หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3213

“คะ-คุณได้เหรียญทองแดงนี้มาจากไหน?” จี้เฉิงพูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปจับมือของจี้อวิ๋นที่ถือเหรียญทองแดงไว้

“พ่อของผมเป็นคนมอบให้มาครับ” จี้อวิ๋นตอบ

“พ่อของคุณชื่ออะไร?” จี้เฉิงถามต่อ

“จี้เหลียนจ้าน”

ทันทีที่จี้อวิ๋นเอ่ยชื่อพ่อของเขา ร่างกายของจี้เฉิงก็สั่นไปทั้งตัว

“จี้เหลียนจ้าน... จี้เหลียนจ้าน...” เขาพึมพำชื่อนั้นซ้ำไปซ้ำมา ทันใดนั้นเขาก็คว้าจับที่ไหล่ของจี้อวิ๋นเอาไว้

“คะ-คุณคือลูกชายของคุณอาเหลียนจ้านจริงๆ เหรอ? ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม! คุณอาเหลียนจ้านเป็นยังไงบ้าง?”

จี้เฉิงดีใจมากเสียจนน้ำตาของเขาไหลออกมา

เมื่อมองดูเขาอย่างพินิจพิเคราะห์แล้ว เฉินผิงก็สันนิษฐานว่านั่นไม่ใช่การแสร้งทำ แต่เป็นความรู้สึกที่แท้จริงของเขาที่แสดงออกมา

จี้อวิ๋นเองก็สามารถรับรู้ถึงความจริงใจของจี้เฉิงได้เช่นกัน และน้ำตาก็ไหลเป็นประกายออกมาจากดวงตาของเขา

“พ่อของผมสบายดี ครั้งนี้เขาได้ให้ผมนำเหรียญตรามาให้ตระกูลจี้เพื่อดูว่าทุกคนเป็นยังไงบ้างรวมไปถึงการไปเยี่ยมคุณปู่ด้วย” เขาตอบกลับไปทันที

จี้เฉิงกอดจี้อวิ๋นไว้และร้องไห้อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยชายคนนั้นและเช็ดน้ำตาของตัวเอง

“กลับบ้านกับฉันนะ อวิ๋น” ถ้าพ่อของฉันรู้ว่านายมาที่นี่ เขาจะต้องดีใจมากๆ อย่างแน่นอน”

จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปยังทิศทางของที่บ้านตระกูลจี้พร้อมกับพาตัวจี้อวิ๋นไปด้วย

“พี่เฉิง แสดงว่าคุณจี้เหลียนหยิงเมื่อครู่นี้เป็นลุงของเราใช่มั้ยครับ? ทำไมนายถึงไม่ไปอยู่กับเขาล่ะ” จี้อวิ๋นถามด้วยความสงสัย

“นายเพิ่งมาถึงที่นี่ นายเลยอาจจะยังไม่รู้ถึงสถานการณ์ครอบครัวตระกูลจี้ของเรามากนัก เราพูดคุยกันในระหว่างเดินไปด้วยเถอะ”

จี้เฉิงถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเริ่มแนะนำสมาชิกคนอื่นๆ ในตระกูล

หลังจากการแนะนำของเขา เฉินผิงได้รู้ว่าอดีตผู้นำสูงสุดของตระกูล นายท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลจี้มีบุตรชายสามคน ได้แก่ จี้เหลียนจวิน จี้เหลียนหยิงและจี้เหลียนจ้าน