ในขณะที่ทุกคนกำลังพักผ่อน กลับปรากฏเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดดังก้องมาจากคุกใต้ดินของนครแห่งจักรวรรดิอสูร
ลี่ซิงถูกมัดไว้แน่น และยี่ชาก็ใช้แส้ในมือของเธอฟาดเข้าใส่เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ยี่ชาเก็บงำความเกลียดชังอันฝังรากลึกที่เธอมีต่อลี่ซิง เธอจึงใช้โอกาสนี้เพื่อแก้แค้นเขา
ลี่ซิงส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง แต่ในตอนนี้เขาได้ถูกขังอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้
“ได้โปรด หยุดทำร้ายผมเถอะ ผมขอร้องล่ะ” เขาอ้อนวอนกับยี่ชาอย่างสิ้นหวัง
โชคร้ายที่ยี่ชายังคงไม่สนใจใยดีและเหวี่ยงแส้ของเธอต่อไป
ท้ายที่สุด เธอก็หยิบมีดสั้นเล่มหนึ่งขึ้นมากวัดแกว่ง
เมื่อเห็นเช่นนั้น ลี่ซิงก็หวาดกลัวจนแทบหมดสติ
ด้วยความหวาดกลัว เขาขู่ยี่ชาเสียงดัง “คะ-คุณจะทำอะไรน่ะ? ผมขอบอกคุณไว้นะ ถ้าคุณฆ่าผมละก็นครแห่งจักรวรรดิอสูรทั้งหมดจะต้องพินาศไปพร้อมกับผม!”
“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอกนะ การฆ่าเจ้าให้ตายไปแบบนั้นคงเป็นการเมตตามากเกินไป”
เมื่อเห็นรอยยิ้มอันน่าสยดสยองบนใบหน้าของยี่ชา ลี่ซิงก็ถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว
เธอถือมีดสั้นเดินเข้าไปหาลี่ซิงอย่างช้าๆ
แววตาของเธอส่องประกายเย็นชา เธอใช้มีดสั้นเล่มนั้นแทงเข้าที่หว่างขาของลี่ซิงด้วยการเคลื่อนไหวอันรวดเร็วเพียงครั้งเดียว
“อ๊าก!” ลี่ซิงส่งเสียงโหยหวน เลือดไหลอาบขาทั้งสองข้างของเขาในทันใด กางเกงของเขาเปียกโชก
ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสส่งผลให้ลี่ซิงหมดสติในทันที
เมื่อยี่ชาเห็นเขาหมดสติไป เธอก็เดินจากไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ ตอนนี้ลี่ซิงไม่หลงเหลือความเป็นชายอีกต่อไปแล้วในชีวิตนี้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...