“อ๊ากกก!”
ทั้งสองกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่หมอกสีดำจะกัดกร่อนร่างกายของพวกเขาจนหมดสิ้น เหลือไว้เพียงหยดเลือดที่ไหลซึมลงสู่พื้น
เหล่าผู้ฝึกวิชามารที่อาศัยอยู่ในชั้นใต้ดินใช้เลือดนั้นในการฝึกบำเพ็ญฌาน
“แล้วเราควรทำยังไงกับคนที่ชื่อเฉินผิงนี้ดีครับ ท่านสั่ว?” ผู้อาวุโสชูถาม
“แจ้งสาขาย่อยทั้งหมดให้สังหารเฉินผิงทันทีที่พบเห็น! นอกจากนี้ ให้เหล่าผู้ฝึกวิชามารจากวังอู๋หวนคอยติดตามเฉินผิงเอาไว้ พวกเขาอยู่ภายใต้การคุ้มครองของเรามาเป็นเวลานาน ดังนั้นถึงเวลาแล้วที่พวกเขาจะต้องตอบแทนเราด้วยการออกแรงสักเล็กน้อย” สั่วเทียนเจิ้งสั่ง
“รับทราบครับ! ผมจะแจ้งให้พวกเขาทราบทันที!” ผู้อาวุโสชูตอบ
ขณะที่เขากำลังจะเดินจากไป สั่วเทียนเจิ้งก็เรียกเขาอีกครั้ง “ช้าก่อน”
“ครับ? มีอะไรอีกหรือเปล่าครับ ท่านสั่ว” ผู้อาวุโสชูถาม
“เมื่อไม่นานมานี้มีผู้ฝึกวิชามารออกอาละวาดในภูเขาเทียนโหมว ผมได้ยินมาว่ามีการค้นพบสมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งใหม่ที่นั่น ดังนั้นมันน่าจะยังมีของวิเศษมากมายหลงเหลืออยู่ ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานและผู้อาวุโสจำนวนไม่น้อยจากเผ่าพันธุ์อสูรได้มุ่งหน้าไปยังภูเขานั่น ดังนั้นผมอยากให้คุณพาเสวียนเอ๋อร์ไปที่นั่นเพื่อฝึกฝนด้วย” สั่วเทียนเจิ้งกล่าว
ผู้อาวุโสชูขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบไปว่า “ท่านสั่วครับ ภูเขาเทียนโหมวนั้นอยู่แสนไกลและสถานการณ์ที่นั่นค่อนข้างวุ่นวาย ผมเกรงว่ามันอาจไม่ปลอดภัยสำหรับคุณเสวียนเอ๋อร์นะครับ”
“คุณกลัวอะไรรึ? ชื่อเสียงของสมาพันธ์ผนึกมารเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะป้องกันไม่ให้ผู้คนโจมตีเรา อีกอย่าง ผมแค่ต้องการให้พวกคุณจับผู้ฝึกวิชามารจำนวนหนึ่งจากภูเขาเทียนโหมวเท่านั้น ผมไม่ได้ขอให้คุณต่อสู้เพื่อแย่งชิงของวิเศษสักหน่อย ดังนั้นมันคงไม่เป็นไรหรอก”
จากนั้นสั่วเทียนเจิ้งก็หันหลังไปและตะโกนเรียกเสวียนเอ๋อร์ “ออกมาได้แล้ว เสวียนเอ๋อร์”
วินาทีต่อมา ชายหนุ่มในชุดคลุมสีขาวก็เดินเข้ามาและโค้งคำนับให้ผู้อาวุโสชู “สวัสดีครับ ผู้อาวุโสชู”
“ในเมื่อท่านได้ตัดสินใจเรื่องนี้แล้ว ผมก็จะพาคุณเสวียนเอ๋อร์ไปที่นั่น หลังจากที่ผมเตรียมการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว” ผู้อาวุโสชูกล่าวอย่างช่วยไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...