หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3178

“หึ! แกคิดว่าลำพังแค่อาคมลวงตาจะจับฉันได้งั้นเหรอ? แกมันเพ้อเจ้อสิ้นดี!” ผู้อาวุโสฉีแค่นเสียง

เฉินผิงหรี่ตามองผู้อาวุโสฉี. “’งั้นแกก็คือผู้ฝึกวิชามารสินะ แกปกปิดตัวตนที่แท้จริงเอาไว้ค่อนข้างดีทีเดียว ตอนที่แกเปิดเผยพลังของตัวเองออกมา ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าจะไม่ทันสังเกตเห็นอะไร แต่ฉันก็ต้องยอมรับว่าค่อนข้างน่าประทับใจเชียวล่ะ”

“ไอ้หนู ตอนนี้แกเปิดโปงตัวตนที่แท้จริงของฉัน เกรงว่าวันนี้จะเป็นวันตายของแกแล้วล่ะ” เจตจำนงสังหารวูบผ่านดวงตาของผู้อาวุโสฉี

ในขณะเดียวกัน ลี่ซิงก็มีสีหน้าประหลาดใจเพราะไม่รู้ว่าผู้อาวุโสฉีคือผู้ฝึกวิชามาร

“ดูเหมือนว่าจะมีผู้ฝึกวิชามารซุ่มซ่อนอยู่ทุกแห่งจริง ๆ ตอนนี้พวกมันถึงกับแทรกซึมเข้ามาในนครหมิงลี่ ทั้ง ๆ ที่ทุกคนต่างกระตือรือร้นเรื่องกำจัดผู้ฝึกวิชามารกันมากขนาดนั้นแท้ ๆ แต่พวกเขากลับแอบร่วมมือกับพวกมันเสียเอง ดูเหมือนว่าเผ่ามาร เผ่ามนุษย์และเผ่าอสูรก็ไม่เห็นจะมีอะไรต่างกันเลย ทุกเผ่าล้วนแล้วแต่น่าผิดหวังกันทั้งนั้น” เฉินผิงรำพัน

“เลิกพูดพล่ามไร้สาระสักทีเถอะ! ฉันจะฆ่าพวกแกสองคนที่นี่เดี๋ยวนี้แหละ!” ผู้อาวุโสฉีกล่าวด้วยความมั่นใจ

ในเมื่อเขากล้าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาย่อมเชื่อมั่นว่าตนเองสามารถเอาชนะเฉินผิงกับจี้อวิ๋นได้ มิฉะนั้นถ้าหากความลับของเขารั่วไหลออกไปล่ะก็ คงได้เกิดปัญหาแน่ ๆ

เมื่อเขาพูดจบก็โบกธงดูดวิญญาณเพื่อให้แสงสีเขียวครอบคลุมทั้งสนามรบ

ขณะที่ประกายแสงสีเขียวพวกนี้ทอดลงสู่พื้นดิน พวกมันก็ผูกติดอยู่กับศพที่อยู่ใกล้ ๆ น่าแปลกที่ร่างไร้วิญญาณพวกนี้กลับค่อย ๆ ลุกขึ้นมา

จี้อวิ๋นถึงกับผงะอึ้ง เพราะซากศพนับพันกลับฟื้นคืนชีพแล้วพุ่งใส่เขาด้วยความป่าเถื่อน

ช่างเป็นภาพอันน่าสะพรึงกลัวที่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลย

เมื่อเฉินผิงเห็นเช่นนี้ก็ขมวดคิ้วและสัมผัสได้ถึงแววตาอันสับสน

เขากางฝ่ามือพลางอัญเชิญกระบี่พิฆาตมังกรโดยไม่รอช้า

เขาวาดกระบี่ด้วยการเคลื่อนไหวอันว่องไว จากนั้นก็ปลดปล่อยปราณกระบี่อันเฉียบขาดและน่าพรั่นพรึงระลอกหนึ่งออกมา

การโจมตีเช่นนี้ผ่าร่างผีดิบหลายสิบตัวออกเป็นสองท่อนได้ไม่ยาก ส่งผลทำให้พวกมันต้องตายเป็นหนที่สอง