เมื่อออกจากคฤหาสน์ของจี้เหลียนจวินแล้ว เฉินผิงก็เห็นว่าจี้เหม่ยเหยียนกับจี้เหม่ยหลิงยังคงรอคอยเขาอยู่
จี้เหม่ยหลิงรีบวิ่งเข้ามาหาเฉินผิงทันทีที่เห็นเขา “คุณเฉินคะ ตอนนี้ทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณจะไปซื้อของกับพวกเราได้หรือยัง?”
เมื่อเห็นความกระตือรือร้นของจี้เหม่ยหลิง เฉินผิงไม่มีแก่ใจที่จะปฏิเสธคำเชิญของเธออีกจึงพยักหน้าให้ “ก็ได้”
จี้เหม่ยเหยียนฉีกยิ้มกว้าง
ดังนั้นทั้งสามคนจึงออกจากคฤหาสน์ตระกูลจี้แล้วไปซื้อของตามท้องถนนอันคึกคัก ในขณะเดียวกัน จี้เหม่ยหลิงก็เริ่มหลอกถามข้อมูลจากเฉินผิง
จี้เหม่ยหลิงถามไปเรื่อยเปื่อยว่า “คุณเฉิน ฉันอยากจะถามเรื่องคนของคุณสักหน่อย คุณหัวเฟิ่งเป็นอะไรกับคุณงั้นเหรอคะ?”
“เธอเป็นเพื่อนของผมเอง!” เฉินผิงตอบ
“เธอเป็นแค่เพื่อนของคุณเท่านั้นจริง ๆ เหรอ?” จี้เหม่ยหลิงเลิกคิ้ว “ฉันคิดว่าเห็นพวกคุณหลับนอนอยู่ในห้องเดียวกันด้วยนะ”
เฉินผิงยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ ฉันไม่คาดคิดเลยว่าจี้เหม่ยหลิงจะแอบมองฉันด้วย
เมื่อจี้เหม่ยหลิงเห็นเฉินผิงยังเอาแต่เงียบ เธอจึงเอ่ยถามขึ้นมาว่า “คุณหัวเฟิ่งเป็นผู้หญิงของคุณใช่ไหมคะ? คุณเฉิน คุณมีคู่นอนเยอะขนาดไหนกันคะ?”
เขาจ้องมองจี้เหม่ยหลิงด้วยความรู้สึกประหลาดใจกับคำถามของเธอ เธอจะถามคำถามแบบนั้นไปทำไมกัน?
เมื่อจี้เหม่ยหลิงเห็นท่าทีตอบสนองของเขา เธอก็อธิบายให้ฟังว่า “คุณเฉิน ไม่ต้องอายไปหรอกค่ะ ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลยที่คนมากความสามารถอย่างคุณจะมีภรรยาหลายคน พี่ใหญ่เคยเล่าให้ฟังว่าฝีมือการกลั่นโอสถของคุณเหนือกว่าเย่าซุนปรมาจารย์นักกลั่นยาแห่งเมืองหวงหลานเสียอีก แม้แต่เขาก็ยังมีคู่นอนหลายสิบคนเคียงข้าง พอนึกว่าคุณที่เก่งกว่าเขาเสียอีก การที่คุณจะมีภรรยาอยู่มากมายก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย”
เฉินผิงรู้สึกตะลึงงันกับคำพูดของเธอ เพราะเขาไม่เคยนับจำนวนว่าตนมีคู่นอนมากแค่ไหน
ขณะที่เขาเดินทางไปเรื่อย ๆ จำนวนของหญิงสาวเคียงกายก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เขายอมรับหญิงสาวเหล่านั้นเข้ามาในชีวิตโดยไม่ตั้งใจ
แต่ไม่ว่าเขาจะถูกหญิงสาวดึงดูดมากมายสักเท่าไหร่ เขาก็ไม่เคยลืมเลือนซูอวี่ฉีและสัญญาที่ให้ไว้กับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...