หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3202

ในขณะเดียวกัน ภายหลังจากการตายของหูอี้เซียว สิ่งต่างๆ ในสำนักอวี้ติ้งก็กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

เฉินผิงกำลังรอหัวเฟิ่งกลับมา หากหัวเฟิ่งพาราชาอสูรของเผ่าพันธุ์อสูรมาจริงๆ ก็คงไม่สามารถหลีกเลี่ยงความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน

ไม่มีผู้ใดคาดคิดมาก่อนว่านครหมิงลี่จะล่มสลายอย่างรวดเร็วเช่นนี้

เมื่อยี่เหอต้องปกครองนครทั้งสองไปพร้อมกัน ย่อมต้องทำให้นครอื่นๆ อิจฉาและพยายามเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงต้องรอดูว่าราชาคนอื่นๆ จะทำการลงมือใดๆ หรือไม่ เพราะถ้าหากเป็นเช่นนั้น เขาก็สามารถผนึกกำลังกับยี่เหอเพื่อให้การสนับสนุนได้

สิ่งต่างๆ คงยากลำบากถ้ายี่เหอต้องรับมือเพียงลำพัง แต่เมื่อมีเฉินผิงอยู่ข้างเขา ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวอีกทั้งสิ้น

“คุณเฉิน ราชายี่เหอมาที่นี่แล้วครับ…” เนี่ยเหิงพูดขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องของเฉินผิง

เฉินผิงเชื่อว่าหัวเฟิ่งจะต้องกลับมาถ้ายี่เหอมาที่นี่ ดังนั้นเขาจึงรีบไปที่สำนักอวี้ติ้งพร้อมกับเนี่ยเหิง

เมื่อเข้าไปในห้องโถงกลาง เขาเห็นยี่เหอและหัวเฟิ่งกำลังคุยกับหลิ่วหรูเยี่ยน

“นายท่าน!” หัวเฟิ่งรีบวิ่งไปหาเฉินผิงทันทีที่เห็น

“หัวเฟิ่ง! คุณได้พากำลังสำรองมาด้วยหรือเปล่า?” เฉินผิงถาม

หัวเฟิ่งส่ายศีรษะ “พวกคนจากเผ่าพันธุ์อสูรไม่อยู่ที่บ้าน เป็นไปได้ว่าพวกเขาทุกคนต่างมุ่งหน้าไปยังภูเขาเทียนโหมวกันหมดแล้ว ฉันเห็นคนมากมายกำลังมุ่งหน้าไปที่นั่นระหว่างทางกลับมาที่นี่ ฉันได้ยินมาว่ามีการค้นพบสมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งใหม่ เนื่องจากยังไม่เคยมีใครไปที่นั่น ที่แห่งนั้นจึงเต็มไปด้วยของวิเศษมากมาย”

ดวงตาของเฉินผิงเป็นประกายทันทีที่ได้ยิน “ภูเขาเทียนโหมว สมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งใหม่เหรอ?”

ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเองก็อยู่ในภูเขาเทียนโหมว ยิ่งไปกว่านั้น หุบเขาวิญญาณโลหิตของจิ้นตงและหลัวซีก็อยู่ไม่ไกลเช่นกัน! ฉันตั้งใจจะไปที่ภูเขาเทียนโหมวด้วยตัวเอง ใครจะคิดว่าจะมีคนค้นพบสมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งใหม่ในภูเขาลูกนั้น?

บางทีฉันอาจจะค้นพบอะไรใหม่ๆ จากสมรภูมิแห่งทวยเทพนี้!

“เราสามารถใช้อาคมเคลื่อนย้ายก็ได้นี่ ดังนั้นการจะไปถึงที่แห่งนั้นย่อมไม่มีปัญหา พวกเราเสียเพียงแค่เหรียญวิญญาณ แค่นั้นเอง” หัวเฟิ่งแนะนำ

“เป็นความคิดที่ดีมาก ในเมื่อไม่มีเหตุร้ายใดๆ เกิดขึ้นกับนครแห่งจักรวรรดิอสูรและสำนักอวี้ติ้งแล้ว ผมจะออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย!” เฉินผิงพูดขึ้นและสั่งให้เนี่ยเหิงเรียกเกาฉี่หลานและอวี๋เจียเมิ่งออกมา

เขาไม่สามารถพาคนทั้งสองไปกับเข้าได้เนื่องจากตอนนี้พวกเขายังอ่อนแอเกินไป เฉินผิงต้องการให้พวกเขาฟื้นพลังและความแข็งแกร่งโดยเร็วที่สุด ดังนั้นการให้พวกเขาอยู่ที่สำนักอวี้ติ้งหรือนครแห่งจักรวรรดิอสูรจะปลอดภัยกว่า

“ฉันพอเข้าใจนะว่าทำไมคุณถึงไม่ยอมให้คนอื่นไปกับคุณ แต่ทำไมคุณถึงไม่ให้ฉันไปด้วยล่ะ นายท่าน? ฉันรู้จักอาณาจักรนิรันดร์นี้ราวกับหลังมือของฉันเอง! คุณไม่ต้องการไกด์นำทางหรอกเหรอ?” หัวเฟิ่งถามด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

จี้อวิ๋นอาจรู้จักอาณาจักรนิรันดร์เป็นอย่างดี แต่เขาก็คุ้นเคยกับดินแดนทางตอนเหนือเท่านั้น ฉันสงสัยว่าเขาจะรู้เรื่องอะไรมากนักนอกพื้นที่ทางเหนือ ดังนั้นฉันคงจำเป็นต้องการไกด์นำทางจริงๆ

เมื่อคิดได้ดังนั้น เฉินผิงจึงพยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ คุณมากับผมได้ ส่วนคนอื่นๆ อยู่ที่สำนักอวี้ติ้งนี้และฝึกฝนต่อไป เราจะสามารถออกไปผจญภัยด้วยกันได้ก็ต่อเมื่อคุณแข็งแกร่งมากพอ”