาณาบริเวณว่างเปล่าก็สั่นสะเทือน จากนั้นหอกฉิงเทียนก็หายไปทันที
เฉินผิงขมวดคิ้วแล้วสะบั้นกระบี่พิฆาตมังกรขนตนไปยังอาณาบริเวณว่างเปล่าตรงหน้าอย่างรุนแรงพลางกล่าวว่า “ถอยไปซะ! ผมจะจัดการกับมันเอง มันไม่นับเป็นอะไรได้นอกเสียจากเสี้ยววิญญาณ ไม่มีอะไรให้ต้องกลัวหรอก!”
ตอนนี้เฉินผิงอยู่ในระดับพลังฝึกบำเพ็ญฌานกึ่งเซียนขั้นแปดชั้นยอด ฉะนั้นเขาจึงอยากจะรู้ว่าตนเองแข็งแกร่งสักแค่ไหน
เมื่อกระบี่นี้ฟาดฟันลงมา ทั่วทั้งอาณาบริเวณว่างเปล่าก็แตกเป็นเสี่ยงๆ หอกฉิงเทียนที่หายไปก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้วปะทะกับแสงดาบเงากระบี่ของเฉินผิงอย่างรุนแรง
แรงระเบิดดังก้องราวกับฟ้าคำรนทำให้ทั่วทั้งหมู่เกาะเล็กๆ เกิดการสั่นสะเทือน
ตู้ม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...