“ยี่เหอ ตอนนี้คุณเพิ่งยึดนครหมิงลี่ได้ สถานการณ์ยังไม่มั่นคงเท่าไหร่ นครแห่งจักรวรรดิอสูรเองก็จำเป็นต้องการผู้นำอย่างคุณเช่นกัน ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องไปหรอก ผมจะไปเยี่ยมสำนักอวี้ติ้งเอง” เฉินผิงห้ามยี่เหอ
“คุณเฉิน แต่ว่าสุขภาพของคุณ...”
“ผมสบายดี ถึงผมจะอ่อนแอลงนิดหน่อย แต่การกำจัดหูอี้เซียวผมก็ไม่จำเป็นต้องออกแรงอะไรมากมายอยู่แล้ว” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
ยี่เหอยิ้มรับเช่นกัน เขารู้ว่าพลังของเฉินผิงเพิ่มขึ้นอย่างมาก ดังนั้นการจะเอาชนะหูอี้เซียวจึงไม่ใช่เรื่องยาก
“เมื่อหัวเฟิ่งกลับมา ให้เธอไปหาผมที่สำนักอวี้ติ้งด้วย” เฉินผิงสั่ง
จากนั้นเขาก็ออกเดินทางไปยังสำนักอวี้ติ้งพร้อมด้วยหลิ่วหรูเยี่ยนและเนี่ยเหิง
อย่างไรก็ตาม เกาฉี่หลานและยี่ชาก็ต้องการตามไปด้วยเช่นกัน เนื่องจากพวกเธอต้องการติดตามเฉินผิงไปยังสำนักอวี้ติ้ง
แม้ว่าตอนแรกเฉินผิงจะต้องการให้พวกเธออยู่ที่นครแห่งจักรวรรดิอสูรด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย แต่พวกเธอก็ยืนกรานที่จะติดตามเขาไปด้วย
เฉินผิงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสั่งห้ามพวกเขา
สีหน้าของยี่ชาแสดงความสับสนเมื่อเธอมองดูเฉินผิงและคนอื่นๆ จากไป
เมื่อเห็นสีหน้าของเธอ ยี่เหอก็ทำได้เพียงลูบศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน เพราะเขารู้ดีว่าไม่สามารถช่วยเธอในเรื่องนี้ได้
หากยี่ชาได้เป็นคู่ครองของเฉินผิง ยี่เหอก็คงจะยินดีไม่น้อย แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับโชคชะตาเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...