หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3151

ฉินเหลยทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เพื่อสำแดงเคล็ดวิชาฝึกเต่าของตนเอง หน้าผากของเข้าเต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ ทว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่เฉินผิงและคนอื่นๆ ขี่อยู่กลับไม่ตอบสนองเลยสักนิด

“บัดซบเอ๊ย! จงสำแดงเคล็ดวิชาพร้อมกันและทำให้เต่าศักดิ์สิทธิ์ยอมศิโรราบให้แก่พวกเรา...” ฉินเหลยออกคำสั่งเสียงดังลั่น

ไม่นานนัก คนจากสำนักประตูเมฆากว่าสิบคนก็เริ่มสำแดงเคล็ดวิชาฝึกเต่าเพื่อให้เต่าศักดิ์สิทธิ์เชื่องเชื่อ

เสียงแหลมแปลกประหลาดเริ่มดังก้องอยู่ในหูของเต่าศักดิ์สิทธิ์

เต่าศักดิ์สิทธิ์เริ่มที่จะหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้งแล้วสะบัดตัวแรงมากเสียจนเฉินผิงและคนอื่นๆ เกือบตกจากหลังของมัน

เมื่อเฉินผิงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ร่ายคาถาสงบใจทันที

คาถาสงบใจสามารถปลอบประโลมเต่าศักดิ์สิทธิ์และทำให้มันสงบลงทันที

ไม่ว่าฉินเหลยกับคนของเขาจะพยายามสำแดงเคล็ดวิชามากมายสักแค่ไหน ทว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์ที่เฉินผิงและกลุ่มคนของเขากำลังขี่ก็ยังคงสงบนิ่ง

ต่อให้พวกเขาพยายามจนสุดความสามารถ ฉินเหลยและคนอื่นๆ ก็ไม่สามารถทำให้เต่าศักดิ์สิทธิ์เชื่องได้

“คนอ่อนด้อยอย่างพวกแกกล้าดียังไงถึงคิดจะมาทำให้เต่าศักดิ์สิทธิ์ของฉันเชื่องได้! ช่างน่าขันสิ้นดี! ฉันจะสำแดงให้พวกแกได้เห็นเองว่าทำยังไง”

เมื่อเฉินผิงพูดจบ พลังมังกรภายในตัวเขาก็ปะทุขึ้นมาแล้วแก่นมังกรตรงหน้าอกของเขาก็เปล่งประกาย

ปรากฎการณ์ประหลาดปรากฏขึ้นเบื้องหลังของเฉินผิง จากนั้นลำแสงสีทองก็พุ่งขึ้นสู่ท้องนภา

ทุกคนจากสำนักประตูเมฆาต่างรู้สึกตกตะลึงกับภาพเหตุการณ์ดังกล่าว

หลังจากนั้นเงาร่างของมังกรก็ปรากฎขึ้นในแสงสีทอง

เสียงกู่ร้องคำรามดังขึ้น จากนั้นมังกรทองก็ปรากฎกาย

มังกรทองบินฉวัดเฉวียนเหนือศีรษะของเฉินผิง การปรากฎตัวของมันทำให้เต่าศักดิ์สิทธิ์ที่ฉินเหลยกับคนของเขาขี่อยู่ตัวสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว

เมื่อฉินเหลยและคนของเขาเห็นมังกรทอง พวกเขาก็ดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ

“ไป...”

ทว่าเต่าศักดิ์สิทธิ์สลัดน้ำเบาๆ ก็ทำให้คนพวกนั้นกระเด็นออกไปไกลแล้ว

ตอนนี้ฉินเหลยก็เป็นกังวลไม่แพ้กัน เขารีบขอโทษจี้เหลียนจ้าน “เจ้าสำนักจี้ ผมขอโทษด้วย เป็นความผิดของผมเอง ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ ผมยินดีมอบเรือเหาะกลับคืนให้คุณและไม่ว่าคุณอยากได้เท่าไหร่ ผมก็จะชดใช้ให้คุณเอง!”

สิ่งที่ฉินเหลยเป็นห่วงคือความอยู่รอดของตนเอง จำนวนเงินไม่นับว่ามากเกินไปนักเลย

จี้เหลียนจ้านยิ้มเย็นชา “ฉินเหลย เหล่าศิษย์ของฉันต้องตายไปตั้งมากมายขนาดนั้น เงินของแกทำให้พวกเขาฟื้นคืนชีพได้หรือเปล่าล่ะ? วันนี้แกสมควรได้ลิ้มรสกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับตนเองดูบ้าง...”

ในเมื่อจี้เหลียนจ้านยังคงเมินเฉย ฉินเหลยจึงได้แต่ฝากความหวังเอาไว้กับเฉินผิง

เฉินผิงสามารถชักนำปรากฎการณ์ประหลาดอย่างมังกรทองออกมาได้ เขาจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาสามัญแน่ๆ ฉินเหลยเริ่มวิงวอนขอร้อง “สหายเต๋า ท่านพ่อ ได้โปรดช่วยผมด้วย ช่วยผมที ผมยินดีที่จะโอนหุ้นทั้งหมดของสำนักประตูเมฆาให้คุณเลย...”

เพื่อให้มีชีวิตอยู่ ฉินเหลยถึงกับเรียกเฉินผิงว่า “ท่านพ่อ” ขึ้นมาจริงๆ

“ฉันไม่มีลูกอย่างแกหรอก ขอให้สนุกนะ...”

เฉินผิงยิ้มระเรื่อยก่อนจะสั่งให้เต่าศักดิ์สิทธิ์แหวกว่ายจากไป