หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3186

ฝ่ามือของเฉินผิงหยุดห่างจากศีรษะของลี่ซิงเพียงไม่กี่เซนติเมตร หากลี่หวังพูดช้ากว่านี้แม้เพียงเสี้ยววินาที หัวของลี่ซิงก็คงระเบิดไปแล้ว

“ตามที่คุณตกลง ปล่อยลูกชายของฉันแล้วแกจะได้ธนูศักดิ์สิทธิ์คืน” ลี่หวังยื่นธนูศักดิ์สิทธิ์ออกไปขณะที่พูด

ดวงตาของเฉินผิงเป็นประกาย ในที่สุดธนูศักดิ์สิทธิ์ก็กลับคืนสู่สายตาของเขาอีกครั้ง

จากนั้นเขาก็สั่งว่า “ส่งธนูศักดิ์สิทธิ์มาให้ผมก่อน แล้วผมจะปล่อยลูกชายคุณ เมื่อคิดว่าคุณมีกองทัพมาด้วยในขณะที่ผมมาตัวคนเดียว ผมไม่โง่ขนาดที่ว่าจะยอมปล่อยลูกชายของคุณไปก่อนหรอกนะ”

“แล้วถ้าแกกลับคำพูดหลังจากที่ฉันส่งธนูศักดิ์สิทธิ์ให้แกไปแล้วล่ะ?” ลี่หวังถาม

“คุณคิดว่าตอนนี้คุณยังจะมีทางเลือกอื่นอีกงั้นเหรอ? คุณไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนอกจากต้องเชื่อผมเท่านั้น หากคุณไม่ทำตามก็ถือว่าข้อตกลงนี้สิ้นสุดลง ผมจะฆ่าลูกชายของคุณแล้วแขวนร่างของเขาไว้บนกำแพงเพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจ” เฉินผิงถ่มน้ำลายก่อนจะหันหลัง โดยเตรียมจะจากไปพร้อมกับลี่ซิง

ลี่หวังลังเลเพราะเขาไม่ต้องการมอบธนูศักดิ์สิทธิ์ให้กับเฉินผิงไปอย่าง่ายดายเช่นนั้น

ผู้อาวุโสฉีเดินเข้าไปหาลี่หวังแล้วพูดว่า “แม้ว่าเฉินผิงจะทรงพลัง แต่เขาก็ตัวคนเดียว ท่านราชาลี่หวัง ให้เขาได้ธนูศักดิ์สิทธิ์ไปก่อนเถอะครับ ผมไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถใช้มันได้ หลังจากที่เราช่วยเหลือคุณลี่ซิงแล้ว เราจะเริ่มโจมตีเมืองทันที ไม่ว่ายังไงธนูศักดิ์สิทธิ์ก็จะกลับมาหาเราอยู่ดีเมื่อเราทำลายเมืองนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลี่หวังก็ได้แต่กัดฟันกรอดแล้วหันไปหาเฉินผิง “ตกลง ฉันจะส่งธนูศักดิ์สิทธิ์ให้แกก่อน แต่ถ้าแกไม่รักษาคำพูดและปฏิเสธที่จะปล่อยลูกชายของฉันละก็ ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ!”

แทนที่จะตอบกลับไป เฉินผิงกลับตบลี่ซิงอีกสองสามครั้ง

ปฏิกิริยาของเขาที่มีต่อทุกคำข่มขู่ของลี่หวังคือการทำร้ายลี่ซิง

ลี่ซิงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

แม้ว่าลี่หวังจะโกรธมาก แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เนื่องจากชีวิตลูกชายของเขายังอยู่ในมือของเฉินผิง

เมื่อเห็นว่าลูกชายของเขาถูกตบอีกครั้ง ลี่หวังก็ไม่กล้าที่จะพูดอีก เขาโยนธนูศักดิ์สิทธิ์ไปทางเฉินผิง

เฉินผิงยื่นมือออกไปและคว้าธนูศักดิ์สิทธิ์เอาไว้

ในขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีที่แผ่ออกมาจากธนู เขารู้สึกมีความสุขอย่างที่สุด ในที่สุด ธนูศักดิ์สิทธิ์ก็กลับมาหาฉันแล้ว!

เมื่อเฉินผิงได้ยินว่ากองทัพศัตรูกำลังรุกเข้ามา เขากลับก็ยืนอยู่ที่เดิมแทนที่จะวิ่งเข้าไปในนครแห่งจักรวรรดิอสูร เขาจ้องมองทหารที่อยู่ตรงหน้าอย่างเงียบๆ

ทุกคนต่างงุนงงกับการกระทำของเฉินผิง โดยไม่แน่ใจว่าชายหนุ่มผู้นี้กำลังวางแผนอะไรอยู่

พวกเขาอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาคิดจะหยุดกองทัพด้วยตัวคนเดียวหรืออย่างไร

“กลับมาก่อน คุณเฉิน!” ยี่เหอตะโกน

“กลับมาหาพวกเรา เฉินผิง! เร็วเข้า!”

“กลับมา!”

เกาฉี่หลานและคนอื่นๆ ต่างตะโกนเรียกเขา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงไม่เคลื่อนไหว เขาเก็บธนูศักดิ์สิทธิ์ลงไปและเรียกกระบี่พิฆาตมังกรออกมาพร้อมกับเปิดใช้พลังร่างเกราะทองคำ