หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3213

“คะ-คุณได้เหรียญทองแดงนี้มาจากไหน?” จี้เฉิงพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปจับมือของจี้อวิ๋นที่ถือเหรียญทองแดงไว้

“พ่อของผมเป็นคนมอบให้มาครับ” จี้อวิ๋นตอบ

“พ่อของคุณชื่ออะไร?” จี้เฉิงถามต่อ

“จี้เหลียนจ้าน”

ทันทีที่จี้อวิ๋นเอ่ยชื่อพ่อของเขา ร่างกายของจี้เฉิงก็สั่นไปทั้งตัว

“จี้เหลียนจ้าน... จี้เหลียนจ้าน...” เขาพึมพำชื่อนั้นซ้ำไปซ้ำมา ทันใดนั้นเขาก็คว้าจับที่ไหล่ของจี้อวิ๋นเอาไว้

“คะ-คุณคือลูกชายของคุณอาเหลียนจ้านจริงๆ เหรอ? ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม! คุณอาเหลียนจ้านเป็นยังไงบ้าง?”

จี้เฉิงดีใจมากเสียจนน้ำตาของเขาไหลออกมา

เมื่อมองดูเขาอย่างพินิจพิเคราะห์แล้ว เฉินผิงก็สันนิษฐานว่านั่นไม่ใช่การแสร้งทำ แต่เป็นความรู้สึกที่แท้จริงของเขาที่แสดงออกมา

จี้อวิ๋นเองก็สามารถรับรู้ถึงความจริงใจของจี้เฉิงได้เช่นกัน และน้ำตาก็ไหลเป็นประกายออกมาจากดวงตาของเขา

“พ่อของผมสบายดี ครั้งนี้เขาได้ให้ผมนำเหรียญตรามาให้ตระกูลจี้เพื่อดูว่าทุกคนเป็นยังไงบ้างรวมไปถึงการไปเยี่ยมคุณปู่ด้วย” เขาตอบกลับไปทันที

จี้เฉิงกอดจี้อวิ๋นไว้และร้องไห้อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยชายคนนั้นและเช็ดน้ำตาของตัวเอง

“กลับบ้านกับฉันนะ อวิ๋น” ถ้าพ่อของฉันรู้ว่านายมาที่นี่ เขาจะต้องดีใจมากๆ อย่างแน่นอน”

จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางของที่บ้านตระกูลจี้พร้อมกับพาตัวจี้อวิ๋นไปด้วย

“พี่เฉิง แสดงว่าคุณจี้เหลียนหยิงเมื่อครู่นี้เป็นลุงของเราใช่มั้ยครับ? ทำไมนายถึงไม่ไปอยู่กับเขาล่ะ” จี้อวิ๋นถามด้วยความสงสัย

“นายเพิ่งมาถึงที่นี่ นายเลยอาจจะยังไม่รู้ถึงสถานการณ์ครอบครัวตระกูลจี้ของเรามากนัก เราพูดคุยกันในระหว่างเดินไปด้วยเถอะ”

จี้เฉิงถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเริ่มแนะนำสมาชิกคนอื่นๆ ในตระกูล

หลังจากการแนะนำของเขา เฉินผิงได้รู้ว่าอดีตผู้นำสูงสุดของตระกูล นายท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลจี้มีบุตรชายสามคน ได้แก่ จี้เหลียนจวิน จี้เหลียนหยิงและจี้เหลียนจ้าน

ไม่นานพวกเขาก็เดินเข้ามาในลานบ้าน จากนั้นก็มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามา พวกเขาทั้งสองมีรูปร่างและหน้าตาที่แทบจะเหมือนกัน รวมไปถึงชุดสีขาวและผิวพรรณที่เปล่งประกายราวกับนางฟ้า

“วันนี้มีแขกมาเหรอ พี่เฉิง?” หญิงสาวทั้งสองถามจี้เฉิงเมื่อมาถึง

“เหม่ยเหยียน เหม่ยหลิง พี่จะแนะนำให้รู้จัก นี่คือจี้อวิ๋น ลูกชายของอาเหลียนจ้าน เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเรา ส่วนสองคนนี้เป็นเพื่อนของเขาชื่อว่าเฉินผิงและหัวเฟิ่ง” จี้เฉิงกล่าว

จากนั้น เขาก็ชี้ไปที่ผู้หญิงทั้งสองคนแล้วพูดกับจี้อวิ๋นว่า “อวิ๋น นี่คือลูกพี่ลูกน้องคนโตของนาย จี้เหม่ยเหยียน และนี่คือน้องสาวของเธอ จี้เหม่ยหลิง พวกเขาเป็นฝาแฝดกัน”

“สวัสดีครับ พี่เหม่ยเหยียน พี่เหม่ยหลิง” จี้อวิ๋นกล่าวทักทายหญิงสาวทั้งสองอย่างสุภาพ

“ลูกชายของอาเหลียนจ้านเหรอ? จริงเหรอเนี่ย?” ผู้หญิงทั้งสองมองดูจี้อวิ๋นอย่างพินิจพิเคราะห์ จากนั้นจี้เหม่ยเหยียนก็ถามว่า “พี่แน่ใจเหรอ พี่เฉิง? นี่มันก็ผ่านมาหลายปีแล้วนะ เราไม่เคยได้ข่าวของอาเหลียนจ้านเลย ทำไมจู่ๆ ลูกชายของเขาถึงปรากฏตัวออกมาล่ะ? หรือว่าเขาจะเป็นนักต้มตุ๋นนะ?”

“จริงด้วย เขาอาจจะเป็นพวกนักต้มตุ๋นก็ได้นะ? ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีคนจำนวนมากที่แสร้งทำเป็นเป็นสมาชิกของตระกูลจี้” จี้เหม่ยหลิงกล่าวเสริม

คำพูดของพวกเขาสร้างความรู้สึกอับอายให้แก่จี้อวิ๋นอย่างท่วมท้น