ยอดฝีมือสามคนที่เหลือของตระกูลเว่ยรีบคุกเข่าลงด้วยความตกใจ ร่างกายของแต่ละคนสั่นเทาเหมือนกับตะแกรง!
พวกเขารู้ว่าแท้จริงแล้วตระกูลเว่ยโหดเหี้ยมอำมหิต ผู้ดูแลตระกูลเว่ยคือเจี่ยงหลานเฟิ่ง ไม่ใช่เว่ยคุนอัน!
“พวกแกดูแลคุณท่านให้ดี ส่วนเรื่องอื่นไม่ต้องยุ่ง!”
เจี่ยงหลานเฟิ่งมองเว่ยคุนอันที่ใบหน้าขาวซีด จากนั้นก็หันหลังกลับแล้วเดินจากไป!
หลังจากออกไปแล้ว เจี่ยงหลานเฟิ่งก็โทรหาเจี่ยงเหวินเจี๋ยผู้เป็นน้องชายของตัวเองทันที เรื่องนี้คงจะต้องให้ตระกูลเจี่ยงเป็นคนออกโรง หากพึ่งพาพวกตระกูลเว่ย เกรงว่าจะแก้แค้นไม่สำเร็จ!
หลังจากเจี่ยงเหวินเจี๋ยรับสาย เขาก็รีบเดินทางมายังตระกูลเว่ยทันที!
เมื่อเห็นเว่ยเทานอนอยู่บนเตียง เจี่ยงเหวินเจี๋ยจึงกล่าวด้วยสีหน้าโกรธเคือง “พี่ครับ ใครเป็นคนทำให้เสี่ยวเทาเป็นแบบนี้ ทำไมพี่ถึงไม่บอกผม”
“น้าครับ น้าต้องแก้แค้นให้ผมนะครับ ไอ้เฉินผิง มันทำให้ผมพิการ ต่อไปผมคงเป็นได้แค่ไอ้ขาเป๋!”
เมื่อเห็นเจี่ยงเหวินเจี๋ยมาแล้ว เว่ยเทาจึงร้องห่มร้องไห้ขึ้นมาทันที!
เจี่ยงเหวินเจี๋ยอายุมากกว่าเว่ยเทาเพียงไม่กี่ปี ทั้งสองคนเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กจึงมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก พอเห็นเว่ยเทาร้องห่มร้องไห้เจี่ยงเหวินเจี๋ยจึงรู้สึกเจ็บปวดใจอยู่ชั่วขณะหนึ่ง “เสี่ยวเทา นายไม่ต้องกังวล ความแค้นในครั้งนี้ น้าจะแก้แค้นให้นายเอง!”
“น้าครับ ยังมีซูอวี่ฉีคนนั้นด้วย ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ ไอ้เฉินผิงถึงตีผมจนขาหัก ผมอยากให้น้าจับเธอมาด้วย ผมอยากจะแก้แค้นให้สาสม!”
เว่ยเทารีบกล่าว
“ไม่มีปัญหา เดี๋ยวน้าจัดการเอง!”
เจี่ยงเหวินเจี๋ยตบไหล่พลางกล่าว
“เสี่ยวเจี๋ย หยุดก่อเรื่องได้แล้ว ซูอวี่ฉีคนนั้นเป็นลูกสาวของซูเหวินจงมหาเศษรฐีแห่งหงเฉิง ถ้าหากจับเธอมาซูเหวินจงต้องโวยวายแน่ๆ ตอนนี้พวกเราจับคนที่ทำให้เสี่ยวเทาพิการมาก็พอ อย่าสร้างปัญหาเพิ่ม!”
เจี่ยงหลานเฟิ่งพูดโน้มน้าวเจี่ยงเหวินเจี๋ย
“พี่ครับ พี่ไม่ต้องสนใจหรอก มหาเศรษฐีแห่งหงเฉิงอะไรกัน เสี่ยวเทาของพวกเราชอบลูกสาวของเขาถือเป็นความโชคดีของพวกเขาเชียวนะ!”
เจี่ยงเหวินเจี๋ยไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย หลังจากถามเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ กับเสี่ยวเทาแล้วเขาก็กลับทันที!
เจี่ยงหลานเฟิ่งก็ไม่พูดอะไรอีก ถึงอย่างไรลูกชายของตัวเองก็เป็นแบบนี้ อยากหัวแข็งก็หัวแข็งไปเถอะ!
หารู้ไม่ว่าความคิดนี้ จะทำให้ทั้งตระกูลเว่ยเดินไปสู่หนทางแห่งความย่อยยับ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...