หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3182

ในขณะที่ทุกคนกำลังพักผ่อน กลับปรากฏเสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดดังก้องมาจากคุกใต้ดินของนครแห่งจักรวรรดิอสูร

ลี่ซิงถูกมัดไว้แน่น และยี่ชาก็ใช้แส้ในมือของเธอฟาดเข้าใส่เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ยี่ชาเก็บงำความเกลียดชังอันฝังรากลึกที่เธอมีต่อลี่ซิง เธอจึงใช้โอกาสนี้เพื่อแก้แค้นเขา

ลี่ซิงส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง แต่ในตอนนี้เขาได้ถูกขังอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้

“ได้โปรด หยุดทำร้ายผมเถอะ ผมขอร้องล่ะ” เขาอ้อนวอนกับยี่ชาอย่างสิ้นหวัง

โชคร้ายที่ยี่ชายังคงไม่สนใจใยดีและเหวี่ยงแส้ของเธอต่อไป

ท้ายที่สุด เธอก็หยิบมีดสั้นเล่มหนึ่งขึ้นมากวัดแกว่ง

เมื่อเห็นเช่นนั้น ลี่ซิงก็หวาดกลัวจนแทบหมดสติ

ด้วยความหวาดกลัว เขาขู่ยี่ชาเสียงดัง “คะ-คุณจะทำอะไรน่ะ? ผมขอบอกคุณไว้นะ ถ้าคุณฆ่าผมละก็นครแห่งจักรวรรดิอสูรทั้งหมดจะต้องพินาศไปพร้อมกับผม!”

“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอกนะ การฆ่าเจ้าให้ตายไปแบบนั้นคงเป็นการเมตตามากเกินไป”

เมื่อเห็นรอยยิ้มอันน่าสยดสยองบนใบหน้าของยี่ชา ลี่ซิงก็ถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว

เธอถือมีดสั้นเดินเข้าไปหาลี่ซิงอย่างช้าๆ

แววตาของเธอส่องประกายเย็นชา เธอใช้มีดสั้นเล่มนั้นแทงเข้าที่หว่างขาของลี่ซิงด้วยการเคลื่อนไหวอันรวดเร็วเพียงครั้งเดียว

“อ๊าก!” ลี่ซิงส่งเสียงโหยหวน เลือดไหลอาบขาทั้งสองข้างของเขาในทันใด กางเกงของเขาเปียกโชก

ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสส่งผลให้ลี่ซิงหมดสติในทันที

เมื่อยี่ชาเห็นเขาหมดสติไป เธอก็เดินจากไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ ตอนนี้ลี่ซิงไม่หลงเหลือความเป็นชายอีกต่อไปแล้วในชีวิตนี้!