หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3185

เกาฉี่หลานและคนอื่นๆ รู้สึกเป็นกังวลอย่างมากขณะมองดูเฉินผิงเดินเข้าใกล้กองทัพของนครหมิงลี่ที่อยู่ด้านนอกกำแพง

จี้อวิ๋นรีบกล่าวให้ความมั่นใจแก่เหล่าสาวๆ ว่า “ไม่ต้องห่วงคุณเฉินหรอกครับ คุณหลิ่ว คุณเกา เขาจะต้องไม่เป็นอะไร เมื่อคืนเขาได้ติดตั้งวงแหวนอาคมไว้ข้างนอกแล้ว ต่อให้คนพวกนั้นจะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่มีทางทำร้ายคุณเฉินได้อย่างแน่นอน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าหญิงสาวก็รู้สึกโล่งใจ

“ยี่ชา พ่ออยากให้ลูกไปบอกกับทหารยามทุกคน ให้พวกเขาตื่นตัวและเตรียมพร้อมพาคุณเฉินกลับมาทุกเมื่อ” ยี่เหอสั่ง

ยี่ชาพยักหน้าก่อนจากไปเพื่อเตรียมตัว

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ค่อยๆ เดินมาถึงตรงหน้าลี่หวังพร้อมกับลี่ซิงอยู่ในมือของเขา คนทั้งสองเผชิญหน้ากันด้วยระยะที่ห่างจากกันหลายสิบเมตร

ลี่หวังโกรธจนเลือดขึ้นหน้าเมื่อเขาสังเกตเห็นอาการบาดเจ็บและรอยเลือดบนร่างกายลูกชายของตน

เขาจ้องมองไปที่เฉินผิงอย่างถมึงทึง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกัน ช่างน่าประหลาดใจจริงๆ แม้ว่าเขาจะมีอายุพอๆ กับลูกชายฉัน แต่เขากลับสามารถเอาชนะคุณฉีได้!

“ถ้างั้น แกคือเฉินผิงสินะ?” ลี่หวังถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เฉินผิงพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

ลี่หวังกัดฟันกรอด เขาพยายามระงับความโกรธและถามว่า “แกต้องการแลกตัวลูกชายของฉันกับธนูศักดิ์สิทธิ์ แต่แกกลับทำร้ายร่างกายเขาจนบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ แกไม่คิดว่ามันจะล้ำเส้นเกินไปหน่อยเหรอ?”

“ล้ำเส้นเหรอ?” เฉินผิงยิ้ม “ผมเพียงแค่เรียกค่าไถ่ชีวิตลูกชายของคุณด้วยธนูศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ผมไม่ได้บอกว่าจะคืนเขาให้คุณโดยไม่เป็นอันตรายสักหน่อย ไม่ว่ายังไง ลูกชายของคุณก็อยู่ที่นี่แล้ว เรามาเข้าเรื่องเลยดีกว่า คุณจะสนองความต้องการของผมได้หรือยัง? ถ้าไม่ ผมก็จะฆ่าเขาซะที่นี่ตอนนี้เลย”

“แกกล้ารึ?” ดวงตาของลี่หวังเบิกกว้างด้วยความโกรธ ไม่เคยมีใครกล้าข่มขู่ฉันมาก่อน! ฉันจะ-

เฉินผิงตบไปที่แก้มของลี่ซิงอย่างเหยียดหยาม

“คุณได้ยินหรือเปล่า ลี่ซิง? พ่อของคุณไม่ต้องการคุณแล้วล่ะเพราะเขาสามารถมีลูกชายอีกคนได้ ผมคิดว่าถึงเวลาตายของคุณแล้วล่ะ ถ้าอยากจะโทษใครในตอนที่คุณลงนรกไปแล้วก็อย่ามาโทษผมเลยนะ โทษพ่อใจร้ายของคุณเถอะที่ไม่สามารถช่วยชีวิตคุณได้” เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็รวบรวมพลังวิญญาณไว้ที่ฝ่ามือของเขา

จากนั้นเขาเตรียมจะปล่อยพลังฝ่ามือเข้าใส่ศีรษะของลี่ซิง

เฉินผิงรู้ว่าลี่หวังแค่แกล้งพูดบลัฟเขาเท่านั้น ยังไงเสีย หากลี่ซิงไม่มีความสำคัญกับลี่หวังจริงๆ อีกฝ่ายก็คงไม่มาปรากฏตัวแบบนี้

ตั้งแต่ลี่หวังมาถึง ก็เห็นได้ชัดว่าเขาใส่ใจลี่ซิงในระดับหนึ่ง

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงพยายามจะฆ่าเขา ลี่ซิงก็คร่ำครวญหาพ่อของเขาว่า “พ่อใจร้ายขนาดนี้ได้ยังไง พ่อ? ผมเป็นลูกในไส้ของพ่อนะ และแม่ของผมก็ตายไปตั้งแต่ผมยังเด็ก! พ่อทำแบบนี้กับผมได้ยังไง...”

“หยุดนะ!” ในที่สุดลี่หวังก็ตะโกนออกมาก่อนที่ฝ่ามือของเฉินผิงจะสัมผัสที่ศีรษะของลี่ซิง