หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3210

“นั่นคือจี้เหลียนหยิง ลูกชายคนรองของตระกูลจี้เลยนะพวก คุณนี่โชคดีจัง ตระกูลจี้เป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหวงหลานที่อยู่ข้างหน้า ถ้าคุณอยากจะไปพักผ่อนที่นั่นก็อย่าทำให้เขาขุ่นเคืองจะดีกว่า” ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนหนึ่งบอกกับจี้อวิ๋น

“ตระกูลจี้รึ?” จี้อวิ๋นผงะไปชั่วขณะ แต่ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็แปรเปลี่ยนเป็นความยินดีเพราะพ่อของเขาเคยบอกว่าบ้านเกิดของเขานั้นอยู่ที่ภาคกลาง ใครจะรู้ บางทีชายที่ชื่อจี้เหลียนหยิงคนนี้อาจจะเป็นญาติของฉันก็ได้!

เมื่อคิดเช่นนั้น จี้อวิ๋นก็ตั้งใจรีบเดินเข้าไปเพื่อสอบถามความสัมพันธ์ทางครอบครัวระหว่างพวกเขา แต่เฉินผิงกลับเข้ามาห้ามเขาเอาไว้

“ให้คนพวกขึ้นเรือก่อนเถอะ” เฉินผิงสั่ง

จี้อวิ๋นไม่อาจเข้าใจเจตนาของเฉินผิงได้ แต่ถึงกระนั้น เขาก็ทำตามคำสั่งและหันพูดกับผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนอื่นที่อยู่รอบๆ “ในเมื่อเรากำลังไปทางเดียวกัน ก็ขึ้นไปบนเรือเหาะได้เลย”

ทันทีที่คำพูดของเขาดังขึ้น ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานต่างก็เข้ามาขอบคุณเขา

ไม่นาน เครื่องยนต์ของเรือเหาะก็ส่งเสียงร้องคำรามราวกับมีชีวิตและบินไปยังเมืองที่อยู่ข้างหน้า

จี้เหลียนหยิงนั่งอยู่ด้านหน้าสุด ไม่มีใครกล้านั่งใกล้เขา คนส่วนใหญ่ต่างดันตัวเองไปด้านหลังเพราะกลัวว่าอาจจะทำให้เขารู้สึกขุ่นเคือง

“ทำไมคุณไม่ให้ผมเข้าไปถามเขาล่ะครับ คุณเฉิน? เขาอาจจะเป็นญาติของผมก็ได้นะครับ” จี้อวิ๋นถามด้วยความสงสัย

“คุณควรเก็บเรื่องที่เป็นครอบครัวตระกูลจี้เอาไว้ก่อนเป็นดีที่สุด และวางแผนเพิ่มเติมเมื่อเราไปถึงเมืองหวงหลาน แล้วค่อยสอบถามเกี่ยวกับตระกูลจี้” เฉินผิงตอบ

จี้อวิ๋นไม่เคยได้อยู่กับตระกูลจี้มาก่อนเลยตั้งแต่เด็ก ด้วยเหตุนี้ ครอบครัวตระกูลจี้จึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขา อันที่จริง พวกเขาดูไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ ดังนั้นเฉินผิง จึงกังวลว่าอาจมีบางอย่างผิดพลาดได้หากจี้อวิ๋นอ้างสิทธิ์ในสายสัมพันธ์ทางครอบครัวอย่างกะทันหัน เนื่องจากพวกเขามีความรู้เกี่ยวกับตระกูลจี้น้อยมาก

“หากคุณมีข้อสงสัยเกี่ยวกับเมืองหวงหลานละก็ถามผมมาได้เลย ผมอยู่ที่นั่นมามากกว่าสิบปีแล้วล่ะ”

ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่ถูกจี้อวิ๋นปฏิเสธในตอนแรกได้โน้มตัวเข้ามาใกล้พวกเขา

เฉินผิงมองดูเขาอย่างละเอียด เขาสังเกตเห็นประกายในดวงตาของชายผู้นี้ ความสูงเท่าพอๆ คนทั่วไป คางยื่นแหลมและแก้มที่จมลึก