หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3235

“พลังจุติพวกนี้สามารถซึมซับแล้วหลอมรวมได้ทันที ดังนั้นพวกมันจึงถือว่าเป็นทรัพยากรที่เหล่าบรรพชนของพวกเราหลังเหลือเอาไว้ให้บรรดาลูกหลาน แต่คุณเฉินครับ คุณเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน เช่นนั้นคุณรู้เรื่องจุติและตรวจพบพลังจุติได้ยังไงกัน?” จี้เหลียนจวินสงสัยยิ่งนัก

อย่างไรเสียก็เคยมียอดฝีมือมาเยือนคฤหาสน์ตระกูลจี้อยู่มากมาย แต่กลับไม่มีใครเคยตรวจพบพลังจุติที่มาจากแดนบรรพบุรุษของพวกเขา

เมื่อเห็นว่าจี้เหลียนจวินไม่ได้ปิดบังความจริง เฉินผิงจึงตัดสินใจที่จะบอกเรื่องพลังจุติของตัวเอง “ขอบอกตามตรงเลยว่า ผมได้ครอบครองพลังจุติแล้ว นั่นก็เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมสัมผัสรับรู้ถึงพลังจุติได้ไว”

“อะไรนะ?” จี้เหลียนจวินดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ “ถึงคุณจะเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน แต่กลับสัมผัสรับรู้ได้ถึงพลังจุติแล้วงั้นเหรอ? ผมไม่อยากจะเชื่อเลย! คุณเฉินครับ ถ้าคุณไม่ถือสาอะไร ผมอยากจะถามว่าจุติภูมิของคุณก้าวหน้าขึ้นได้ยังไง? มีลักษณะเหมือนอะไรงั้นเหรือครับ?”

เฉินผิงครุ่นคิดสิ่งที่จะตอบก่อนตอบว่า “จุติภูมิของผมเป็นดาราจักรที่เต็มไปด้วยดวงดาวมากมาย”

ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ จี้เหลียนจวินก็รู้สึกตกใจสุดขีด จากนั้นเขาก็ส่ายหน้า “คุณเฉิน อย่าล้อเล่นน่า ผมเชื่อว่าอัจฉริยะอย่างคุณสามารถเปิดจุติภูมิของตัวเองและได้พลังจุติในฐานที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรระดับกึ่งเซียน แต่ผมไม่เคยได้ยินว่าจะมีจุติภูมิของใครเป็นดาราจักรมาก่อนเลย ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกน่า”

เฉินผิงยิ้มออกมา “ถ้าคุณไม่เชื่อผมล่ะก็ เชิญสอดด้ายแห่งปราณสัมผัสเข้ามาสำรวจดูในจุติภูมิของผมได้เลย”

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงดูเหมือนจะไม่ได้ล้อเล่น จี้เหลียนจวินก็ตอบด้วยความแคลงใจว่า “งั้นก็ดีมาก ๆ เลยครับ ผมขอเข้าไปดูสักหน่อยก็แล้วกัน”

จี้เหลียนจวินไม่รอช้าก็ส่งด้ายแห่งปราณสัมผัสจากทะเลจิตสำนึกของตนเข้าไปในร่างของเฉินผิง

เมื่อจี้เหลียนจวินแหงนมองท้องนภาพร่างดาราและดวงดาราอันไร้ที่สิ้นสุดเหนือตัวเขา ก็ให้รู้สึกตกอกตกใจ แม้ดวงดาวต่างมืดสนิท ทว่ากลับมีมากมายนับไม่ถ้วน พอนึกว่าจุติภูมิไร้ที่สิ้นสุด ก็มีแต่สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่าเฉินผิงสัมผัสรับรู้จุติได้กี่แบบในภูมิแห่งนี้และเขาสามารถเก็บพลังจุติได้มากมายขนาดไหน!